ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ

http://www.jacquielawson.com/preview.asp?cont=1&hdn=0&pv=3111940

COSCOΛΠ με μια ντροπολογία : ΑΙΣΧΟΣ!

Πέρασαν 42 τροπολογίες εν μια…νυκτί !

Μία από αυτές ήταν το δώρο στην COSCO, που στον Πειραιά γίνεται βαθμιαία COSCΟΛΠ.

O κατήφορος συνεχίζεται:

-παρακάμφθηκε η συζήτησή  στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής

-έγινε "απευθείας ανάθεση"  αντί να επιλεγεί η διαδικασία του διεθνούς διαγωνισμού. (το Ελεγκτικό Συνέδριο είχε καταλήξει στην ίδια εκτίμηση, αλλά αγνοήθηκε).

-η καταβολή του ελάχιστου εγγυημένου ανταλλάγματος που οφείλει να καταβάλει η κινεζική πλευρά, προβλέπεται από τη συμφωνία να καταβληθεί, όταν το ΑΕΠ της Ελλάδας θα φτάσει τα επίπεδα του 2008 συν 2% - δηλαδή αναβολή επ' αόριστον.  

Υπάρχουν και οι άθλιοι...αλλά...

...υπάρχουν και ΑΥΤΌΙ !

http://www.enallaktikos.gr/ar10396el_15-didagmata-apo-ton-pio-ftwxo-proedro-toy-kosmoy.html

Όσο υπάρχουν αληθινοί δάσκαλοι

O δάσκαλος του Νίκου Ρωμανού και διευθυντής του Σχολείου των Φυλακών

 Αυλώνα, Πέτρος Δαμιανός, προτείνει να τον συνοδεύει ο ίδιος στα πανεπιστη-

μιακά του μαθήματα, υποσχόμενος την επιστροφή του πρώην μαθητή του στην 

κοινωνία.

Διαβάστε όλη την επιστολή του:

«Ο Νίκος ήταν μαθητής μου στο Γυμνάσιο Λύκειο που λειτουργεί εντός του Ειδικού 

Καταστήματος Κράτησης Νέων Αυλώνα. Όλοι παρακολουθούμε και μετράμε με αγωνία 

τις ημέρες απεργίας πείνας του Νίκου Ρωμανού, με αίτημα την φοίτηση του στην 

ανώτατη σχολή στην οποία εισήχθη.

Η επιτυχία του όμως δεν έχει ολοκληρωθεί, αφού μέχρι σήμερα δεν του έχει δοθεί 

η απαιτούμενη άδεια, προκειμένου να παρακολουθεί μαζί με τους συμφοιτητές του 

τα μαθήματα της Σχολής του.

Επειδή η παιδεία προσφέρεται στους ναούς της, τα σχολεία.

Επειδή η εκπαίδευση στις φυλακές έχει ανάγκη από δημιουργικά κίνητρα, 

για να λειτουργήσει ως παράδειγμα στους επόμενους μαθητές.

Επειδή είναι υγεία για μια κοινωνία, να διαθέτει νέους οι οποίοι αγωνίζονται.

Επειδή η παιδεία είναι αναφαίρετο δικαίωμα, γιατί αποδεδειγμένα βοηθά 

στην ανάπτυξη και την ολοκλήρωση της προσωπικότητας και του χαρακτήρα 

του ανθρώπου.

Και επειδή ο Νίκος Ρωμανός, διεκδικεί με κίνδυνο της ζωής του τα παραπάνω 

δικαιώματα,

απευθύνω ανοιχτή πρόταση-έκκληση, αποκλειστικά ως δάσκαλος, για να του δοθεί 

η δυνατότητα με τη  φυσική παρουσία του, να παρακολουθεί τα μαθήματα και τα 

εργαστήρια, με την συνοδεία μου. Ας αφήσουμε την ιδιαίτερη σχέση  του δάσκαλου 

με τον μαθητή του να λύσει το πρόβλημα. Ας επιτρέψουμε την εμπιστοσύνη του 

δάσκαλου προς τον μαθητή του και την εμπιστοσύνη του μαθητή προς τον 

δάσκαλο του, να εγγυηθούν την επιστροφή του Νίκου Ρωμανού στη Δικαστική 

Φυλακή Κορυδαλλού. Μετά από είκοσι (20) χρόνια στην εκπαίδευση νέων στη 

φυλακή, μπορώ να εγγυηθώ μια ''επιστροφή''.

Είναι μια λύση εφικτή, γιατί και στο παρελθόν έχω συνοδεύσει επιτυχώς μαθητή μου, 

με ποινή μεγαλύτερη από αυτή του Νίκου. Είναι μια λύση χωρίς νικητές και ηττημένους. 

Είναι μια λύση από την οποία όλοι μας έχουμε να μάθουμε πολλά.

Πέτρος Δαμιανός

Διευθυντής του Γυμνασίου-Λυκείου

του Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων Αυλώνα».

Καλό μήνα με Ρουσσώ, Έσσε και Μολιέρο

''Μόλις πεί κάποιος για τις δημόσιες υποθέσεις: ''τι με ενδιαφέρει ;'' πρέπει αμέσως να σκεφθούμε ότι η κοινότητα έχει χαθεί'' Ζ.Ζ.Ρουσσώ.
'' Όταν φοβόμαστε κάποιον, είναι επειδή τον έχουμε αφήσει ν'άποκτήσει δύναμη πάνω μας''  Έρμαν Έσσε.
''Δεν είμαστε υπεύθυνοι μόνο γι'αυτό που κάνουμε, αλλά και γι'αυτό που δεν κάνουμε'' Μολιέρος.

ΟΛΠ : ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΛΙΜΑΝΙΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ( ΟΜ. Υ. Λ. Ε ) 
 ΕΝΩΣΗ ΜΟΝΙΜΩΝ & ΔΟΚΙΜΩΝ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΩΝ ΟΛΠ _                25/11/2014______                                                                                ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ_________________________________.:                    
 Όπως είχαμε επισημάνει, η οποιαδήποτε προσπάθεια εμφάνισης ότι πραγματοποιήθηκε η σημερινή προγραμματισμένη Γενική Συνέλευση των μετόχων της ΟΛΠ ΑΕ είναι πολιτικά και νομικά έκθετη. Η Ανακοίνωση Τύπου της Διοίκησης του ΟΛΠ ξεπερνάει κάθε φαντασία. Εμφανίζει ότι πραγματοποιήθηκε η Γενική Συνέλευση των μετόχων, την οποία, όμως, δεν αντιλήφθηκε κανείς, ούτε κάν οι απλοί μέτοχοι. ......Η Γενική Συνέλευση των μετόχων δεν είναι ιδιωτική υπόθεση  και υπακούει σε όρους διαφάνειας και δημοσιότητας..........        η απόφαση του ΔΣ να συμπεριλάβει στο Σχέδιο Συμφωνητικού προσθήκη προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις της COSCO συνιστά παράνομη μεθόδευση και καταστρατήγηση του γράμματος και του πνεύματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.... 

Οι αίτιοι της κρίσης : Βanksters και Ταλιbank

Ένας πανίσχυρος φίλος της Μέρκελ επικεφαλής στην Τράπεζα Κύπρου by pcuser

Το πρώην «αφεντικό» της Deutsche Bank, Γιόζεφ Άκερμαν, στο τιμόνι της τράπεζας.

Ο επί σειρά ετών επικεφαλής της Deutsche Bank Ελβετός τραπεζίτης Γιόζεφ Ακερμαν, θα είναι ο νέος Πρόεδρος τηςΤράπεζας Κύπρου.

Η Γενική Συνέλευση των μετόχων της τράπεζας ενέκρινε τη νέα διοικητική ομάδα του πιστωτικού ιδρύματος...

Ο μεγαλομέτοχος του κυπριακού ιδρύματος Γουίλπουρ Ρος πρότεινε δέκα πρόσωπα για το Διοικητικό Συμβούλιο....Για τη θέση του προέδρου πρότεινε τον κ. Άκερμαν.

Ο Ελβετός τραπεζίτης πέραν της Deutsche Bank έχει αναλάβει θέσεις ευθύνης και σε άλλες πολυεθνικές εταιρείες, όπως η Siemens, η Shell. Παράλληλα, έχει διδάξει στο London School of Economics, στο Johann Wolfgang Goethe University, στο St. Gallen Foundation for International Studies, ενώ είναι μέλος της διοικούσας επιτροπής της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ.

Επίσης διατηρεί πολύ στενές σχέσεις με την Μέρκελ και είχε αναλάβει πολλές ειδικές αποστολές στην αρχή της κρίσης στην Ελλάδα, ενώ ήταν από τους βασικούς συντελεστές στην πρώτη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, γνωστή και ως PSI...

17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973 ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ........................ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ 2014 ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Απόσπασμα από έκθεση μαθήτριας Λυκείου της Αρκαδίας για την εξέγερση του Πολυτεχνείου:

''... Άλλη μιά << έφοδος προς τον ουρανό >>, που κράτησε ζωντανή τη φλόγα
γιά μιά καλύτερη ζωή, που να ελευθερώνει, να ενώνει, να δημιουργεί το νέο και
τη συνεργασία δημιουργών. Άλλη μιά αυθόρμητη προσφορά χιλιάδων απλών
ανώνυμων Ανθρώπων,που ανέβηκαν ψηλά στη κλίμακα της ανθρωπιάς, και
στάθηκαν ψηλά χωρίς να επιδιώξουν αναγνώριση και προβολή. Ήταν γιαυτούς
μιά προσφορά της ζωής προς τη Ζωή. Οι λίγες εξαιρέσεις κάποιων  επώνυμων
πλέον, που έχουν κερδίσει και τη γενική περιφρόνηση, τονίζουν το μεγαλείο των
πολλών ''άγνωστων στρατιωτών '' της αληθινής ζωής, που δεν βολεύονται, δεν
εφησυχάζουν δεν εξαγοράζονται και είναι πάντα εκεί που τους καλεί το φώς και
 η ομορφιά... ''

ΟΛΠ : ΩΡΕΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ

Στο Δελτίο Τύπου της 30.10.2014 η

 ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΛΙΜΑΝΙΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ( ΟΜ. Υ. Λ. Ε ) 

και η

ΕΝΩΣΗ ΜΟΝΙΜΩΝ & ΔΟΚΙΜΩΝ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΩΝ ΟΛΠ

              αναφέρουν :            

''Οι εργαζόμενοι στα Λιμάνια ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ τον αγώνα κατά της πώλησης του μετοχικού κεφαλαίου των ΟΛΠ και ΟΛΘ και τον λεγόμενο Φιλικό Διακανονισμό μεταξύ ΟΛΠ και ΣΕΠ (COSCO).

Υπερασπίζονται τον Δημόσιο Χαρακτήρα των Λιμανιών με θεσπισμένες εργασιακές σχέσεις, μέσω ΣΣΕ και Κανονισμών Εργασίας.

Διεκδικούν προσλήψεις προσωπικού, σύμφωνα με τις ανάγκες των Οργανισμών Λιμένων.

Στα πλαίσια της κλιμάκωσης του ΑΓΩΝΑ την ΠΕΜΠΤΗ 6/11/2014 πραγματοποιούν πανλιμενική απεργιακή κινητοποίηση.

Την ημέρα της απεργίας οι εργαζόμενοι στα Λιμάνια θα πραγματοποιήσουν συγκέντρωση στην Πλατεία Κλαυθμώνος στις 12 μ. και πορεία στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, όπου θα ζητήσουμε συνάντηση με τον Υπουργό...''

Παραπέρα χρειάζεται καθημερινή ενεργοποίηση όλων των εργαζομένων, με:

- Γενικές Συνελεύσεις

- Συλλογικές αποφάσεις

- Τοπικές συγκεντρώσεις στους χώρους εργασίας

- Νέες προτάσεις για κλιμάκωση

- Δημιουργία επιτροπών για κάθε επιμέρους δραστηριότητα

και γενικά ενεργοποίηση των πάντων,

ώστε ο κάθε εργαζόμενος να κάνει δική του την υπόθεση της υπεράσπισης του λιμανιού, της εργασίας του και της αξιοπρέπειας της δικής του αλλά και του τόπου του.

Να νιώσει ο καθένας αυτό που έλεγε ο Καζαντζάκης : '' Να λες : Εγώ, εγώ μοναχός μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δεν σωθεί, εγώ θα φταίω''.

Σε κάθε περίσταση ''η γης'' για τον κάθε εργαζόμενο έχει και ένα ειδικό χαρακτήρα.

Για τους εργαζόμενους στο λιμάνι του Πειραιά αυτός είναι ο ΟΛΠ.

Καλό μήνα με λίγο Καζαντζάκη

Από την ''ΑΣΚΗΤΙΚΗ'' :

''Ν'αγαπάς την ευθύνη. Να λες : Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γής''

'' ...εμείς πολεμούμε χωρίς βεβαιότητα, κι η αρετή μας, μη όντας σίγουρη για την αμοιβή, αποχτάει βαθύτατη ευγένεια''

'' Η ανώτατη αρετή δεν είναι να'σαι ελεύτερος, παρά να μάχεσαι για ελευτερία''

ΗΜΕΡΕΣ ΜΝΗΜΗΣ ή ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΦΑΝΕΙΣ

Ματθαίος Πόταγας, προς τους Γερμανούς κατακτητές:

«Σταθείτε! Δεν θα μας σκλαβώσετε! Είμαι εδώ μόνος. Αλλά η Ελλάδα ολόκληρη ακολουθεί!».

Δύο μαρτυρίες :

1η μαρτυρία του Χρήστου Κουτσούγερα, (arcadians.gr):

«Ένα παιδί 18 χρονών στην Βυτίνα ο Ματθαίος Πόταγας συγχρόνως σχεδόν, λες και είχαν συνεννοηθεί με το Σάντα και τον Γλέζο που κατεβάσανε την σημαία από την Ακρόπολη, αυτό το παιδί των 18 χρόνων στην Βυτίνα δεν μπορούσε να συμβιβαστεί στην ιδέα ότι η πατρίδα υποδουλώθηκε, ότι θα ζει σκλάβος. Και κατάμονος μόνος χωρίς να είναι οργανωμένος πουθενά, ούτε είχε παρέα, πήρε το πιστόλι του πατέρα του το γέμισε και πήγε στην θέση Κουτρουμπή αφού έμαθε, μαθεύτηκε στην Βυτίνα ότι θα περάσουν οι Γερμανοί, πήγε στην θέση Κουτρουμπή σε ένα βράχο στην στροφή του δρόμου και όρθιος ο Ματθαίος Πόταγας μόλις ήρθαν οι Γερμανοί άδειασε το πιστόλι στα σιδερένια αυτοκίνητα των Γερμανών. Τι να έκανε δηλαδή. Σταματήσανε οι Γερμανοί, κάνουν μία κυκλική κίνηση, το πιάσανε το παιδί και του λιώσανε το κεφάλι στο σημείο εκείνο που διάλεξε να στήσει την ενέδρα. Αυτό έκανε ο ΜατθαίοςΠόταγας».

2η μαρτυρία του Μ.Γλέζου, που σε συνεντεύξεις που έχει δώσει, επιμένει να αρνείται  τον τίτλο του πρώτου αντισασιακού, διευκρινίζοντας ότι επάξια ανήκει στον Μάθιο (Ματθαίο) Πόταγα. 

Απόσπασμα από το βιβλίο του  Μανώλη Γλέζου «Εθνική Αντίσταση 1940 -1945», Εκδόσεις Στοχαστής, 2006: 

«Το μεσημέρι της 2ας Μαΐου 1941, ο 17χρονος μαθητής της Ε΄ Γυμνασίου του Βαρβακείου από τη Βυτίνα, Μάθιος Πόταγας, πετάχτηκε άοπλος στη μέση του δρόμου, ύψωσε το χέρι και φώναξε στη φάλαγγα των αρμάτων μάχης των ναζί που έφτασαν στη γέφυρα Κουτρουμπή, στο δημόσιο δρόμο, που περνούσε έξω από τη Βυτίνα: «Σταθείτε. Δεν θα μας σκλαβώσετε. Είμαι εδώ μόνος. Αλλά η Ελλάδα ολόκληρη ακολουθεί». Έκπληκτος ο διοικητής της φάλαγγας, ρώτησε το διερμηνέα, τι λέει αυτό το παιδί. Όταν ο διερμηνέας του εξήγησε, ο διοικητής με το αυτόματό του σκότωσε τον Πόταγα. Αλλά δεν έφτανε στον ναζί αξιωματικό μόνον ο θάνατος. Διέταξε τους στρατιώτες του και με έναν ογκόλιθο συνέθλιψαν το κεφάλι του νέου που τόλμησε να υψώσει το ανάστημά του απέναντι στο Γ΄ Ράιχ και το στρατό του…».

Η Μεγάλη Τρόικα και οι μικρές ή στον πυρετό του πάρτα όλα - Η Οδύσσεια του ΟΛΠ

Η μεγάλη Τρόικα διατάζει και οι μικρές ( COSCO,TAΙΠΕΔ,ΟΛΠ)
επωφελούνται από το κλίμα γενικού ξεπουλήματος και παρανομούν ασύστολα.
Έτσι όπως καταγγέλλουν  η  ΟΜΥΛΕ και η Ένωση Λιμενεργατών:

''...Η ΣΕΠ (COSCO) απαιτεί από την Κυβέρνηση και τον ΟΛΠ να γράψουν στα παλαιά των υποδημάτων τους την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Είχε, μάλιστα, το θράσος να στείλει εξώδικο την ώρα που συνεδρίαζε το ΔΣ/ΟΛΠ.

Αν η Κυβέρνηση, ο ΟΛΠ και το ΤΑΙΠΕΔ κάνουν τα κέφια της COSCO έχουμε να κάνουμε με μια καραμπινάτη παρανομία.

Εμείς,ως Συνδικαλιστικό Κίνημα, πέρα από την διαφωνία μας για τον «Φιλικό Διακανονισμό» και συνολικά με την ιδιωτικοποίηση, θα απαντήσουμε δυναμικά στις έκνομες ενέργειες των υπευθύνων.

Τέλος επισημαίνουμε ότι η Κυβέρνηση με Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) προσπαθεί για δεύτερη φορά να προχωρήσει στην αλλαγή της Σύμβασης Παραχώρησης της Λιμενικής Ζώνης μεταξύ ΟΛΠ και Ελληνικού Δημοσίου παραβιάζοντας νόμους και προβλεπόμενες διαδικασίες.

Συγκεκριμένα σε σχετική απόφαση αναφέρει : «Αποφασίζουμε την σύσταση Ομάδας Εργασίας για την αναδιαμόρφωση των όρων Σύμβασης Παραχώρησης, που θα προταθεί για να υπογραφεί μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και ΟΛΠ, μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού για την πώληση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών του ΟΛΠ». Αναθέτει, μάλιστα, ρόλο συνεργάτη στην Ομάδα Εργασίας του ΟΛΠ και ορίζει νομικό σύμβουλο του ΟΛΠ τον νομικό σύμβουλο του ΥΝΑ κ. Πολίτη.

Είναι πράγματι θλιβερό και συνάμα πολιτικά γελοίο να βάζουν οι υπουργοί την υπογραφή τους κάτω από ένα τέτοιο κείμενο...'' 

Ημέρες περισυλλογής

“Το έθνος να λυπάστε αν ένδυμα φορεί που δεν το ύφανε. Ψωμί αν τρώει αλλά όχι απ’ τη σοδειά του. Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.

Το έθνος να λυπάστε  που δεν υψώνει τη φωνή παρά μονάχα στη πομπή της κηδείας. Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα  μες τα ερείπιά του. Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.

Το έθνος να λυπάστε που έχει  αλεπού για πολιτικό, απατεώνα  για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.

Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους.”

Χαλίλ Γκιμπράν

ΟΛΠίτης με πολίτη : ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Πολίτης : Πώς πάει το Λιμάνι;
ΟΛΠίτης : Αρμενίζει...πότε από δω πότε από κεί.
Π: Ναι αλλά δεν το φάγανε.
Ο: Ακόμα...
Π: Δηλαδή θα το φάνε;
Ο: Καθυστερεί το φάγωμα, γιατί τσακώνονται οι μνηστήρες και οι μεσάζοντες.
Π: Ναι αλλά τώρα που ενδιαφέρεται ο Δήμος...;
Ο: Άλλος ένας μνηστήρας.
Π: Μα είναι Δήμος δεν είναι ιδιώτης.
Ο: Δεν είναι οι δημότες του.
Π: Ναι αλλά δεν θα απολύσει κανένα.
Ο: Τάχουμε ξανακούσει αυτά. Η ίδια καραμέλα στην αρχή και μετά...
Π: Και τι κάνετε εσείς;
Ο: Περιμένουμε. Κερδίζουμε χρόνο..
Π: Πώς κερδίζετε χωρίς να κάνετε τίποτα;
Ο: Κάτι θα γίνει..
Π: Από ποιόν;
Ο: Δεν ξέρω. Υπάρχουν και τα θαύματα .
Π: Δηλαδή κανένας σωτήρας;
Ο: Μπορεί.
Π; Δηλαδή μιά ζωή έτοιμα, οι άλλοι..
Ο; Το διαφορετικό είναι δύσκολο..Δεν τόχουμε.
Π; Το ψάχνετε τουλάχιστον;
Ο: Μας τρώει η ρουτίνα...Αλλά έτσι ξεχνιέσαι.
Π: Και ξαφνικά ''αμάν και τι πάθαμε''.
Ο: Ελπίζουμε να τη γλυτώσουμε.
Π: Έτσι νόμιζαν και οι άλλοι και μείνανε στο δρόμο.
Ο: Και τι να κάνανε;
Π: Άμα το ψάχνανε κάτι θα βρίσκανε.
Ο: Κάνανε διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις, απεργίες, καταλήψεις,...
Π: Αφού βλέπετε ότι μόνο αυτά δεν φτάνουν κάντε κάτι παραπάνω.
Ο: Σαν τι;
Π: Πάλι έτοιμη θέλεις την απάντηση.
Ο: ............

Η Κόλαση και ο Παράδεισος

Αρχαίος  Θρύλος :

Κάποτε ένας μαθητής ρώτησε τον δάσκαλο του: «Ποια είναι η
διαφορά ανάμεσα στον Παράδεισο και στην Κόλαση;»

Ο δάσκαλος του απάντησε: «Πολύ μικρή, ωστόσο έχει μεγάλες
συνέπειες. Έλα, θα σου δείξω την Κόλαση»... Μπήκαν σε ένα
δωμάτιο, όπου μια ομάδα ανθρώπων καθόταν γύρω από
μια τεράστια χύτρα γεμάτη ρύζι. Όλοι όμως έμοιαζαν
απελπιστικά πεινασμένοι. Ο καθένας είχε από ένα παράξενο
κουτάλι, που το κρατούσε από την άκρη με προσοχή, κι έφτανε ως
τη χύτρα. Κάθε κουτάλι, όμως, είχε τόσο μακρύ χερούλι, που
δεν μπορούσε να το φέρει στο στόμα του. Η πείνα και η
ταλαιπωρία ήταν φοβερή.

«Έλα» είπε μετά ο δάσκαλος. «Τώρα θα σε πάω στον Παράδεισο». 
Μπήκαν σε ένα άλλο δωμάτιο, πανομοιότυπο με το
πρώτο, υπήρχε η ίδια χύτρα ρυζιού, οι ίδιοι άνθρωποι και τα
ίδια περίεργα κουτάλια. Εκεί όμως όλοι έμοιαζαν πραγματικά
ευτυχισμένοι.

«Δεν καταλαβαίνω» είπε ο μαθητής. «Γιατί εδώ είναι όλοι
ευτυχισμένοι, ενώ στο άλλο δωμάτιο είναι τόσο δυστυχισμένοι,
τη στιγμή που όλα είναι ίδια και πανομοιότυπα;»

Ο δάσκαλος χαμογέλασε και απάντησε: 
«Εδώ έμαθαν να ταΐζουν ο ένας τον άλλον».

Να τα λέμε όλα ή υπάρχει και ο έρωτας !

Μία ανατρεπτική συνέντευξη :
http://polyamorygr.wordpress.com/2014/05/18/οι-ανοιχτές-σχέσεις-στην-ελλάδα-του-σή/

Διασύρουν τη χώρα μας

Η ΔΟΥΛΙΚΌΤΗΤΑ.. Η χώρα μας απείχε από ψηφοφορία του ΟΗΕ υπέρ της προστασίας των χρεωμένων χωρών, η οποία θα αποτελέσει μεγάλο ηθικό και πολιτικό όπλο για την Ελλάδα. Η απόφαση πάρθηκε με 124 θετικές ψήφους, 11 αρνητικές και 41 αποχές. Η Ελλάδα δεν είναι στους 124, είναι στους 41. Πάλι καλά που δεν ήταν και στους 11 μαζί με τη Γερμανία, τη Φινλανδία, την Τσεχία και το Ηνωμένο Βασίλειο. ...ΚΑΙ Η ΑΞΙΟΠΡΈΠΕΙΑ "Άνθρωποι διαφορετικού χρώματος, θρησκείας, πολιτισμών, που ζουν σε διαφορετικά γεωγραφικά μήκη και έχουν διαφορετικές ιστορίες, όμως μοιράζονται την κοινή αντίληψη της Δικαιοσύνης ψηφίζουν υπέρ της αξιοπρέπειας. Επειδή δεν μπορεί μια φούχτα δισεκατομμυριούχων να πνίγει μια χώρα και να εξοντώνει μια κοινωνία με την απειλή της χρεοκοπίας, βγάζοντάς την από τον κόσμο" γράφει η πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Κίρχνερ σε μια θριαμβευτική ανάρτηση στο facebook χαιρετίζοντας την απόφαση, που ήταν πρωτοβουλία της Αργεντινής και στοχεύει στη δημιουργία μιας νέας δυναμικής, ώστε τα ζητήματα χρέους να επιλύονται πολιτικά και όχι σαν να 'ναι τα κράτη απλές επιχειρήσεις.

Καλό μήνα και καλή εποχή με καλό καιρό μέσα μας και έξω!

‘’Στην οριζοντίωση της εποχής μας να κρατήσουμε όρθιες ισχνές καλαμιές’’                                      Μανώλης Αναγνωστάκης

Και ένα παραμυθάκι:

Παίρνει φωτιά το δάσος και τα ζώα πανικόβλητα τρέχουν στο ποτάμι.

Από εκεί βλέπουν τα δέντρα να καίγονται και περιμένουν.

Βλέπουν όμως και ένα μικρό πουλάκι, το κολυμπρί,

να παίρνει με το ράμφος του,ξανά και ξανά, μιά σταγόνα νερό και 

να την ρίχνει στη φωτιά με κίνδυνο της ζωής του,.

''Τι κάνεις εκεί ;'' του λέει ο ελέφαντας, που θα μπορούσε να έριχνε τόνους νερό,

''θα πάρουν οι φτερούγες σου φωτιά και θα καείς. Με τις σταγόνες σου περιμένεις να σβήσει η φωτιά;''

''Κάνω αυτό που μου αναλογεί'' απάντησε το κολυμπρί συνεχίζοντας το έργο του.   

Το νέο στάδιο

Η Αμφίπολη και τα αμφίβια ή Άνθρωποι και ανθρωπάκια

«Πύρινο» άρθρο της κόρης του αρχαιολόγου Λαζαρίδη που ξεκίνησε τις ανασκαφές στην Αμφίπολη: Η κυβέρνηση έχει πάθει εθνικιστική παράκρουση by pcuser

«Κανείς δεν γνώριζε την Αμφίπολη, μέχρι, μεσούντος του Αυγούστου, ο πρωθυπουργός μας εμφανίστηκε, αυτή τη φορά σε ρόλο Ιντιάνα Τζόουνς. Πρόκειται για ένα χωριό, το οποίο δύσκολα βρίσκεις, καθώς η ταμπέλα στην Εγνατία γράφει προς Πρώτη Σερρών, πατρίδα του εθνάρχη, άρα σημαντικότερη.

Ο πατέρας μου Δημήτρης Λαζαρίδης, κλασικός αρχαιολόγος, εγκαταστάθηκε, μετά τον πόλεμο και τις σπουδές του στη Σαλονίκη, στην Καβάλα. Το πεδίο έρευνάς του ήταν εξαιρετικά ευρύ και περιελάμβανε όλη την Ανατολική Μακεδονία και τη Δυτική Θράκη. Σαν παιδί τον ακολουθούσα στις ανασκαφές της Θάσου και της Σαμοθράκης, κάνοντας επικίνδυνα ταξίδια στη θάλασσα, τα πρώτα χρόνια με γρι-γρι.

Εστησε το νέο Μουσείο Καβάλας, Θάσου, Αμφίπολης. Εκανε ανασκαφές στα Αβδηρα και τη Μαρώνεια, όπου στο μουσείο υπάρχει αίθουσα «Δημήτρη Λαζαρίδη». Αναστήλωσε τα αρχαία Θέατρα Θάσου και Φιλίππων κ.λπ.

Η χούντα τον απομάκρυνε για 7 χρόνια. Οταν επέστρεψε αφιερώθηκε στις ανασκαφές της Αμφίπολης, σημαντικής αποικίας των Αθηναίων, λόγω του χρυσοφόρου Παγγαίου. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι στις ανασκαφές του χρησιμοποιούσε σαν πολύτιμο οδηγό τον ιστορικό Θουκυδίδη, εξόριστο τότε στη σκαπτή ύλη Παγγαίου.

Το ενδιαφέρον του για την Αμφίπολη είχε αρχίσει απ' το 50. Έσκαψε τούμπες με μακεδονικούς τάφους και σημαντικά ευρήματα. Οι πολιτικοί τότε δεν ενδιαφέρονταν για τις ανασκαφές. Με μία εξαίρεση. Το '54 η Φρειδερίκη κι ο Παύλος Γλίξμπουργκ επισκέφθηκαν το Μουσείο Θάσου. Ο πατέρας μου είχε βρει ένα αγαλματάκι με ένα δελφινάκι, την Αφροδίτη στην πλάτη του και τον Ερωτα να παίζει στην ουρά του. Η Φρειδερίκη το 'θελε για την προσωπική της συλλογή. Ο πατέρας μου, επιστρατεύοντας τη διπλωματικότητά του, της είπε ένα έμμεσο μεν, πλην σαφέστατο «όχι». Το «όχι» αυτό και καταγράφηκε και πληρώθηκε το ακριβό του τίμημα.

Ως φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής απ' το '70-'75, τον βοήθησα με αποτυπώσεις στο τείχος της πόλης, μήκους 7 χλμ., της αρχαίας πασσαλόπηχτης γέφυρας στον Στρυμώνα, απ' όπου και το όνομα Αμφι-πολη, ελληνιστικά σπίτια, τον κατασκευασμένο τύμβο Καστά, όπου η πρώτη του ανασκαφική τομή ήταν πάνω στον εν λόγω τάφο, αλλά δεν είχε λεφτά να συνεχίσει. Βρήκε ωστόσο ένα νεκροταφείο της γεωμετρικής εποχής.

Ανάμεσα στις πολλές βοηθούς του που πέρασαν, ήταν και η μαθήτριά του Καίτη Περιστέρη. Ο πατέρας μου ήταν γενναιόδωρος άνθρωπος και γενικά μοίραζε τομείς στις βοηθούς του, υπό την αδιάκοπη γκρίνια της μάνας μου, στην οποία απαντούσε στερεότυπα ότι δεν του φτάνουν 10 ζωές για να δημοσιεύσει τα ευρήματά του. Ίσως διαισθανόταν πως θα πεθάνει νέος. Ίσως, εκ των υστέρων η μάνα μου να 'χε δίκιο.

Φέτος το καλοκαίρι, εκτός των άλλων, ζήσαμε την εθνικιστική παράκρουση της Αμφίπολης. Με φρίκη έβλεπα τον πρωθυπουργό, τους κ.κ. Τασούλα και Μενδώνη και τα ΜΜΕ να επιβλέπουν την ανασκαφή. Γιατί τόσος όψιμος ζήλος; Κι από πού κι ως πού, κι αυτό αποτελεί ύβριν, της οποίας επέρχεται τιμωρία, το επιστημονικό έργο συντελείται σε καθεστώς άγρυπνης παρακολούθησης από άσχετους προς το επάγγελμα; Ο καταβασανισμένος λαός μας χρειάζεται μια μεγαλειώδη αφήγηση, μιας μεγαλειώδους ιστορίας, που εξικνείται ώς τον Σαγγάριο, όπου πνίγηκε μεθυσμένος ο Μεγαλέξανδρος, την Αίγυπτο, τη Σαμαρκάνδη, τη Βακτριανή κ.λπ.;

Εύχομαι ο τάφος να μην είναι συλημένος και να προκύψει κάτι στην αρχαιολογική έρευνα. Εδώ θέλω να θυμίσω έναν άλλο μεγάλο αρχαιολόγο, τον Γιώργο Χουρμουζιάδη, προϊστορικό αρχαιολόγο, ο οποίος δημιούργησε μια σχολή αρχαιολόγων για τους οποίους ένα λιοκούκουτσο του 7000 π.Χ. είναι εξίσου σημαντικό από αρχαιολογική σκοπιά μ' ένα χρυσό στεφάνι.

Οι λόγοι που με τσίγκλισαν να γράψω τα παραπάνω είναι: 

·         Φόρος τιμής στη μνήμη του πατέρα μου.

·         Οργή και αγανάκτηση για το υπερθέαμα και την αμετροέπεια ανθρώπων, που λόγω βεληνεκούς όφειλαν να 'ναι πιο συγκρατημένοι.

·         Θυμός, γιατί πολιτικοί που απαξιώνουν τον πολιτισμό και ξεπουλούν αρχαιολογικές περιοχές (Ναός Ζωσιμαίου Απόλλωνα στον Αστέρα Βουλιαγμένης, Αμνισός, Ισσός, κ.λπ.), που απολύουν έμπειρους μαρμαροτεχνίτες, σχεδιαστές, συντηρητές, εργάτες ανασκαφών κ.λπ. και αγνοούν τη λεπτή και προσεκτική ανασκαφική διαδικασία, που γίνεται με πενιχρά οικονομικά και αγάπη για τη δουλειά, λησμονιούνται. 

*Αναστασία Λαζαρίδου – Αρχιτέκτων». 

Πηγή:www.iefimerida.gr

Καλό μήνα, πάλι με λίγο Αινστάιν

- Η υγεία μιας κοινωνίας εξαρτάται, κατά πολύ, τόσο από την ανεξαρτησία των ατόμων που την απαρτίζουν, όσο και από τη στενή πολιτική τους συνοχή.
- Η αξία ενός ανθρώπου στην κοινότητα εξαρτάται πρωταρχικά από το βαθμό που οι αισθήσεις του, οι σκέψεις  και οι πράξεις του κατευθύνονται προς την προώθηση του καλού των συνανθρώπων του.
- Η αληθινή αξία του ανθρώπου καθορίζεται πρωταρχικά από το βαθμό και τον τρόπο με τον οποίο έχει κερδίσει την απελευθέρωση από το εγώ του.
-Το παράδειγμα του ακέραιου και καθαρού χαρακτήρα είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να παράγει όμορφες ιδέες και ευγενή έργα. Τα χρήματα (ο πλούτος)  προκαλούν μόνο τον εγωισμό και πάντοτε δελεάζουν ακαταμάχητα τους ανθρώπους να τα καταχραστούν.

Cosco : Το κάτεργο της ''ανάπτυξης'' ραγίζει

Οι εργαζόμενοι στη νεοαποικιακή  Cosco την Παρασκευή 18/7/14 με αποφασιστική απεργιακή κινητοποίηση, κατήγγειλαν τις κινέζικες συνθήκες δουλείας, που οι κυβερνώντες και τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ προβάλλουν σαν νέο μοντέλο ανάπτυξης.
Με την κίνησή τους αυτή τρομοκρατήθηκαν οι ''πανίσχυροι'' ντόπιοι και ξένοι και αναγκάστηκαν να κάνουν κάποιες υποχωρήσεις.
Οι εργαζόμενοι στην Cosco δεν επαναπαύονται, γιατί κατάλαβαν στο πετσί τους, ότι οι από πάνω είναι αδίστακτοι. Δεν υπολογίζουν τις ανθρώπινες αξίες και ζωές.
Οι εργαζόμενοι στην Cosco συνεχίζουν με ενεργητική συμμετοχή και σύσφιξη των σχέσεών τους, στη δημιουργία ουσιαστικού σωματείου με ενεργά μέλη.
Στο σκοτεινό μέτωπο Cosco, κυβέρνησης, ΜΜΕ, αντιτάσσουν το φωτεινό μέτωπο των εργαζόμενων που σέβονται την ανθρώπινη ζωή και τις αξίες της.

Ένας πραγματικός διάλογος πάνω στην Ουτοπία του συνταξιούχου του ΟΛΠ

Στην ''Μικρή εξομολόγηση συνταξιούχου του ΟΛΠ'' που δημοσιεύσαμε στις 8 Ιουνίου 2014 δόθηκε απάντηση από αναγνώστρια του κειμένου και ο συνταξιούχος ανταπάντησε πρόταση προς πρόταση.

Οι θέσεις της αναγνώστριας με bold :

Καλημέρα  …..!

Επιγραμματικά θίγεις πολύ ουσιαστικά θέματα, που σηκώνουν πολλή κουβέντα από κοντά.

Αλλά έτσι, σαν ένα φιλικό άμεσο χαιρετισμό, θα σου πω και εγώ κάπως επιγραμματικά, περισσότερο πως νοιώθω και λιγότερο με διάθεση να αποδείξω κάτι ή να επιβεβαιωθώ. Βάλε λοιπόν ένα ''ίσως'' μπροστά από κάθε σχολιασμό μου στο γραπτό σου : 

''καλά τα λέει ο συνταξιούχος!!!!!!!'' Να υποθέσω ότι σου άγγιξαν την καρδιά αλλά ''αντέδρασε'' η λογική ;

''Αλλά σε ποιόν απευθύνεται ;''  Αυτά που γράφω βγαίνουν από αυτό που νοιώθω βαθειά, πέρα από τη γραμμική συντηρητική μου  σκέψη, που είναι χρήσιμη σαν δούλος αλλά επικίνδυνη σαν αφέντης. Απευθύνομαι στον Άνθρωπο, που κατά βάθος έχει ανάγκη για ομορφιά, επικοινωνία, αγάπη, έρωτα, χρώμα και μουσική, που όταν τα χάνει γίνεται το καταναλωτικό ανθρωπάκι που ζήσαμε. Αυτό το ανθρωπάκι έχει τότε μειωμένες αντιστάσεις και έτσι μπορεί να χάσει ακόμα καί το ψωμί του, όπως συμβαίνει σήμερα.

''Πως μπορείς να ορίζεις το χρόνο που εργάζεσαι αν δεν ελέγχεις τα μέσα παραγωγής;'' Και στις πρώην και νυν χώρες του ''υπαρκτού'' σοσιαλισμού που υποτίθεται ότι ελέγχανε τα μέσα παραγωγής οι εργαζόμενοι, είδαμε τι ωράρια εφαρμόζανε και εφαρμόζουν.

''Το κοινωνικό συμβόλαιο του 20ου αιώνα έχει  ήδη σπάσει . Δηλ. καπιταλισμός με σχετικά κοινωνικό κράτος και σχετικά δικαιώματα εργαζομένων. Οι εξαγγελίες της σοσιαλδημοκρατίας  του 70 και 80 μοιάζουν σήμερα επαναστατικές.'' Δεν υπάρχει περίπτωση ένα συμβόλαιο που περιέχει εκμετάλλευση και καταπίεση, φανερή ή καλυμμένη, να μη σπάσει. Τότε αυτός που βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση επιβάλλει τους όρους του. Όταν λοιπόν όλο το περιεχόμενο της ζωής και της διεκδίκησης  είναι οικονομίστικο τότε είναι προφανές ποιοί είναι σε πλεονεκτική θέση.

''Η δημοκρατία μοιάζει να είναι πολύ σχετική έννοια και το προηγούμενο καθεστώς που ζήσαμε και δημιουργήσαμε με όλες του τις στρεβλώσεις μοιάζει με όνειρο ( και κατηγορείτε από πολλούς για το σημείο που βρισκόμαστε σήμερα)''.Το προηγούμενο καθεστώς οδήγησε στο σημερινό. Πράγματι η δημοκρατία γίνεται  πολύ σχετική έννοια όταν δεν προσδιορίζεις τι είναι ο ''δήμος'' και ποιά τα όρια της δύναμης του(-κρατία). Εαν λοιπόν δεχθούμε ότι δήμος είναι η κοινωνία ολόκληρη, και αυτή αποφασίζει  για τα κύρια και καίρια ζητήματα που την αφορούν , τότε όλα τα δυτικά καθεστώτα ήταν και είναι κοινοβουλευτικές ολιγαρχίες και τα ανατολικά μονοκομματικές ολιγαρχίες. Στη δημοκρατία οι αντιπρόσωποι είναι εκτελεστικά όργανα των βασικών αποφάσεων της κοινωνίας και όχι αυτόνομοι αφέντες. Έχεις δεί εσύ καμιά δημοκρατία σε κανένα επίπεδο σήμερα, εδώ ή αλλού (συνδικάτα, κόμματα, κυβέρνηση) ; Κάποιες περισσότερες ή λιγότερες δημοκρατικές ελευθερίες μόνο, και αυτές όσο πάει και λιγοστεύουν.

Οι ολιγαρχίες γίνονται όλο και περισσότερο αυταρχικές γιατί αμφισβητούνται από τους καταπιεζόμενους αφενός και ''ηδονίζονται'' από την μεγαλύτερη δόση εξουσίας αφετέρου.

''Ήδη υπάρχει μιά γενιά εργαζομένων 30-35 χρονών που τα έχει ακούσει μόνο ως διηγήσεις''. Ευτυχώς ,γιατί δεν έχει υποστεί την παραμορφωτική στρέβλωση της δήθεν δημοκρατίας, που έχει υποστεί η δικιά μας γενιά, κι έτσι υπάρχει ελπίδα να κάνει καλύτερα πράγματα στην πορεία υπέρβασης της σημερινής βαρβαρότητας.

''Επανέρχομαι λοιπόν σε ποιους απευθύνεσαι ( σε όλους  μας υποθέτω)  και κάτω από ποιες προϋποθέσεις αυτό  μπορεί να γίνει εφικτό''. Φυσικά απευθύνομαι σε όλους και αν ο καθένας επικοινωνεί το βαθύ του ''θέλω'', τόσο στους τους άλλους όσο και στον εαυτό του, αποδιώχνοντας καθημερινά τα καθιερωμένα ''πρέπει'' και τα ''έτσι είναι'', δηλαδή άμα  γίνεται ενεργός πολίτης,  δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να γίνεται η ουτοπία  εφικτή. Η ουτοπία γίνεται πραγματικότητα από την τεράστια ψυχική δύναμη  αυτών που την λαχταρούν.

''Σε παράλληλες << νησίδες>> αλληλέγγυας οικονομίας ενταγμένες σε ένα άγρια καπιταλιστικό κόσμο''. Εάν βιώσεις, έστω και σε μικρή κλίμακα, αυτό που νοιώθεις βαθύτερα ότι επιθυμείς για την κοινωνία, τότε γίνονται σπουδαία πράγματα. Πρώτα και κύρια ξεφεύγεις από την κυρίαρχη νοοτροπία του ''κοίτα την πάρτη σου''. Μετά ξεφεύγεις από την ταύτιση σου με τίτλους, διπλώματα, κοινωνική θέση. Επίσης δεν υπάρχει ο κίνδυνος να θέλεις να επιβάλλεις τις απόψεις σου σε όλη την κοινωνία, μέσω της ομάδας που συμμετέχεις, που παρέχει και παράγει συγκεκριμένο έργο. Δεν βλέπεις την ομάδα σαν αυτοσκοπό (διογκωμένο ΕΓΏ), αλλά σαν παράλληλη προσωρινή δομή για χειραφέτηση και αλληλεγγύη. Τον άλλο τον βλέπεις σαν πρόσωπο ισότιμο , σε σχέση ισοτιμίας, και όχι σαν άτομο προς στρατολόγηση ( για μένα αυτή είναι η χειρότερη στρέβλωση που μπορεί να πάθει ένας ευαισθητοποιημένος άνθρωπος). Δηλαδή οι ''νησίδες'' αυτές, με την αλληλεγγύη προς τους έξω και τους μέσα, γίνονται σχολεία διαπαιδαγώγησης σε ισότιμη, αλληλέγγυα και δημιουργική συνεργασία, δηλαδή δημιουργούν το καινούργιο, πέρα από το οικονομίστικο μοντέλο που δυναστεύει τον άνθρωπο και εξαντλεί πλέον τα όρια αντοχής της Γης. Η ευχή και η ελπίδα είναι να πληθαίνουν αυτές οι νησίδες και να απλώνονται παντού. Τότε θα είναι πολύ δύσκολο στις δυνάμεις της επιβολής να ελέγξουν κάτι διάσπαρτο και πολυπληθές. Κάπως ανάλογα, στους κόλπους της φεουδαρχίας, αναπτύχθηκαν οι ελεύθερες μονάδες (εργαστήρια, βιοτεχνίες, μανιφακτούρες κλπ), οι νησίδες ελευθερίας της εποχής, που όταν πλήθυναν πολύ, οι φεουδάρχες παραμερίστηκαν, και έγινε η μετάβαση στην καπιταλιστική οργάνωση της κοινωνίας. Μιά οργάνωση που άφησε περιθώρια  ατομικής πρωτοβουλίας σε περισσότερους, αλλά λίγους, και όχι σε όλους. Το ζητούμενο σήμερα είναι το ''σε όλους''.

''Θα σε αφήσουν να <<παίζεις>> όσο απορροφάς μερίδιο της ανεργίας και δεν υπάρχει κοινωνική έκρηξη και βέβαια σε τομείς που δεν τους ενδιαφέρουν πραγματικά επιχειρηματικά ''. Πράγματι οι ''από πάνω'',. οι λίγοι, αυτό θέλουν και αυτό κάνουν. Πάντα όμως πιό δυνατό είναι αυτό που θέλουν οι πολλοί. Αυτοί, οι λίγοι ''από πάνω'' έχουν σήμερα την υλική υπεροχή. Οι περισσότερες πιθανότητες  είναι όμως πάντα με το μέρος αυτών που έχουν την ψυχική υπεροχή, όταν γίνονται πολλοί.

''Ή θα είσαι μια μειοψηφία που θα την περιφέρουν στα κανάλια σαν άλλοθι δημοκρατίας και αυτενέργειας και άμα θέλει κανείς μπορεί κλπ κλπ !!!!!!!!!!!!!!!!''. Πάντα θα υπάρχουν παγίδες (κανάλια, προβολή, παλιές νοοτροπίες κλπ) γιαυτό χρειάζεται διαρκής επαγρύπνηση (το τίμημα της ελευθερίας) και διαρκής αμφισβήτηση του επικίνδυνου φορτίου της συνήθειας, που το κουβαλάμε όλοι μας.

''Συνολική λύση δεν προσφέρεται άν δεν ελέγχεις τα μέσα παραγωγής έστω και κάποια από αυτά δημιουργώντας << ανταγωνιστικές>> προϋποθέσεις εργασίας και βάζοντας << κακές >> σκέψεις στους εργαζόμενους    του ιδιωτικού τομέα ώστε να εξαναγκαστούν να δώσουν κάποιες παροχές στο όνομα της εργασιακής ειρήνης''. Δεν φτάνει, όπως προανέφερα, τίτλος ιδιοκτησίας (μέτοχος, κρατικός, δημόσιος κλπ) αλλά το ποιός παίρνει τις αποφάσεις και ελέγχει την εφαρμογή τους. Ωστόσο αυτό που λες τι σημαίνει ; Αυτόνομες δομές-νησίδες ή κρατικούς-δημόσιους οργανισμούς που λειτουργούν με την ίδια βασικά νοοτροπία των ιδιωτικών, δηλ. κάποιοι λίγοι αποφασίζουν  και οι πολλοί εκτελούν ( με απάθεια, στο δημόσιο, ή το φόβο της απόλυσης στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και στις δύο περιπτώσεις με ανύπαρκτη ουσιαστικά ατομική πρωτοβουλία και ιδέες-αποφάσεις για το όλον);

''κλπ κλπ δεν θέλω να στο χαλάσω αλλά έχω 500 ενστάσεις''. Δεν μου το χαλάς. Αντίθετα το νιώθω σαν ευκαιρία να ψάξω κάποια πράγματα βαθύτερα. Ο διάλογος πάντα βοηθάει. Ο μονόλογος, η πολεμική και η αυθεντία δημιουργούν απόσταση και ξύλινο λόγο. Τώρα εάν κυριολεκτείς για 500 ενστάσεις, πολύ θα ήθελα να τις ακούσω, αλλά δεν θα φτάσει μία συνάντηση.

''άσε που ζηλεύω γιατί σαν γυναίκα συνταξιούχος δεν έχω τον ίδιο ελεύθερο χρόνο διότι λόγω οικονομίας έχω επωμιστεί δουλειές που τις σιχαίνομαι ( παλαιά το λέγαμε φυλετικό καταμερισμό εργασίας, αν θυμάσαι)''. Άλλο ένα τεράστιο πρόβλημα που ταλανίζει τις κοινωνίες χιλιάδες χρόνια τώρα, εκείνο της πατριαρχίας, ευνουχίζοντας και ταλαιπωρώντας άνδρες , γυναίκες και παιδιά δηλαδή όλη την κοινωνία (παρά τα επιφανειακά πλεονεκτήματα που παρέχει στους άνδρες).

Οι κυρίαρχοι σήμερα αναγκάστηκαν ή βολεύτηκαν να παραχωρήσουν κάποια ψήγματα ισοτιμίας, και κάποιοι άλλοι ''προοδευτικοί'' την ευαγγελίζονται ...''τότε'', προσπερνώντας το ''τώρα'', επαληθεύοντας εκείνον που είπε  ''Είναι ευκολότερο να πολεμάς για τις αρχές σου, παρά να ζεις σύμφωνα μ'αυτές''.

Tο Μουντιάλ τελειώνει αλλά η εξαθλίωση συνεχίζεται

Μια εικόνα, χίλιες λέξεις

Από Yahoo  Προβολή φωτογραφίας

Φίλοι της Βραζιλίας ντυμένοι στα χρώματα της χώρας πηγαίνουν στο γήπεδο του Σάο Πάολο για το εναρκτήριο ματς του Μουντιάλ με την Κροατία, περνώντας δίπλα από κάδους απορριμάτων, στους οποίους βρίσκονται μέσα άνθρωποι, αναζητώντας τροφή ή ένα προσωρινό καταφύγιο.

https://s2.yimg.com/bt/api/res/1.2/BRp5z9wcRYijhK1Gu4YTCg--/YXBwaWQ9eW5ld3M7Zmk9aW5zZXQ7aD0yOTc7cT03NTt3PTUxMg--/http://media.zenfs.com/el_GR/News/xrimablog.gr/bqakcyxigaa1nys_0.jpg

  

Και από το Μουντιάλ των κερδοσκόπων ξεμυτίζει ανθρωπιά

Οι παίκτες της Αλγερίας θα δώσουν τα χρήματα στη Γάζα!

Από Newsit.gr 

Ουκ ολίγες φορές οι ποδοσφαιριστές κατηγορούνται ότι παίζουν μόνο για τα λεφτά. Οι διεθνείς της Αλγερίας που έγραψαν ιστορία αφού πραγματοποίησαν την καλύτερη πορεία τους σε Μουντιάλ, θα δώσουν τα λεφτά του πριμ στη Γάζα.

Κίνηση ανθρωπιάς από τους παίκτες της Αλγερίας. Ο Σλιμανί που ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής της ομάδας του Χαλίλχοτζιτς δήλωσε ότι όσα χρήματα πήραν από το Μουντιάλ θα τα διαθέσουν στους ανθρώπους στη Γάζα που αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα.

"Θα δωρίσουμε τα χρήματα που θα πάρουμε για το Παγκόσμιο Κύπελλο στους ανθρώπους στη Γάζα. Τα χρειάζονται περισσότερο από εμάς", δήλωσε ο άσος της Σπόρτινγκ Λισαβόνας.