Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2019

Ένα ειρηνικό βήμα μέσα στην πολεμική υστερία που απειλεί την ανθρωπότητα

Την Παγκόσμια Ημέρα για την Πλήρη Κατάργηση των Πυρηνικών Όπλων, 12 κράτη έκαναν ένα ακόμη σημαντικό βήμα προς την επίτευξη αυτού του στόχου, υπογράφοντας  τη Συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Όπλων (ΣΑΠΟ) κατά τη διάρκεια ειδικής τελετής στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, που καθιερώθηκε με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ τον Δεκέμβριο του 2013 και από τότε λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στις 26 Σεπτεμβρίου.
Η συνθήκη έχει τώρα υπογραφεί από 32 κράτη μέλη.  Όταν η Συνθήκη θα έχει 50 κράτη μέλη, θα τεθεί σε ισχύ καθιστώντας τα πυρηνικά όπλα παράνομα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Την τελετή φιλοξένησαν μακροχρόνιοι υποστηρικτές της Συνθήκης: η Αυστρία, η Βραζιλία, η Κόστα Ρίκα, η Ινδονησία, η Ιρλανδία, το Μεξικό, η Νέα Ζηλανδία, η Νιγηρία, η Νότια Αφρική και η Ταϊλάνδη και παρείχαν τη δυνατότητα στους προέδρους και τους υπουργούς Εξωτερικών των χωρών αυτών να προβούν σε αυτό το σημαντικό βήμα στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Η Beatrice Fihn, Διευθύντρια της ICAN (Intrnational Campaign to Abolish Nuclear Weapons-Διεθνής Εκστρατεία για την Κατάργηση των Πυρηνικών Όπλων) γιόρτασε την κίνηση των 12 αυτών χωρών και την ειλικρινή υποστήριξη της Συνθήκης σε όλο τον κόσμο καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. «Μακριά από τα περισσότερα φώτα της δημοσιότητας, συναντιόμαστε για να εργαστούμε πραγματικά πάνω στον πυρηνικό αφοπλισμό. Για το καλό του λαού σας και για το καλό του κόσμου προωθείτε τη Συνθήκη ώστε να τεθεί σε ισχύ […] Σήμερα, σε αυτό το δωμάτιο, αισθάνομαι τη ζυγαριά που γέρνει προς την Εξάλειψη των Πυρηνικών Όπλων. Αυτή η μέρα δράσης μας δίνει σε όλους ελπίδα σε μια ζοφερή εποχή».
Ύστερα απ'αυτό, η συνθήκη βρίσκεται σχεδόν στα δύο τρίτα της προς την έναρξη ισχύος και αυτή η δυναμική αναμένεται να συνεχιστεί. Αρκετές χώρες επιβεβαίωσαν στην ICAN ότι επίκεινται οι επικυρώσεις τους και οι υποστηρικτές σε όλο τον κόσμο δεν θα σταματήσουν μέχρι να το κάνουν όλες οι χώρες.

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2019

Για τον συνάδελφο στον ΟΛΠ και φίλο Δημήτρη Νικολουτσάκο, που τον χάσαμε


Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Απ΄την πρώτη γνωριμία μέσ’τη Μάντρα στον Περαία,
πού’χαμε κλάρκ και γερανούς και οχήματα παρέα
μηχανόλαδα και γράσα άρωμα μοναδικό,
ένιωσα μία πλημμύρα, μέσα μου, κάτι γλυκό

Μιά απλότητα, ένα βλέμμα καθαρό μικρού παιδιού
Γελαστός, δεν είχε σχέση με το ύφος του παλιού,
που κοιτά τον νέο συνήθως μ'ένα τρόπο που σκοτώνει
και στην πρώτη ευκαιρία τον ταράζει στο καψώνι

Ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ με άλφα κι όλα τ’άλλα κεφαλαία
Σου μιλούσε μ’απλά λόγια για μικρά και για σπουδαία
Πρώτος ήτανε στην πράξη με μεγάλη φαντασία
Ταπεινός μα φρέσκος πάντα δεν ζητούσε εξουσία

Στα ταξίδια σ’άλλους τόπους για να κάνουμε προτάσεις,
τι θ’αλλάξουν, τι θα φέρουν δια ξηράς ή διά θαλάσσης,
εξαντλούσε με προτάσεις Άγγλους, Γάλλους ειδικούς
Με τα λίγα αγγλικά του που’ταν χάρμα να τ’ακούς

Τον εγέμιζε μονάχα να προσφέρει ό,τι μπορούσε
Το καρώ πουκάμισό του που όλο τον καιρό φορούσε
σου μιλάει δίχως λόγια για τ’απλά και τα ωραία
Για λιτό βίο που θα’χει την ποιότητα παρέα

Όραμα είχε φτιαγμένο για μια άλλη κοινωνία,
που μαρτύραγε η ζωή του κι όχι  σκέτη θεωρία,
για ζωή που ο καθένας θα’ναι δημιουργός μεγάλος 
δίχως χρήμα, όλοι ίσοι και αδέρφια με τον άλλο
 Πέτρος Μποτέας