Πόλεις γκρεμίζονται άνθρωποι χάνονται
τζόγοι κερδίζονται ποτέ δεν πιάνονται
κομμένα χέρια να πολεμάνε
παιδιά στο δρόμο κλαίνε, πεινάνε
Σκουπίδια γέμισαν δρόμοι πλατείες
φεύγουν και χάνονται οι εφεδρείες
απελπισία, ζόφος, μαυρίλα
ακέφαλοι, ασώματοι και καμαρίλα
Μία θεία μελωδία βγαίνει από τη γωνία
και φωνή που λέει προχώρα οι καιροί κρύβουν και δώρα
Θάνατο βρέχει απ'τις οθόνες
άντρες, γυναίκες, μόνοι και μόνες
ουρές για το τίποτα παλιά η χλεύη
ο Γολγοθάς έχει κατέβει
Ανέμους σπέρνουνε τι θα θερίσουνε ;
κι αν για τον Όμηρο πόλεις ερίζουνε
τώρα υπάρχουν μονοφωνίες
δεν επιτρέπονται διαφωνίες
Πέτρος Μπ.