ΓΙΑ ΤΙΣ  (ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ 20/9/15)  ΕΚΛΟΓΕΣ

           Οι εκλογές της 20/9/15, με την αποκαρδιωτική εικόνα που παρουσιάζει η κατάντια της πολιτικής σκηνής, όπως το να συμμετέχουν σαν υποψήφιοι βουλευτές πολιτικοί που έπρεπε να είναι υπόδικοι ή κατάδικοι, το να λειτουργεί ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, το μπόνους των 50 εδρών, το να ψηφίζονται αδιάβαστα πολυσέλιδα κείμενα για να γίνουν νόμοι του κράτους, το συνεχές ‘’λέμε, ξελέμε’’ και άλλα πολλά, ας αποτελέσουν αφορμή προβληματισμού, σκέψης, διαλόγου και πολιτικής παρέμβασης και δράσης των πολιτών σε πολλά επίπεδα  για μια πορεία με δημοκρατική κατεύθυνση. Μερικές  ιδέες-προτάσεις  για μια τέτοια πορεία προς τις επόμενες εκλογές (οι τωρινές είναι καμένη γη) και παραπέρα:

1. Να αποκλειστούν όσοι από το ’74 και μετά διατέλεσαν υπουργοί και υφυπουργοί καθώς και όσοι έχουν διατελέσει βουλευτές για δύο ή περισσότερες θητείες.

2. Να καταργηθεί το μπόνους των 50 εδρών και ο νόμος περί ευθύνης υπουργών.

3. Να καθιερωθεί η απλή αναλογική σαν εκλογικό σύστημα.

4. Το ποσοστό της αποχής να αντιστοιχίζεται αναλογικά με έδρες τις οποίες να καταλαμβάνουν απλοί πολίτες δια κληρώσεως από σώμα υποψηφίων. Το σώμα των υποψηφίων καταρτίζεται από όσους επιθυμούν να είναι υποψήφιοι και απείχαν από τις εκλογές.

5. Να δημιουργηθεί δικαστική ομάδα κάθαρσης από κληρωτούς δικαστικούς και πολίτες με αναλογία 50/50 με αποκλειστικό έργο την διερεύνηση όλων των γνωστών σκανδάλων και όσων άλλων αποκαλυφθούν. Οι τιμωρίες των ενόχων θα περιλαμβάνουν και την δήμευση των περιουσιακών τους στοιχείων που προέκυψαν μετά την ανάληψη της σχετικής θέσης .

          Εν συνεχεία από μία τέτοια Βουλή να ξεκινήσει ένας δημόσιος διάλογος για  ψήφιση νέου δημοκρατικού Συντάγματος, που θα δημιουργεί θεσμούς ουσιαστικής συμμετοχής των πολιτών (με εκπροσώπους που λογοδοτούν και ανακαλούνται και όχι με αντιπροσώπους-λευκή επιταγή) στην νομοθεσία, στην διακυβέρνηση της χώρας και στον έλεγχο των εκπροσώπων. Από τέτοιους θεσμούς στη συνέχεια να παρθούν δημοκρατικά οι κρίσιμες αποφάσεις για τα οξυμένα προβλήματα, που απειλούν την κοινωνική, την πολιτική, την οικονομική, την πολιτιστική και την εθνική ύπαρξη της χώρας. Αν θεωρηθεί ουτοπία μια τέτοια πορεία, το δικό μας παρελθόν (1843 – επιβολή από τους πολίτες Συντάγματος στον Όθωνα )(1) και το πρόσφατο παρόν της Ισλανδίας (2012 – πολυήμερες κινητοποιήσεις των πολιτών για δημοψήφισμα  για το χρέος- διαγράφηκε εν τέλει, και για διαμόρφωση από τα κάτω και ψήφιση νέου Συντάγματος -ψηφίστηκε τελικά)(2) διδάσκουν ότι, η ουτοπία μπορεί να γίνει πραγματικότητα. ‘’Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία’’.

                                                                                                                            

 (1):https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7_%CF%84%CE%B7%CF%82_3%CE%B7%CF%82_%CE%A3%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85

(2): http://news247.gr/eidiseis/kosmos/islandia-to-neo-suntagma-apo-toys-polites-mesw-social-media.1970292.html