Νικος Δημητρατος. Πολλά δεν θέλει ο άνθρωπος.

Εις μνήμην Μακρυγιάννη, Καραΐσκάκη, Διάκου, Κολοκοτρώνη,..

            Ο Τ(Ρ)ΟΠΟΣ ΜΟΥ

Αδέρφια, φίλοι και γονείς μέσα μου είναι ένα
όπως προγόνοι, σπιτικό, τόπος κι αγαπημένα
είν'ένας τρόπος μια πνοή που έρχεται και πάει
το πού θα πάω, τι θα πιώ, το κάτι που μεθάει

Αγάπη, εστία, έρωτας, πατρίδα και φιλία
δίνουνε χρώμα στη ζωή σαν έχουν απαρτία
ύμνος, παιάνας και κραυγή, φθόγγοι μ'ορθοφωνία
φέρνουνε φως, Απόλλωνα, Διόνυσο, αρμονία

Κάτι πολύ μοναδικό μα κρύβει μια παγίδα
να λησμονήσεις το ζουμί και να σου μείνει γίδα
σκληρή, άμαση, άνοστη που θα την περιφέρεις
πολλοί θα σε χλευάζουνε κι εσύ δεν θα το ξέρεις

Το κάθε μου ένα κύτταρο έχει λίγη Ελλάδα
το νιώθω στη συγκίνηση μα και στη φασολάδα
στο έξυπνο το χωρατό στο δρόμο στην πλατεία
σε υπερβολές που κρύβουνε μιά κάποια τραγωδία

Αγάπη, τρυφερότητα γυρεύει κι η πατρίδα
είναι ωραία, ατίθαση, δύσκολη κορασίδα
έχει κι ένα φιλότιμο που τα ξεπλένει όλα
και για τον ξένο πάντοτε γεμάτη η κατσαρόλα

Κι αν την υμνήσανε πολλοί απ'τα παλιά τα χρόνια
κάποιοι άλλοι την ξεχάσανε χαμένοι σε σαλόνια
τη δόξασαν όμως παιδιά, εγγόνια και παππούδες
που δεν μασάγαν κούμαρα όπως οι αλεπούδες

Κι αν την έχουν ταπεινώσει ξένοι αλλά και δικοί
της Παρασκευής το πένθος κρύβει μέσα Κυριακή
με Ανάσταση και γλέντι να καεί το πελεκούδι
μόλις το εγώ θα σμίξει με το εμείς σε νιό τραγούδι

                                                        Πέτρος M.   

Για τις δύσκολες ημέρες που περνάμε με διαρκείς απειλές μέσα κι έξω

'' Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί

όπου και να θολώνει ο νους σας

μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό 

και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη…''

Οδ. Ελύτης, Άξιον Εστί

Για την ημέρα της Γυναίκας

'' .....Το ζητούμενο της εποχής είναι η ανάδυση της θηλυκής ποιότητας, που είναι καταπιεσμένη, διαστρεβλωμένη και κατασυκοφαντημένη τις πέντε τελευταίες χιλιετίες της πατριαρχικής κοινωνίας. Ενσυναίσθηση, συμπόνια, κατανόηση, εμβάθυνση, ήρεμη δύναμη με μεγάλη διάρκεια, διαίσθηση, δεκτικότητα, προσφορά, υπομονή, ανεκτικότητα, ταπεινότητα, σεβασμός της ζωής, ειρηνική διάθεση, τρυφερότητα, επαφή με τη Φύση, σωματική ευαισθησία, φαντασία, αποδοχή του διαφορετικού, κοινωνική ευαισθησία και αγάπη είναι κάποιες ιδιότητες από το παρεξηγημένο περιεχόμενο της θηλυκής ποιότητας. Μιας θηλυκής ποιότητας που δεν έχει σχέση με την κυρίαρχη σήμερα γυναικεία ποιότητα της αυταρέσκειας, της εξάρτησης από ένα άλλο πρόσωπο, της φροντίδας αποκλειστικά για την εξωτερική εμφάνιση και του ‘’προορισμού’’ της, γάμος και παιδιά.
Η προσπάθεια της γυναίκας να ανακτήσει τη χαμένη της ιδιαιτερότητα και ισότητα, πολλές φορές την ξεστρατίζει. Αμυνόμενη επιδιώκει να βρεθεί σε πλεονεκτική θέση, υιοθετεί και μιμείται ανδρικές συμπεριφορές με χαρακτηριστικά όχι αρσενικά, που έτσι και αλλιώς διαθέτει σε μικρότερο βαθμό και εκείνη, αλλά ανδροκρατικά, που έχουν να κάνουν με την στρεβλή εξουσιαστική μετάλλαξη της αρσενικής ποιότητας.
Τα στοιχεία της αρσενικής ποιότητας όπως η σωματική δύναμη, η γραμμική αναλυτική σκέψη, η υψηλή ενέργεια μικρής διάρκειας, η αναζήτηση του καινούργιου και της αλλαγής και το πρακτικό πνεύμα, έχουν μεταλλαχτεί σε εργαλεία υπεροχής και εξουσίας, που η μίμησή τους από τις γυναίκες υπονομεύει την ισότιμη ερωτική σχέση. Έτσι μια Φύση που καταστρέφεται, μία θηλυκή φύση που καταπιέζεται ή διαστρέφεται και μια μεταλλαγμένη αρσενική φύση, δημιουργούν εμπόδια και στρεβλώσεις στον έρωτα και στην ελεύθερη ερωτική έκφραση. Η ενωτική ερωτική συμπληρωματικότητα μετατρέπεται σε διαλυτικό και ανέραστο ανταγωνισμό....''

Απόσπασμα από το βιβλίο ''12 Ερωτικές Διαδρομές'', Εκδόσεις ''Πηγή''