Θα πεθάνουμε σαν Χώρα ;

Σαν χάνοι το τσιμπήσαμε το κάθε νέο δόλωμα

με δάνεια τα χτίσαμε τα Γόμορρα και Σόδομα

φρούδες ελπίδες πλαστικές ψεύτικα μεγαλεία

γινήκαν της καταστροφής τα νέα εργαλεία

Νόμοι και διατάγματα, φτώχεια και πλειστηριασμοί

μνημόνια και ενοχές, φόβοι, απειλές και εγκλεισμοί

τσακίζουνε την ύπαρξη κλέβουνε την ικμάδα

κι απόμεινε δίχως καπνό η κάθε καμινάδα

Σαν χώρα πως πεθαίνουμε κάποιες φωνές μας λένε

κι αν φαίνεται υπερβολικό μυριάδες τώρα κλαίνε

με μάσκες κρύβουν πρόσωπα στα μάτια η αγωνία

κατάθλιψη, απόγνωση, αέρα, ασφυξία

Πουλάνε ό,τι έχουμε σε άνισο παζάρι

κλέβουνε και τον οβολό μέσα από το παγκάρι

ο δρόμος σπίτι έγινε άστεγοι ένα γύρω

και τα σκουπίδια φτιάχνουνε το νέο μας το μύρο

Να μην κιοτέψουμε μας λεν τη δύσκολη την ώρα

απ'τα παλιά κάποιες φωνές που νοιάζονται τη Χώρα

''μιά χούφτα ήμασταν και μεις κι ήταν βαθύ το τραύμα

μα με την τρέλα οδηγό το κάναμε το θαύμα

μην περιμένετε Αθηνά αν δεν κουνάτε χέρι

θύελλα φτιάχνει τ 'όμορφο του καθενός αγέρι

προσμένει αναγέννηση νέος χρυσός αιώνας

αν δεν κουρνιάστε άβουλοι στο σπίτι της ματρόνας''

Έναρξη σχολικής χρονιάς

 Περί παιδείας, Μάνος Χατζηδάκις από ''Τα σχόλια του Τρίτου''

''Τι εννοούμε λέγοντας παιδεία ;

Την πληροφορία, την τεχνική, το δίπλωμα εξειδίκευσης που εξασφαλίζει γάμο, αυτοκίνητο και ακίνητο με πληρωμή την πλήρη υποταγή του εξασφαλισθέντος ;

Ή την πνευματική και ψυχική διάπλαση ενός ελεύθερου ανθρώπου, με τεχνική αναθεώρησης και ονειρικής δομής, με αγωνία απελευθέρωσης και με διαθέσεις μιάς ιπτάμενης φυγής προς τ'άστρα ;

Αυτήν την παιδεία δεν την προσφέρουν δωρεάν και την αποσιωπούν, γιατί δεν υπηρετεί συστήματα''