Η έννοια της αλληλεγγύης προυποθέτει και συνεπάγεται ενσυναίσθηση, συναισθηματική και πνευματική κατανόηση του άλλου και του προβλήματός του. Η ενσυναίσθηση δημιουργεί νοιάξιμο, πλησίασμα, φροντίδα και προσωπική σχέση, εθελοντή και ωφελούμενου, ισότιμη. Προσφορά χωρίς επιθυμία ή, ακόμα χειρότερο, απαίτηση ανταπόδοσης. Σεμνότητα και όχι έπαρση και προβολή. Παροχή υλικής και ψυχικής βοήθειας και όχι απρόσωπης υλικής. Βοήθεια για ενεργοποίηση και όχι για αδρανοποίηση. Σεβασμό και διακριτικότητα και όχι αυταρχικότητα, υποτίμηση και προσβολή. Προσφορά-δώρο και όχι προσφορά-ελεημοσύνη.
Το να περιοριστεί η προσφορά σε μια απλή στήριξη δημιουργεί μια άνιση σχέση, όπου ο ωφελούμενος θα έχει διαρκώς την ανάγκη βοήθειας μένοντας παθητικός, εξαρτώμενος, και υλικά και ψυχικά, από τον εκάστοτε ''φιλάνθρωπο''.
Το να μην προσφερθεί προσωρινή στήριξη σημαίνει από τη μια καταδίκη κάποιων ανθρώπων σε ψυχική και φυσική εξόντωση, και από την άλλη συναισθηματική στεγνότητα κάποιων άλλων, που αρνούνται να προσφέρουν, στο όνομα μιάς ξερής λογικής για συνολική λύση, όπως την σκέφτονται αυτοί, σε ένα θολό ''μετά'', δηλαδή σε ένα ''Ζήσε Μάη μου...''
Στη δομή αλληλεγγύης από την ουσιαστική επικοινωνία χτίζεται νέα κοινωνία από τους ίδιους που συμμετέχουν, από τις σχέσεις των εθελοντών μεταξύ τους και με τους ωφελούμενους. Μια νέα κοινωνία που εκφράζει τους ίδιους, αφού συμμετέχουν άμεσα στο χτίσιμό της.
Στη λεγόμενη φιλανθρωπία ή στην μεταλλαγμένη αλληλεγγύη ο ωφελούμενος αντιμετωπίζεται από απόσταση ή αφ΄υψηλού. Στην καλύτερη περίπτωση της ατομικής, είναι ένα δειλό άνοιγμα του ατόμου στην κοινωνία και έχει πιθανότητες να εξελιχθεί σε αλληλεγγύη. Στην χειρότερη των διαφόρων σχημάτων, πέρα από τα αρνητικά που προαναφέρθηκαν, η φιλανθρωπία συνήθως κυμαίνεται μεταξύ προβολής, διαφήμισης, προσωρινής και επιφανειακής κάλυψης του προβλήματος, πολιτικάντικης υστεροβουλίας, ξεπλύματος ονόματος, ιδιοτέλειας και άλλων σκοπιμοτήτων, που χρησιμοποιούν το πρόβλημα για αποκόμιση οφέλους. Το αποτέλεσμα είναι να το διαιωνίζουν. Πολλά τέτοια σχήματα (Τράπεζες, μεγάλες επιχειρήσεις κλπ) είναι και δημιουργοί του προβλήματος, δηλαδή ''Να σε κάψω Γιάννη να σ'αλείψω λάδι''.
Η αλληλεγγύη ενώνει, ενεργοποιεί και συμβάλλει στη δημιουργία μιας νέας συνείδησης και μιας νέας κοινωνίας.
