Μεγαλοβδόμαδο

Στο καθημερνό το ίδιο κάτι αλλάζει ξαφνικά

για παιδιά που είχαν ζήσει σ 'άδειους δρόμους και αλάνες

στρογγυλεύουν οι γωνίες και με χέρια μυστικά

αγκαλιάζουν οπτασίες και δεν νοιάζονται για πλάνες

Έρχονται ξανά οι μνήμες φιλικοί οικοδεσπότες

ο ασβέστης να ασπρίζει πεζοδρόμια και τοίχους

με της άνθισης μεθύσι ανοιχτές όλες οι πόρτες

ψαλμωδίες και εικόνες έχουν τους δικούς τους ήχους

Διασκέδαση και θλίψη οι μικροί και οι μεγάλοι

εκκλησίες φωτισμένες βραδινή κατάνυξη

η ζωή ρυθμούς αλλάζει κάθε μέρα είναι άλλη

με μοναδική αξία κι οδηγό την Άνοιξη

Η εν πολλαίς περιπεσούσα αμαρτίαις Κασσιανή

μπέρδευε μ'αυτές τις λέξεις όμως μένει η μαγεία

κάτι ερωτικό αιθέριο μπλέκεται με τη γυνή

διώχνει ενοχές, σκοτάδια, χάνεται η αμαρτία

Στη γωνιά μία γριούλα μήνυμα απ΄τα παλιά 

στο κεφάλι της μαντήλα μουρμουρίζει ψαλμωδίες

σώζει μνήμες ροζιασμένη μία γέρικη ελιά

και μηνάει για κρυμμένες μέσα σ'όλα αρμονίες 

Ταχινόσουπα νηστεία την Παρασκευή το λάδι

μα ο νους στη μαγειρίτσα, κουλουράκια και αυγά

αεράκι Επιταφίου τα κεριά διώχνουν το βράδυ

και τα σώματ'ανασταίνει η Λαμπρή η Πασχαλιά