Εποχή πανδημίας

Πανδημία, επιδημία η ουσία είναι μία

χάνεται ξανά το μέτρο σε αυτήν την τρικυμία

πολλοί πάλι θα την κάνουν και θα πάρουν και το σίτο

με το σύνθημά το ίδιο ''ο σώζων εαυτόν σωθήτω''

Το μαζί θα γίνει χώρια ο παπάς και το ραβδί του

και στο δέντρο θα απομείνει μοναχό κάθε κλαδί του

Το παιδί χάνει τη μάνα και η μάνα το παιδί της

κι η ζωή μιά πεθαμένη που τη δάγκωσε αστρίτης

Βάλε μάσκα βγάλε μάσκα άλλο πάνω άλλο κάτω

με μπερδεύουνε και βλέπω στον ορίζοντα τον πάτο

κάποιοι μας τα λένε έτσι κάποιοι άλλοι λένε άλλα

τρικυμία στο κρανίο νιώθω κάπως σαν μπουκάλα

Μας χωρίζουνε οι φόβοι για ιούς και άλλα τέτοια

ξεθυμαίνουν οι αγάπες μένουν μοναχά τα ντέρτια

χάνεται κι η λογική μας η θολούρα κυριεύει

και η ασυναρτησία με τη φρόνηση παλεύει

Μου μιλάνε για υγεία εγώ όμως αρρωσταίνω

στριμωξίδι, φασαρία και ποτέ δεν ξαποσταίνω

κι αν πληροφορία ψάχνω απ'την τηλεόρασή μου

άλλα αντ'άλλων κι η ευθύνη είναι μοναχά δική μου

Νιώθω ένοχος αν βήξω και αν κάνω χειραψία

το μυαλό αμέσως πάει σε κρανίο, νεκροψία

Την ταβέρνα αποζητάω να τσουγκρίσω ποτηράκι

Το τραπέζι της παρέας στου σπιτιού το σαλονάκι