ΗΜΕΡΕΣ ΜΝΗΜΗΣ ή ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΦΑΝΕΙΣ

Ματθαίος Πόταγας, προς τους Γερμανούς κατακτητές:

«Σταθείτε! Δεν θα μας σκλαβώσετε! Είμαι εδώ μόνος. Αλλά η Ελλάδα ολόκληρη ακολουθεί!».

Δύο μαρτυρίες :

1η μαρτυρία του Χρήστου Κουτσούγερα, (arcadians.gr):

«Ένα παιδί 18 χρονών στην Βυτίνα ο Ματθαίος Πόταγας συγχρόνως σχεδόν, λες και είχαν συνεννοηθεί με το Σάντα και τον Γλέζο που κατεβάσανε την σημαία από την Ακρόπολη, αυτό το παιδί των 18 χρόνων στην Βυτίνα δεν μπορούσε να συμβιβαστεί στην ιδέα ότι η πατρίδα υποδουλώθηκε, ότι θα ζει σκλάβος. Και κατάμονος μόνος χωρίς να είναι οργανωμένος πουθενά, ούτε είχε παρέα, πήρε το πιστόλι του πατέρα του το γέμισε και πήγε στην θέση Κουτρουμπή αφού έμαθε, μαθεύτηκε στην Βυτίνα ότι θα περάσουν οι Γερμανοί, πήγε στην θέση Κουτρουμπή σε ένα βράχο στην στροφή του δρόμου και όρθιος ο Ματθαίος Πόταγας μόλις ήρθαν οι Γερμανοί άδειασε το πιστόλι στα σιδερένια αυτοκίνητα των Γερμανών. Τι να έκανε δηλαδή. Σταματήσανε οι Γερμανοί, κάνουν μία κυκλική κίνηση, το πιάσανε το παιδί και του λιώσανε το κεφάλι στο σημείο εκείνο που διάλεξε να στήσει την ενέδρα. Αυτό έκανε ο ΜατθαίοςΠόταγας».

2η μαρτυρία του Μ.Γλέζου, που σε συνεντεύξεις που έχει δώσει, επιμένει να αρνείται  τον τίτλο του πρώτου αντισασιακού, διευκρινίζοντας ότι επάξια ανήκει στον Μάθιο (Ματθαίο) Πόταγα. 

Απόσπασμα από το βιβλίο του  Μανώλη Γλέζου «Εθνική Αντίσταση 1940 -1945», Εκδόσεις Στοχαστής, 2006: 

«Το μεσημέρι της 2ας Μαΐου 1941, ο 17χρονος μαθητής της Ε΄ Γυμνασίου του Βαρβακείου από τη Βυτίνα, Μάθιος Πόταγας, πετάχτηκε άοπλος στη μέση του δρόμου, ύψωσε το χέρι και φώναξε στη φάλαγγα των αρμάτων μάχης των ναζί που έφτασαν στη γέφυρα Κουτρουμπή, στο δημόσιο δρόμο, που περνούσε έξω από τη Βυτίνα: «Σταθείτε. Δεν θα μας σκλαβώσετε. Είμαι εδώ μόνος. Αλλά η Ελλάδα ολόκληρη ακολουθεί». Έκπληκτος ο διοικητής της φάλαγγας, ρώτησε το διερμηνέα, τι λέει αυτό το παιδί. Όταν ο διερμηνέας του εξήγησε, ο διοικητής με το αυτόματό του σκότωσε τον Πόταγα. Αλλά δεν έφτανε στον ναζί αξιωματικό μόνον ο θάνατος. Διέταξε τους στρατιώτες του και με έναν ογκόλιθο συνέθλιψαν το κεφάλι του νέου που τόλμησε να υψώσει το ανάστημά του απέναντι στο Γ΄ Ράιχ και το στρατό του…».

Η Μεγάλη Τρόικα και οι μικρές ή στον πυρετό του πάρτα όλα - Η Οδύσσεια του ΟΛΠ

Η μεγάλη Τρόικα διατάζει και οι μικρές ( COSCO,TAΙΠΕΔ,ΟΛΠ)
επωφελούνται από το κλίμα γενικού ξεπουλήματος και παρανομούν ασύστολα.
Έτσι όπως καταγγέλλουν  η  ΟΜΥΛΕ και η Ένωση Λιμενεργατών:

''...Η ΣΕΠ (COSCO) απαιτεί από την Κυβέρνηση και τον ΟΛΠ να γράψουν στα παλαιά των υποδημάτων τους την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Είχε, μάλιστα, το θράσος να στείλει εξώδικο την ώρα που συνεδρίαζε το ΔΣ/ΟΛΠ.

Αν η Κυβέρνηση, ο ΟΛΠ και το ΤΑΙΠΕΔ κάνουν τα κέφια της COSCO έχουμε να κάνουμε με μια καραμπινάτη παρανομία.

Εμείς,ως Συνδικαλιστικό Κίνημα, πέρα από την διαφωνία μας για τον «Φιλικό Διακανονισμό» και συνολικά με την ιδιωτικοποίηση, θα απαντήσουμε δυναμικά στις έκνομες ενέργειες των υπευθύνων.

Τέλος επισημαίνουμε ότι η Κυβέρνηση με Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) προσπαθεί για δεύτερη φορά να προχωρήσει στην αλλαγή της Σύμβασης Παραχώρησης της Λιμενικής Ζώνης μεταξύ ΟΛΠ και Ελληνικού Δημοσίου παραβιάζοντας νόμους και προβλεπόμενες διαδικασίες.

Συγκεκριμένα σε σχετική απόφαση αναφέρει : «Αποφασίζουμε την σύσταση Ομάδας Εργασίας για την αναδιαμόρφωση των όρων Σύμβασης Παραχώρησης, που θα προταθεί για να υπογραφεί μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και ΟΛΠ, μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού για την πώληση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών του ΟΛΠ». Αναθέτει, μάλιστα, ρόλο συνεργάτη στην Ομάδα Εργασίας του ΟΛΠ και ορίζει νομικό σύμβουλο του ΟΛΠ τον νομικό σύμβουλο του ΥΝΑ κ. Πολίτη.

Είναι πράγματι θλιβερό και συνάμα πολιτικά γελοίο να βάζουν οι υπουργοί την υπογραφή τους κάτω από ένα τέτοιο κείμενο...'' 

Ημέρες περισυλλογής

“Το έθνος να λυπάστε αν ένδυμα φορεί που δεν το ύφανε. Ψωμί αν τρώει αλλά όχι απ’ τη σοδειά του. Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.

Το έθνος να λυπάστε  που δεν υψώνει τη φωνή παρά μονάχα στη πομπή της κηδείας. Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα  μες τα ερείπιά του. Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.

Το έθνος να λυπάστε που έχει  αλεπού για πολιτικό, απατεώνα  για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.

Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους.”

Χαλίλ Γκιμπράν

ΟΛΠίτης με πολίτη : ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Πολίτης : Πώς πάει το Λιμάνι;
ΟΛΠίτης : Αρμενίζει...πότε από δω πότε από κεί.
Π: Ναι αλλά δεν το φάγανε.
Ο: Ακόμα...
Π: Δηλαδή θα το φάνε;
Ο: Καθυστερεί το φάγωμα, γιατί τσακώνονται οι μνηστήρες και οι μεσάζοντες.
Π: Ναι αλλά τώρα που ενδιαφέρεται ο Δήμος...;
Ο: Άλλος ένας μνηστήρας.
Π: Μα είναι Δήμος δεν είναι ιδιώτης.
Ο: Δεν είναι οι δημότες του.
Π: Ναι αλλά δεν θα απολύσει κανένα.
Ο: Τάχουμε ξανακούσει αυτά. Η ίδια καραμέλα στην αρχή και μετά...
Π: Και τι κάνετε εσείς;
Ο: Περιμένουμε. Κερδίζουμε χρόνο..
Π: Πώς κερδίζετε χωρίς να κάνετε τίποτα;
Ο: Κάτι θα γίνει..
Π: Από ποιόν;
Ο: Δεν ξέρω. Υπάρχουν και τα θαύματα .
Π: Δηλαδή κανένας σωτήρας;
Ο: Μπορεί.
Π; Δηλαδή μιά ζωή έτοιμα, οι άλλοι..
Ο; Το διαφορετικό είναι δύσκολο..Δεν τόχουμε.
Π; Το ψάχνετε τουλάχιστον;
Ο: Μας τρώει η ρουτίνα...Αλλά έτσι ξεχνιέσαι.
Π: Και ξαφνικά ''αμάν και τι πάθαμε''.
Ο: Ελπίζουμε να τη γλυτώσουμε.
Π: Έτσι νόμιζαν και οι άλλοι και μείνανε στο δρόμο.
Ο: Και τι να κάνανε;
Π: Άμα το ψάχνανε κάτι θα βρίσκανε.
Ο: Κάνανε διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις, απεργίες, καταλήψεις,...
Π: Αφού βλέπετε ότι μόνο αυτά δεν φτάνουν κάντε κάτι παραπάνω.
Ο: Σαν τι;
Π: Πάλι έτοιμη θέλεις την απάντηση.
Ο: ............