κυνηγοί κεφαλαίων..!

Μάι30

Οι ατοκτονίες συνεχίζονται και οι ηθικοί αυτουργοί κάνουν προεκλογική εκστρατεία

Αυτοκτονία 62χρονου στο πάρκο της Νίκαιας                                   Οι τελευταίες του λέξεις! Το σημείωμα του αυτόχειρα στη Νίκαια: "Έκανα ένα έγκλημα: Έγινα επαγγελματίας στα 40! Φεσώθηκα και τώρα πρέπει να πληρώσω.."

Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης

Κοινοποίηση Το 1973, τέσσερις Σουηδοί που κρατήθηκαν ως όμηροι για έξι ημέρες σε θησαυροφυλάκιο τράπεζας, κατά τη διάρκεια της ληστείας, «δέθηκαν» συναισθηματικά με τους εγκληματίες που τους κρατούσαν, ένα φαινόμενο που ονομάστηκε Σύνδρομο της Στοκχόλμης. Σύμφωνα με τους ψυχολόγους ο δεσμός αυτός με τους κακοποιούς ήταν ένα μέσο που ανέπτυξαν οι όμηροι προκειμένου να αντέξουν τη βία. Στις 10:15 το πρωί της Πέμπτης, 23 Αυγούστου του 1973 η «Sveriges Kredidbank» της Στοκχόλμης σείστηκε από πυροβολισμούς. «Το πάρτυ μόλις άρχισε», ανακοίνωσε ο 32χρονος Jan-Erik Olsson, παλιός δραπέτης φυλακών. «Το πάρτυ», πράγματι, συνεχίστηκε για περίπου 131 ώρες, ή με άλλα λόγια για πάνω από πέντε ημέρες, καθώς ο Olsson κράτησε ομήρους τέσσερις υπαλλήλους της τράπεζας στο θησαυροφυλάκιο μέχρι αργά το απόγευμα της 28ης Αυγούστου. Παρόλο που η ληστεία από μόνη της δεν ήταν συνταρακτικής σημασίας, αργότερα οι συνεντεύξεις των τεσσάρων ομήρων έφεραν στο φως αναπάντεχες συνέπειες. Συνέπειες  που επαληθεύτηκαν σε πολυάριθμες άλλες «καταστάσεις ομηρίας» στα χρόνια που ακολούθησαν. Αν και οι αιχμάλωτοι από μόνοι τους δεν ήταν σε θέση να το εξηγήσουν, παρουσίασαν μία παράξενη σχέση με τους εγκληματίες που τους κρατούσαν. Ταυτίστηκαν με αυτούς ενώ ένιωθαν φόβο γι' αυτούς που έβαλαν τέλος στην αιχμαλωσία τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα κατέθεσαν υπέρ των εγκληματιών ή συγκέντρωσαν χρήματα για τη νομική υπεράσπισή τους. Η Σουηδική τοποθεσία της «Sveriges Kreditbank» έδωσε το όνομά της σε αυτήν την πνευματική διαταραχή ως «Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης». Η μακροχρόνια ψυχολογική έρευνα του περιστατικού αυτού και άλλων παρόμοιων καταστάσεων ομηρίας έχει καταλήξει σε ένα σαφές και χαρακτηριστικό σύνολο συμπτωμάτων για το Σύνδρομο της Στοκχόλμης: Οι όμηροι αρχίζουν να ταυτίζονται με τους εγκληματίες που τους κρατάνε. Αρχικά τουλάχιστον, αυτή η ταύτιση αποτελεί έναν μηχανισμό άμυνας, που βασίζεται (συνήθως ασυνείδητα) στην ιδέα ότι ο εγκληματίας δεν θα βλάψει τον αιχμάλωτο εάν αυτός είναι συνεργάσιμος και ακόμη αν τον υποστηρίζει απόλυτα. Ο αιχμάλωτος προσπαθεί να κερδίσει την εύνοια του εγκληματία με σχεδόν παιδαριώδη τρόπο. Ο όμηρος συνήθως αντιλαμβάνεται τις προσπάθειες όσων επιδιώκουν να τον σώσουν, ως ενέργειες που πιθανώς θα τον βλάψουν αντί να επιτύχουν την απελευθέρωσή του. Προσπάθειες διάσωσης μπορεί να μετατρέψουν μία ανεκτή κατάσταση σε θανατηφόρα. Εάν οι σφαίρες της αστυνομίας δεν τον πετύχουν, πολύ πιθανόν θα το κάνουν αυτές που προέρχονται από τον εγκληματία. Η μακροχρόνια αιχμαλωσία θεμελιώνει  μια ακόμη πιο δυνατή εξάρτηση από τον εγκληματία καθώς γίνεται γνωστός ως ένα ανθρώπινο πλάσμα με τα δικά του προβλήματα και τις δικές του φιλοδοξίες. Ιδιαίτερα σε πολιτικές ή ιδεολογικές καταστάσεις, η μακροχρόνια αιχμαλωσία επιτρέπει στον αιχμάλωτο να εξοικειωθεί με τις απόψεις του εγκληματία και την ιστορία των αδικημάτων του κατά της αρχής. Ακόμη μπορεί να καταλήξει να πιστεύει ότι η θέση του εγκληματία είναι η δίκαιη. Ο αιχμάλωτος επιδιώκει να απομακρυνθεί συναισθηματικά από την κατάσταση με το να αρνείται ότι όντως αυτή συμβαίνει. Έχει την εντύπωση ότι «όλα είναι ένα όνειρο». Άλλοτε πάλι βυθίζεται σε υπερβολικές περιόδους ύπνου ή σε παραισθήσεις στις οποίες σώζεται με μαγικό τρόπο. Μπορεί να προσπαθήσει να ξεχάσει την κατάσταση απασχολώντας τον εαυτό του σε άχρηστες αλλά χρονοβόρες «εργασίες». Ανάλογα με το βαθμό της ταύτισης με τον εγκληματία μπορεί να αρνηθεί ότι αυτός έχει άδικο πιστεύοντας ότι οι επίδοξοι σωτήρες του και η επιμονή τους να τιμωρήσουν τον εγκληματία είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται.

Δραχμοτρομοκρατία !

Μάι17

 ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΤΗΚΕ ΕΡΓΑΤΗΣ ΣΤΟ ΣΤΑΘΜΟ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΚΙΒΩΤΙΩΝ

Εργατικό ατύχημα έγινε χτες το πρωί στο Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) του ΟΛΠ στην προβλήτα Ι στο Ικόνιο, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί στη μέση ο οδηγός νταλίκας.

Κραυγή αγωνίας από τον ΟΛΠ !

Πήραμε και δημοσιεύουμε επιστολή εργαζομένων στον ΟΛΠ :

''Τον τελευταίο καιρό ζούμε μιά κατάσταση διάλυσης και μαρτυρικής αναμονής του ΄΄μοιραίου΄΄.
Πολλοί πρώην συνάδελφοι αναγκάστηκαν πρόσφατα να συνταξιοδοτηθούν γιά να αποφύγουν τα χειρότερα. Έτσι στερηθήκαμε ένα κομμάτι του ΟΛΠ δημιουργικό και παράλληλα μαχητικό, γιατί οι άνθρωποι αυτοί είχαν ζήσει πολλά χρόνια εδώ μέσα, είχαν συντελέσει να γίνει ο ΟΛΠ αυτό που είναι και τον θεωρούσαν και δικό τους δημιούργημα. Εμείς οι εργαζόμενοι σήμερα είμαστε ασύνδετοι χωρίς ένα ουσιαστικό πυρήνα συσπείρωσης.Κυριαρχεί ο ατομισμός.Τελευταία εξέλιξη στο προαποφασισμένο τέλος του ΟΛΠ είναι η παράδοσή του στο ΤΑΙΠΕΔ γιά να τον εκτελέσει.
Η ΟΜΥΛΕ ανακοίνωσε δικαστικό αγώνα. Μέχρι τώρα ποτέ δεν βρήκαμε το δίκιο μας γιά τη διατήρηση της αρχικής φυσιογνωμίας του ΟΛΠ. Άντε και να γίνει άλλη μιά φορά, αλλά ας εστιάσουμε αλλού. Όταν δέχεσαι επίθεση αφανισμού δεν ψάχνεις το δίκιο σου αλλά οργανώνεις καλά την άμυνά σου. Πρώτα από όλα ενεργοποιείς και συσπειρώνεις τους υπερασπιστές. Μετά ψάχνεις γιά συμμάχους με παρόμοια προβλήματα, δεν κλείνεσαι στο καβούκι σου. Και παράλληλα στέλνεις στη κοινωνία μήνυμα αντίστασης γιά να σου συμπαρασταθεί.
 Σε ότι θα γίνει ευθύνη έχουμε όλοι μας.
 Ας την αναλάβουμε χωρίς αναμονές και αναβολές.''

Κυριακή 13/5/2012.Γιορτή της Μητέρας

“Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου” – Οδυσσέας Ελύτης

Και όμως αντιστέκεται !

Brusselanmen Square

Μάι8

Eπιταχύνεται το ξεπούλημα

Παραμονές εκλογών, η υπηρεσιακή κυβέρνηση πέρασε το υπόλοιπο 51% των μετοχών του ΟΛΠ στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων ΤΑΙΠΕΔ γιά να προχωρήσει στην μνημονιακή ''αξιοποίηση'' του λιμανιού.Το ίδιο έκανε για τον ΟΛΘ, την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ, την ΔΕΠΑ  δηλαδή Υπηρεσίες με ιδιαίτερη κοινωνική και εθνική σημασία.                                                                              Το Ταμείο έχει επανδρωθεί από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ.       Οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν την ανάγκη συντονισμού του κοινού τους αγώνα , γιά την υπεράσπιση και την αναβάθμιση του Δημόσιου και Κοινωνικού χαρακτήρα των Υπηρεσιών τους.

Πρωτομαγιά 2012

 «θέλουμε ψωμί, αλλά θέλουμε και τριαντάφυλλα»
1912 : εργάτριες ιματισμού στο Λόρενς της Μασαχουσέτης