28 Οκτωβρίου 1940
Η εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας απειλείται από τον φασιστικό Άξονα.
Σύσσωμος ο Ελληνικός λαός λέει ΟΧΙ, και το κάνει πράξη στα Αλβανικά βουνά ενάντια στην Ιταλική επίθεση και αργότερα ενάντια στη Γερμανική Κατοχή.
Πρώτη πράξη αντίστασης στη Γερμανική Κατοχή από έναν έφηβο:

Μαρτυρία του Χρήστου Κουτσούγερα, (arcadians.gr):
«Ένα παιδί 18 χρονών στην Βυτίνα ο Ματθαίος Πόταγας συγχρόνως σχεδόν, λες και είχαν συνεννοηθεί με το Σάντα και τον Γλέζο που κατεβάσανε την σημαία από την Ακρόπολη, αυτό το παιδί των 18 χρόνων στην Βυτίνα δεν μπορούσε να συμβιβαστεί στην ιδέα ότι η πατρίδα υποδουλώθηκε, ότι θα ζει σκλάβος. Και κατάμονος μόνος χωρίς να είναι οργανωμένος πουθενά, ούτε είχε παρέα, πήρε το πιστόλι του πατέρα του το γέμισε και πήγε στην θέση Κουτρουμπή αφού έμαθε, μαθεύτηκε στην Βυτίνα ότι θα περάσουν οι Γερμανοί, πήγε στην θέση Κουτρουμπή σε ένα βράχο στην στροφή του δρόμου και όρθιος ο Ματθαίος Πόταγας μόλις ήρθαν οι Γερμανοί άδειασε το πιστόλι στα σιδερένια αυτοκίνητα των Γερμανών. Τι να έκανε δηλαδή. Σταματήσανε οι Γερμανοί, κάνουν μία κυκλική κίνηση, το πιάσανε το παιδί και του λιώσανε το κεφάλι στο σημείο εκείνο που διάλεξε να στήσει την ενέδρα. Αυτό έκανε ο ΜατθαίοςΠόταγας».

28 Οκτωβρίου 2019

Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε αποικία χρέους από τους ''Συμμάχους'', και απειλείται πάλι η εδαφική της ακεραιότητα από τη γειτονική Τουρκία. Η κομματοκρατία παλιάς και νέας κοπής περί άλλα τυρβάζει. Αγνοεί το ΟΧΙ του Ελληνικού λαού στα Μνημόνια και στη Συμφωνία των Πρεσπών και το χαρίζει στους θιασώτες του τότε Άξονα. Αδιαφορεί και για τις απειλές σε Αιγαίο και Θράκη.
Το καθημερινό ΟΧΙ των δημοκρατών πατριωτών σε όλα αυτά το αποδίδουν κάποιοι στίχοι ενός σύγχρονου τραγουδιού:

Σταυρωμένη πατρίδα

μες στα μάτια σου είδα αχ είδα

της ανάστασης φως.

Κι ας μη μου 'χεις χαρίσει ποτέ

ένα χάδι ως τώρα

πάντα εδώ θα γυρνώ.

Από πείσμα και τρέλα θα ζω

σε τούτη τη χώρα

ώσπου να 'βρω νερό

γιατί ανήκω εδώ.

Τα καράβια μου καίω

τα καράβια μου καίω τα καίω

δε θα πάω πουθενά.

Η στρατιωτική βιομηχανία δηλητηριάζει τον πλανήτη μας

   Ο στρατός των Η.Π.Α. είναι ο θεσμός που κυρίως συνεισφέρει στις αυξανόμενες φυσικές καταστροφές.

      Η κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης των μαζικών καταιγίδων και των δασικών πυρκαγιών στην καρδιά της Αμαζονίας και της υποσαχάριας Αφρικής έχει επισκιάσει τη φοβερή αλήθεια ότι οι στρατιωτικές βιομηχανίες συμβάλλουν σημαντικότατα στην αλλαγή του κλίματος.

Είναι συνηθισμένο ότι, στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, που προέρχονται κυρίως από πετρέλαιο και βενζίνη, έχουμε την τάση να ξεχνάμε τον στρατό. Ίσως επειδή, στο μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου, ο στρατός είναι μισθοφορικός και οι στρατιώτες δεν αποτελούν μεγάλο μέρος του πληθυσμού, επομένως υποθέτουμε ότι ο ρόλος τους στις οικολογικές καταστροφές δεν είναι σημαντικός.                                           Λάθος!                                                                                                                                                                     

Στην πραγματικότητα, μόνο ο αμερικανικός στρατός ρυπαίνει σε ποσοστό μεγαλύτερο από ότι 140 χώρες μαζί. Γιαυτό, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέμειναν να εξαιρεθούν από την αναφορά των στρατιωτικών εκπομπών στο Πρωτόκολλο του Κιότο του 1997. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη καθώς οι ΗΠΑ έχουν μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές βιομηχανίες στην ιστορία του κόσμου και η αμερικανική Πολεμική Αεροπορία (USAF) έχει τη μεγαλύτερη κατανάλωση αεριωθούμενων καυσίμων στον κόσμο. Το 2006, το USAF ξόδεψε περισσότερα για τα καύσιμα από ό,τι κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.                                                         Ο στρατός των Η.Π.Α. είναι η μεγαλύτερη θεσμική μονάδα που συντελεί στις αυξανόμενες φυσικές καταστροφές, που εντάθηκαν από την παγκόσμια αλλαγή του κλίματος.Το Ινστιτούτο του Μονάχου που εξετάζει τα επίπεδα εκπομπών, αναφέρει: Το σύγχρονο Eurofighter καταναλώνει περίπου 70 έως 100 λίτρα κηροζίνης ανά λεπτό και μόνο στη βάση Ramstein (Γερμανία), απελευθερώνονται ετησίως 1,35 δισεκατομμύρια m³ αερίων που καταστρέφουν το κλίμα.

Επιπλέον, ο Αμερικανικός Στρατός έχει μια μακρά ιστορία χρήσης χημικών όπλων που χρονολογείται από τον πόλεμο του Βιετνάμ, συμπεριλαμβανομένου του ζιζανιοκτόνου Agent Orange που σκότωσε τους βιετναμέζους και αμερικανούς στρατιώτες. Σήμερα, ο αμερικανικός στρατός κάνει το ίδιο με το να εκπέμπει τοξικά απόβλητα από τις στρατιωτικές του βάσεις στις Φιλιππίνες και την Οκινάουα, για να μην αναφέρουμε τις εκπομπές ουρανίου κατά την εκστρατεία του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία το 1999 και τον πόλεμο στο Ιράκ το 2003.

Ενώ η δημόσια κατακραυγή εναντίον της κλιματικής αλλαγής συνεχίζεται, οι στρατιωτικές βιομηχανίες αναπτύσσονται, και όχι μόνο στις ΗΠΑ.

Σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI), οι στρατιωτικές δαπάνες αυξάνονται στην Κίνα (κατά 5%) καθώς και σε ολόκληρη την Ευρώπη (η Ουκρανία οδηγεί με αύξηση 21%), την Ασία, την Ωκεανία, την Αμερική με 716 δισεκατομμύρια δολάρια το 2019. Ο αμερικανικός στρατός δεν είναι μόνο ο παγκόσμιος ηγέτης στη συσσώρευση όπλων αλλά και καταστρέφει τον πλανήτη με 5429 στρατιωτικές βάσεις παγκοσμίως, 1000 εκ των οποίων βρίσκονται σε 80 διαφορετικές χώρες εκτός των ΗΠΑ.

                                                                                                                                       Δεν υπάρχει περιθώριο για λάθη, όπως η πρόσφατη υποστήριξη των προοδευτικών στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ για τον κολοσσιαίο στρατιωτικό προϋπολογισμό του Trump, δίνοντας λευκή κάρτα στο Πεντάγωνο για τα επόμενα δύο χρόνια. Οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να επηρεάσουν τον αμερικανικό νομοθέτη, μπορούν όμως να μειώσουν τους δικούς τους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς, να σταματήσουν να εξάγουν όπλα στο εξωτερικό, να απαγορεύσουν την αποθήκευση και τη χρήση πυρηνικών κεφαλών στην Ευρώπη, να αποσυρθούν από στρατιωτικές εκστρατείες σε όλο τον κόσμο.