ΕΥΤΟΠΙΑ
Τι χαρά τι ευτυχία τέρμα πιά η ανεργία
Με τετράωρο για όλους σε αγαπημένους ρόλους
Έγινε η δουλειά εργασία με χαρά και φαντασία
με ταλέντο, με παιχνίδι, χάνονται χολή και ξίδι
Ύπνος γλύκα δίχως άγχος με παρέα ή μονάχος
τέρμα οι έγνοιες για το πότε για το μέλλον για το τότε
χάθηκε και το ''δικό μου'' με το βάρος το επ'ώμου
έφυγε και η ωδίνη και απλώθηκε ειρήνη
Θά'ρθει με καλομελέτα έτσι απλά και νέτα - σκέτα
δίχως αιματοχυσίες και ατέλειωτες θυσίες
με το γέλιο πολυβόλο δίχως πονηριά και δόλο
μιά κοινότητα για όλους δίχως κλέφτες κι αστυνόμους
Η Βουλή πάει πλατεία για μια νέα κοινωνία
Με την τέχνη για προσφάι τ'άσχημο φεύγει και πάει
Όλοι κάτι έχουν να πούνε και μαζί να ξαναδούνε
τι προστάζει η συγκυρία κι η χαμένη ευκαιρία
Για το γήρας μιά θέση τη σοφία να καταθέσει
Σεβασμός φτιάχνει την τάξη να μη βρέξει να μη στάξει
Τα παιδιά, παιδιά ζητάνε κι απ'τα σπίτια ξεκολλάνε
Σε αλάνες τώρα τρέχουν χρόνο για παιχνίδι έχουν
Το σχολείο μεσ'τη φύση χούφτα για νερό απ'τη βρύση
ξεδιπλώνονται οι κλίσεις τι θα πιάσεις τι θ'αφήσεις
Με το δάσκαλο παρέα ψάχνουνε για τα ωραία
τα μυστήρια τα μεγάλα πού'ναι έξω από τη γυάλα
Τράπεζα πιά δεν υπάρχει και η μπέσα τώρα άρχει
πάει το χρήμα στο μουσείο μνήμη απ'τον καιρό τον κρύο
Έρωτας γυρνά στους δρόμους τέρμα πιά στους παρανόμους
Σε αγάπης συνουσία βρίσκουν της ζωής ουσία
Πως δεν γίνονται μας λένε τέτοια άνθρωποι που κλαίνε
για την άδική τους μοίρα που τους έχουνε για φύρα
Για τον πλούτο δίχως χρήμα απορούνε κι είναι κρίμα
έχουν μάθει πιά να ζούνε όπως άλλοι θα τους πούνε
Τέρμα οι πάνω και οι κάτω στης ζωής το παρακάτω
Ανθρωποι θε να γινούμε ομορφιά να προσκυνούμε
Αρχηγός του εαυτού μου και χαρά του διπλανού μου
εξουσίες, μίση, πάθη, μακρινά μωρίας λάθη
ΠΕΤΡΟΣ
