Κυριακή 23 Ιουνίου 2019

Οι σημερινοί γίγαντες-κρόνοι που τρώνε τα παιδιά τους


Είναι γνωστό πλέον ότι οι γιγαντιαίες εταιρείες ελέγχουν και καταστρέφουν την ανθρωπότητα με διάφορους τρόπους :
Διατροφή
Καλλιέργειες
Καύσιμα
Εξορύξεις
Πληροφόρηση
Τράπεζες
Έλεγχο κυβερνήσεων

Δεν διστάζουν χάριν των κερδών να δημιουργήσουν αμέτρητα θύματα με πολέμους, βία, μόλυνση και καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος.
Είναι αδίστακτες ακόμα και για τη ζωή των παιδιών:

Η Nestle είναι μια ελβετική πολυεθνική εταιρία τροφίμων και ποτών. Σύμφωνα με τη Wikipedia, τα προϊόντα τους περιλαμβάνουν παιδικές τροφές, εμφιαλωμένο νερό, δημητριακά για πρωινό, καφέ και τσάι, είδη ζαχαροπλαστικής, γαλακτοκομικά προϊόντα, παγωτά, κατεψυγμένα τρόφιμα, τροφές για κατοικίδια και σνακ. Είκοσι εννέα από τις μάρκες τους έχουν πωλήσεις άνω του 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων ετησίως και έχουν πάνω από 8.000 μάρκες. Έχουν 447 εργοστάσια σε 194 χώρες και απασχολούν περίπου 333.000 άτομα.
Ας δούμε μέχρι ποιού σημείου δεν διστάζει να παίζει με τη ζωή των παιδιών :




Τετάρτη 29 Μαΐου 2019

''Να σε κάψω Γιάννη να σ'αλείψω λάδι''


Ο γνωστός Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, που είχε μετατρέψει το Λουξεμβούργο σε φορολογικό παράδεισο ( με το αζημίωτο), απερχόμενος από το ευρωπαικό πόστο του λέει κάποιες αλήθειες, αφού πέτυχε το στόχο του ( και του αφεντικού του, και πραγματικού Ευρωπάρχη, μεγαλοτραπεζίτη Ρότσιλντ), τη διάλυση και το ξεπούλημα της Ελλάδας με τη συνεργασία κάθε φορά και άλλου ντόπιου Εφιάλτη παλιάς ή νέας κοπής.
Σύμφωνα με την αναμετάδοση της συνέντευξης του Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ στην εφημερίδα Bild από το Αθηναϊκό Πρακτορείο, ο απερχόμενος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δήλωσε ότι «μέχρι στιγμής, η ελληνική βοήθεια δεν έχει κοστίσει σε κανέναν ούτε ένα ευρώ σε πραγματικούς όρους».
Παράλληλα τόνισε ότι θα θεωρούσε λάθος την εκ των υστέρων έξοδο μιας χώρας από την ευρωζώνη ως απάντηση στην κρίση του χρέους, επισημαίνοντας ότι «εάν φύγει μια χώρα, τότε απειλείται η διάλυση του ευρώ».
Στη συνέχεια ο Ζ. Κ. Γιουνκέρ δήλωσε για την περίπτωση της Ελλάδας ότι «βλέποντας τα πράγματα από σημερινή σκοπιά, είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα έγινε μέλος της ευρωζώνης παραποιώντας τα στατιστικά στοιχεία», καθιστώντας όμως έτσι και τον εαυτό του υπεύθυνο. 
Ο απερχόμενος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δήλωσε συγκεκριμένα ότι «το καταλογίζω μέχρι σήμερα στον εαυτό μου: ως υπουργός Οικονομικών ανήκα σε εκείνους οι οποίοι δεν ήθελαν να ελέγχονται οι εθνικές στατιστικές Αρχές από ανεξάρτητες ευρωπαϊκές...».
Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν και στα χρόνια της κρίσης, ο πρόεδρος της Κομισιόν τόνισε ότι «η αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού ποδοπατήθηκε τότε από μερίδα Γερμανών πολιτικών και των γερμανικών μέσων ενημέρωσης. Λες και όλοι οι Έλληνες ήταν τεμπέληδες και διεφθαρμένοι. Αυτό επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τις διαπραγματεύσεις με διαφόρους Έλληνες ηγέτες».

Τετάρτη 22 Μαΐου 2019

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΥΡΗΝΙΚΩΝ ΟΠΛΩΝ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ

Ο κίνδυνος να χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα βρίσκεται σήμερα στο υψηλότερο επίπεδο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, προειδοποίησε η διευθύντρια του Ερευνητικού Ιδρύματος των Ηνωμένων Εθνών για τον Αφοπλισμό (UNIDIR), χαρακτηρίζοντας το θέμα "κατεπείγον" και προτρέποντας τους παγκόσμιους ηγέτες να το αντιμετωπίσουν με μεγαλύτερη σοβαρότητα.
Η Ρενάτα Ντουάν σημείωσε ότι όλες οι πυρηνικές δυνάμεις εφαρμόζουν προγράμματα εκσυγχρονισμού των πυρηνικών όπλων τους. Παράλληλα, το τοπίο όσον αφορά τον έλεγχο των εξοπλισμών αλλάζει, εν μέρει λόγω του ανταγωνισμού μεταξύ της Κίνας και των ΗΠΑ.
Οι παραδοσιακές συμφωνίες περί ελέγχου των εξοπλισμών διαβρώνονται εξαιτίας της ανάδυσης νέων ειδών πολέμου και νέων τεχνολογιών που θολώνουν τα όρια μεταξύ επίθεσης και άμυνας, είπε η Ντουάν μιλώντας σε δημοσιογράφους στη Γενεύη.
Αν και οι συνομιλίες για τον αφοπλισμό έχουν βαλτώσει εδώ και δύο δεκαετίες, 122 χώρες έχουν υπογράψει μια συνθήκη για την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων - κάποιες εν μέρει από απογοήτευση, άλλες επειδή κατανοούν τους κινδύνους.
"Ο κίνδυνος πυρηνικού πολέμου είναι ιδιαίτερα υψηλός τώρα και ο κίνδυνος χρήσης πυρηνικών όπλων είναι υψηλότερος από οποιαδήποτε άλλη στιγμή μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο", τόνισε.
Η Συνθήκη για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Όπλων στηρίχθηκε από την ICAN, τη Διεθνή Εκστρατεία για την κατάργησή τους, η οποία τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης το 2017.

Μέχρι στιγμής η Συνθήκη έχει επικυρωθεί από 23 χώρες, αλλά χρειάζεται 50 για να τεθεί σε ισχύ. Οι ΗΠΑ, η Ρωσία και άλλες πυρηνικές δυνάμεις αντιτίθενται σθεναρά. 


Η Κούβα την επικύρωσε το 2018, 56 χρόνια μετά την Κρίση των Πυραύλων, το πιο κοντινό σημείο στον πυρηνικό πόλεμο που έχει φτάσει ποτέ ο κόσμος.

Τετάρτη 1 Μαΐου 2019

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Πρωτομηνιά, Πρωτομαγιά της Άνοιξης καμάρι
με μυρωδιές και χρώματα, λουλούδια και χορτάρι
δοξαστικό στη γέννηση, στον κόπο, στον ιδρώτα
του δουλευτή που ξεγεννά την πλάση απ'τα πρώτα

Μέρα είναι σημαδιακή για κάθε ένα εργάτη
που έχει νιώσει την κλοπή από ένα σακάτη
πούχει κουσούρι άσχημο Θεό νάχει το χρήμα
κι αν σακατεύει άλλες ζωές δεν τον αγγίζει κρίμα

Μα είναι και του Έρωτα αυτή η πρώτη μέρα
τα σώματα ανασταίνονται Άνοιξη πέρα ως πέρα
γυρεύουν τ'άλλο το κορμί να σμίξουν με ουσία
σ'ένα χορό δοξαστικό που λένε συνουσία

Το χρώμα που της δώσανε είναι ένα κόκκινο βαθύ
από γαρύφαλλο που ανθεί και αίμα που έχει χυθεί
για να'χουν πλέρια  ομορφιά πλάση και κοινωνία
και να αναβλύζει από παντού κρυμμένη αρμονία

Το άλλο μισό του ουρανού σαν βγήκε να δουλέψει
διπλό το βάρος ένιωσε που'διωχνε κάθε σκέψη
φώναξε μιά πρωτομαγιά κει στο Σικάγο πέρα
''ψωμί και τριαντάφυλλα θέλουμε κάθε μέρα''

Σάββατο 27 Απριλίου 2019

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ

Τον ''Ήλιον καθαρώτατον''
που λέει ο Σολωμός
να προμηνάει τ'αστέρι σας
που κρύβεται εντός

Καλή Ανάταση και καλή Ανάσταση!!

Σάββατο 13 Απριλίου 2019

Υπόθεση Τζούλιαν Ασάνζ ή η ελευθερία στο απόσπασμα

Ο άνθρωπος που είχε βραβευθεί από τη Διεθνή Αμνηστία και άλλες οργανώσεις και έντυπα για την προσφορά του στην αποκάλυψη παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις ελίτ όλου του κόσμου,
Ο εθελοντής - ιδρυτικό μέλος της Wikileaks,
Ο υπερασπιστής της αλήθειας,
παραδόθηκε στους διώκτες του από την Πρεσβεία του Εκουαδόρ στο Λονδίνο, όταν αποκάλυψε τα οικονομικά σκάνδαλα  της Κυβέρνησης του Εκουαδόρ.

Μερικές από τις αποκαλύψεις του, που τον έβαλαν στο στόχαστρο μυστικών υπηρεσιών και κυβερνήσεων:

Γκουαντάναμο : Περισσότερα από 100 απόρρητα έγγραφα του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας για τα όσα βασανιστήρια συμβαίνουν στο Γκουαντάναμο, στο Αμπού Γκράιμπ, αλλά και σε άλλες φυλακές-κολαστήρια, στους κρατούμενους από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ.
Πόλεμος σε Ιράκ – Αφγανιστάν  και δολοφονίες αμάχων  : Ο Ασάνζ κάλεσε το 2010 τις ΗΠΑ να εξετάσουν λεπτομερώς τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τα αμερικανικά στρατεύματα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν όπου έχουν φωτογραφιθεί συστηματικές επιθέσεις κατά αμάχων και στρατιώτες να τους σκοτώνου αστειευόμενοι για τις επιτυχίες τους σαν να παίζουν videogame.Σε αυτά τα έγγραφα αναφέρεται κάθε επίθεση και θάνατος, ενώ αποκαλύπτονται 15.000 θάνατοι που είχαν κρατηθεί μυστικοί. Δημοσιοποίησε ένα απόρρητο στρατιωτικό βίντεο των ΗΠΑ που έδειχνε μια επίθεση με ελικόπτερα Απάτσι που είχαν αποτέλεσμα τον θάνατο δώδεκα ανθρώπων στη Βαγδάτη, περιλαμβανομένων δύο μελών του προσωπικού του πρακτορείου ειδήσεων Reuters. Αυτό που σόκαρε τον κόσμο από τα έγγραφα που βγήκαν στη δημοσιότητα, ήταν τα σχόλια των στρατιωτών και η προθυμία τους να σκοτώσουν.
Trafigura :  Η ευρωπαϊκή εταιρεία πετρελαίου Trafigura πέταξε παράνομα τοξικά απόβλητα στην Ακτή του Ελεφα-ντοστού και κατάφερε να κάνει το δικαστήριο να φιμώσει τα διεθνή μέσα. Το Wikileaks διέρρευσε το 2009 μια αναφορά του επιστήμονα Τζον Μίτον, στην οποία αναφέρονταν η επικινδυνότητα των τοξικών αποβλήτων, τόσο για τους ανθρώπους όσο και για το περιβάλλον, και στη συνέχεια έδωσε στη δημοσιότητα έγγραφα που αποκάλυπταν την προσπάθεια φίμωσης της υπόθεσης από τον πετρελαϊκό κολοσσό. Η Trafigura αναγκάστηκε με δικαστική απόφαση να καταβάλει το ποσό των 46 εκατ. δολαρίων στα θύματα της περιβαλλοντολογικής καταστροφής.
Cablegate : Στις 28 Νοεμβρίου του 2010, το WikiLeaks δίνει στη δημοσιότητα με τη βοήθεια πέντε μεγάλων διεθνών εφημερίδων (The New York Times, The Guardian, Der Spiegel, Le Monde, El Pais), περισσότερα από 250.000 απόρρητα έγγραφα που αποκαλύπτουν τα έκτροπα της αμερικανικής διπλωματίας. Μετά το σκάνδαλο αυτό που έμεινε γνωστό ως “cablegate”, ο Τζούλιαν Ασάνζ έγινε ο υπ’αριθμόν ένα δημόσιος εχθρός στις ΗΠΑ.
Stratfor : Στις 27 Φεβρουαρίου 2012, το Wikileaks ξεκίνησε την δημοσίευση των Global Intelligence Files (διαρροή που αποτέλεσε την πρώτη συνεργασία του ιστότοπου με τους Anonymous). Πρόκειται για περισσότερα από 5 εκατομμύρια emails από την Stratfor, μια εταιρία που διαφημίζεται ως “εκδοτική” που εκδίδει ενημερωτικά newsletters αλλά ουσιαστικά αυτό που κάνει είναι να παρέχει εμπιστευτικές πληροφορίες σε μεγάλες εταιρείες και κυβερνητικές υπηρεσίες.Τα emails από τους συντελεστές της Stratfor αποκαλύπτουν τόσο τον τρόπο λειτουργίας της, όσο και τις πρακτικές των στελεχών της προκειμένου να εκμαιεύσουν τις πληροφορίες που ήθελαν. Και ακόμα χειρότερα, εμπιστευτικές πληροφορίες για διάφορες οργανώσεις ακτιβιστών, πολιτικά και οικονομικά πρόσωπα, πολίτικες κρατών, αλλά και ανθρώπους σε διάφορες χώρες που πληρώνονται για να παρέχουν πληροφορίες σε αυτή την “εκδοτική” εταιρεία.
NSA :  Η Wikileaks αποκάλυψε έγγραφα της αμερικάνικης NSA ((Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας)), η οποία κατασκοπεύει τους παγκόσμιους ηγέτες, όπως η Άνγκελα Μέρκελ, ο Μπαν Κι Μουν, ο Μπερλουσκόνι και οι 3 τελευταίοι Γάλλοι πρόεδροι.
DNC Εmails : Πρόκειται για έγγραφα της Δημοκρατικής Εθνικής Επιτροπής που αποκαλύπτουν συνομωσία κατά του άλλοτε αντιπάλου της Χίλαρι Κλίντον Μπέρνι Σάντερς.

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2019


''Δυστυχισμένε μου λαέ, καλὲ κι ἠγαπημένε, 
πάντοτ᾿ εὐκολοπίστευτε καὶ πάντα προδομένε.''

                                                             Διονύσιος Σολωμός 

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2019

Οι σύγχρονες ''δημοκρατίες'' ή απο μικρούς κι από τρελούς μαθαίνεις την αλήθεια


Βενιαμίν Νετανιάχου“ο Ερντογάν, ο Τούρκος δικτάτορας, καταφέρεται εναντίον της ισραηλινής δημοκρατίας, ενώ οι φυλακές είναι γεμάτες με Τούρκους δημοσιογράφους και δικαστές. Τι αστείο”.
Ερντογάν“Έι Νετανιάχου, σύνελθε, εσύ είσαι ο τύραννος που δολοφονεί τα εφτάχρονα παιδάκια των Παλαιστινίων, εσύ είναι ο τύραννος που καταδικάζει τις γυναίκες σε κελιά. 
Ομέρ Τσελίκ (εκπρόσωπος του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης ) για τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό Νετανιάχου : “Του επιστρέφουμε πίσω τον χαρακτηρισμό ‘δικτάτορας’ που του ταιριάζει περισσότερο”. 
Σε δηλώσεις στην Άγκυρα, ο Ομέρ Τσελίκ κατηγόρησε τον Μπεζαμίν Νετανιάχου και για ρατσισμό. 
Η νέα αντιπαράθεση ξεκίνησε όταν η ηθοποιός Ροτέμ Σελά μίλησε για την αραβική μειονότητα του Ισραήλ, και της απάντησε ο Βενιαμίν Νετανιάχου ότι το Ισραήλ αποτελεί αποκλειστικά κράτος“μόνο του εβραϊκού λαού”.

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2019

Μιά κόλαση που παριστάνει τον παράδεισο

Ένας νεαρός Αφροαμερικανός, που είχε αποκοιμηθεί στο τιμόνι του αυτοκινήτου του στον χώρο στάθμευσης ενός φαστ-φουντ, έγινε κόσκινο από τις σφαίρες αστυνομικών που του έριξαν τουλάχιστον 25 φορές στη βόρεια Καλιφόρνια στις αρχές του μήνα, κατήγγειλε χθες Τετάρτη η δικηγόρος της οικογένειας του θύματος.
Σύμφωνα με τη Μελίσα Νολντ, έξι αστυνομικοί άνοιξαν πυρ εναντίον του Ουίλι Μακόι, 20 ετών, χτυπώντας τον στο πρόσωπο, στον λαιμό, στο στήθος, στο αυτί, στο χέρι και στους ώμους, την 6η Φεβρουαρίου, στην πόλη Βαλέχο, κοντά στο Σαν Φρανσίσκο.
«Τίποτα δεν δικαιολογεί αυτό το επίπεδο χρήσης βίας. Δεν υπάρχει κανένας λόγος που να μπορεί να εξηγήσει γιατί πυροβόλησαν τόσες φορές κάποιον», είπε η δικηγόρος στο Γαλλικό Πρακτορείο.Ενήργησαν «σαν να βρίσκονταν σε σκοπευτήριο», στηλίτευσε.
Ράπερ που ονειρευόταν να γίνει διάσημος, ο Μακόι είχε πάει να τελειώσει μια ηχογράφηση στο σπίτι ενός μέλους της οικογένειάς του κι αποφάσισε να πάει να αγοράσει κάτι να φάει σε μεξικάνικο φαστ-φουντ αργά το βράδυ.
Κατά την αστυνομία της Βαλέχο, υπάλληλοι του εστιατορίου τηλεφώνησαν στην αστυνομία για να ειδοποιήσουν πως ένα αυτοκίνητο ήταν σταματημένο στο ντράιβ-ιν, με τη μηχανή αναμμένη και τον οδηγό γερμένο στο τιμόνι.
Οι αστυνομικοί ανέφεραν ότι αντιλήφθηκαν πως υπήρχε ένα πιστόλι μέσα στο αυτοκίνητο. Κατ' αυτούς, ο Μακόι ξύπνησε καθώς αξιολογούσαν την κατάσταση, έκανε κίνηση να πιάσει το όπλο κι αγνόησε τις εντολές τους να σηκώσει «τα χέρια στον αέρα».
«Φοβούμενοι για την ασφάλειά τους, οι έξι αστυνομικοί έκαναν χρήση των υπηρεσιακών τους όπλων», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η αστυνομία της Βαλέχο.
Σύμφωνα με τις αρχές, το όπλο που βρέθηκε στο αυτοκίνητο ήταν γεμάτο και από τον σειριακό αριθμό του εξακριβώθηκε ότι είχε κλαπεί στη γειτονική Πολιτεία Όρεγκον.
Η Νολντ, άλλοτε κι η ίδια στέλεχος των δυνάμεων επιβολής του νόμου, εκτίμησε από την πλευρά της ότι εάν οι αστυνομικοί θεωρούσαν πραγματικά πως απειλούνταν, θα όφειλαν να καλυφθούν πίσω από τα οχήματά τους και να χρησιμοποιήσουν τις σειρήνες ή ένα τηλεβόα για να ξυπνήσουν τον νεαρό.
Ο θάνατος του εικοσάχρονου προστίθεται σε μια ατελείωτη σειρά επεισοδίων στα οποία έχουν εμπλακεί αστυνομικοί στις ΗΠΑ.
Η αστυνομία της Βαλέχο ειδικά έχει κατηγορηθεί επανειλημμένα για βαρβαρότητα, όπως το 2017, όταν στέλεχός της καταγράφηκε σε βίντεο να χτυπάει στο πρόσωπο έναν άνδρα πεσμένο κάτω. Πέρυσι, άλλο βίντεο κατέγραψε άλλον αστυνομικό καθώς ξυλοκοπούσε χρησιμοποιώντας φακό έναν άνδρα στον οποίο είχαν περαστεί ήδη χειροπέδες και ήταν ακινητοποιημένος από συνάδελφό του.

Πηγή: ΗΠΑ: Τον πήρε ο ύπνος στο τιμόνι σε πάρκινγκ και αστυνομικοί τον... γάζωσαν με 25 σφαίρες | iefimerida.gr 

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2019

Για τις ανώνυμες ''αγορές'' που κυβερνούν από το παρασκήνιο και το διευρυνόμενο έλλειμμα δημοκρατίας

Αιχμάλωτα κράτη: Όταν οι κυβερνήσεις της ΕΕ γίνονται κανάλι για τα εταιρικά συμφέροντα

07.02.2 Pressenza
Η νέα έκθεση του Corporate Europe Observatory με τίτλο «Αιχμάλωτα κράτη: Όταν οι κυβερνήσεις της ΕΕ γίνονται κανάλι για τα εταιρικά συμφέροντα» προειδοποιεί για την επιρροή που έχουν τα εταιρικά λόμπι στη λήψη αποφάσεων της ΕΕ. Τα κράτη μέλη διαδραματίζουν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στη λήψη αποφάσεων της ΕΕ, αλλά πολύ συχνά δρουν ως μεσάζοντες για τα εταιρικά συμφέροντα.
Σύμφωνα με την έκθεση, τα εταιρικά λόμπι επηρεάζουν ενεργά τη λήψη αποφάσεων, μέσω υπουργών και αξιωματούχων, για να διασφαλίσουν ότι οι νόμοι και οι πολιτικές της ΕΕ είναι προς το συμφέρον τους.Αυτά τα εταιρικά λόμπι περιλαμβάνουν διάσημες εταιρείες όπως η Volkswagen και η Telefónica, εμβληματικούς τομείς όπως η χρηματοπιστωτική βιομηχανία στο Σίτι του Λονδίνου ή η πολωνική βιομηχανία άνθρακα και οι εμπορικές ενώσεις υψηλών δαπανών της ΕΕ, όπως η BusinessEurope και το CEFIC (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Βιομηχανίας Χημικών Προϊόντων). Είτε πρόκειται για την κλιματική αλλαγή, τα χρηματοοικονομικά, τα χημικά, την ιδιωτικότητα δεδομένων είτε πολλά άλλα θέματα, όταν κερδίζουν τα εταιρικά συμφέροντα, το δημόσιο συμφέρον χάνει.
Πολλοί από τους τρόπους με τους οποίους τα κράτη μέλη συμβάλλουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων της ΕΕ είναι απόρρητοι ....... 

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2019

Καλό μήνα με ''λογισμό και μ'όνειρο''

..και κάποιους λογισμούς άλλων :

''Αν γνωρίζεις ότι γνωρίζεις, είσαι αδαής.
 Αν γνωρίζεις ότι δεν γνωρίζεις, είσαι σοφός.
 Αν δεν γνωρίζεις τίποτα από τα δύο, ούτε αν γνωρίζεις ούτε αν δεν γνωρίζεις, είσαι απόλυτα απλός''.

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ


1. Μια  προσέγγιση του Μακεδονικού                                                         
1.1 Ποια η σημερινή συγκυρία; Η διαίρεση της Γιουγκοσλαβίας που ξεκίνησε από τη Γερμανία για απόσπαση καταρχήν της Κροατίας και συνεχίστηκε με τη συμμετοχή Αμερικανών και Ευρωπαίων  με εμφύλιους και κοινούς βομβαρδισμούς  και παράλληλα ανταγωνισμό μεταξύ τους για την λεία. Την πρωτοκαθεδρία επέβαλαν οι Αμερικάνοι με την υπεροπλία τους και την επιθυμία τους να περιορίσουν έως μηδενισμού την επιρροή της Ρωσίας.

1.2 Η Συμφωνία : Αναγνωρίζει όνομα Μακεδονία σε κρατική υπόσταση, εθνότητα και γλώσσα. Ζήτημα διαπραγμάτευσης εκατό και πλέον χρόνων.

1.3   Ποιοί ενδιαφέρονται από τους έξω να περάσει η Συμφωνία; (Αυτό και μόνο να δει κανείς λέει πολλά): ΗΠΑ(Βάσεις) +Σόρος (μπίζνες ήδη και ΜΚΟ αλά Ουκρανία), Ε.Ε. δηλαδή Γερμανία, Αλβανία, Τουρκία και Βουλγαρία με επιφύλαξη για την εθνότητα. Ποιοι  ενδιαφέρονται από τους έξω να μην περάσει: οι Ρώσοι, έχουν δεχθεί το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας (για ‘’καλές σχέσεις’’-διείσδυση) αλλά όχι τη συμφωνία που σημαίνει ΝΑΤΟ και  βάσεις.

1.4  Ποιο είναι  ένα  προοδευτικό πρόταγμα των λαών για τα Βαλκάνια; Έξω το ΝΑΤΟ , οι Γερμανοί και οι Ρώσοι. Βαλκανική συνεργασία ισότιμων κρατών.

1.5  Περί αυτοδιάθεσης:
α. Δεν υπάρχει απόλυτη αυτοδιάθεση, το κάθε κράτος ορίζεται εθνικά λαμβάνοντας υπόψη τον «άλλο» είτε εσωτερικά (όπως τον  Αλβανό ) είτε εξωτερικά (πχ. τα υπόλοιπα κράτη των Βαλκανίων).
β. Η έννοια της σχετικής  αυτοδιάθεσης με αμοιβαίο σεβασμό και αναγνώριση δεν έχει σήμερα επιτευχθεί .
γ .Υπάρχουν συμφέροντα τρίτων χωρών που θέλουν να έχουν πάτημα στα Βαλκάνια ελέγχοντας την έξοδο στο Αιγαίο αλλά και για  άλλους λόγους.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο η αυτο-διάθεση γίνεται επιχείρημα του νεοφιλελευθερισμού που οραματίζεται κράτη χωρίς κορμό, παράδοση και ιστορία, ψευδο αυτο-ανακηρυσσόμενα και επί της ουσίας έρμαια διαφόρων σχεδίων , φύλο και φτερό στην παγκοσμιοποίηση.

2. Τα βασικά ερωτήματα που εγείρονται με όλη την ανακίνηση του Μακεδονικού:

2.1 Ήταν κατάλληλη εποχή για να αναζητηθεί άμεση λύση (βαθμός εξάρτησης των δύο κρατών, κακοφορμισμένη εθνικιστική πληγή και από τις δύο πλευρές, έντονος ανταγωνισμός ΗΠΑ-ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ-ΡΩΣΙΑΣ) ή έπρεπε να ξεκινήσει ένας ουσιαστικός διάλογος και από τα πάνω και από τα κάτω (θα μπορούσε η Κυβέρνηση να δώσει ένα τέτοιο σύνθημα έναρξης) ;

2.2 Είναι το μοναδικό διεθνές θέμα που χρόνιζε, και θα δημιουργούσε τόσα μεγάλα προβλήματα, εάν δεν λυνόταν άμεσα αλλά εκφραζόταν ουσιαστικά, με πράξεις, η διάθεση επίλυσής του με προτάσεις για σύσταση επιτροπών εκ των προτέρων και όχι εκ των υστέρων (όπως προβλέπει η Συμφωνία) ;

2.3 Το Μακεδονικό είναι θέμα μόνο τυπικών γεωγραφικών προσεγγίσεων ή και πολύπλευρης ιστορικής εξέτασης της όλης πορείας με αναγνώριση διαμορφωμένων συνειδήσεων στο κάθε τμήμα και σε κάθε φάση ;

2.4 Πώς εκφράζεται ο εθνικισμός εκατέρωθεν και τι τον τροφοδοτεί και τον φουντώνει ;

2.5 Το κείμενο της Συμφωνίας μαρτυρά ελεύθερη ανεξάρτητη συμφωνία δύο πλευρών ;

2.6 Υπάρχει ή όχι αδιαφορία και των δύο κυβερνήσεων για την εκφρασμένη επίσημα (πλειοψηφική αποχή 63% στο δημοψήφισμα στη FYROM) και ανεπίσημα (δημοσκοπικά πλειοψηφική 70% άρνηση της Συμφωνίας στην Ελλάδα) θέση των δύο λαών ;

2.7 Η ύπαρξη Βόρειας Μακεδονίας σαν κράτος, και η μη ύπαρξη αντίστοιχης κρατικής Νότιας (μόνο περιφέρεια), ενισχύει ή όχι το ‘’δίκαιο’’ μιας διεκδίκησης μελλοντικής για ένωση ,όταν κάτι τέτοιο έχει εφαρμοστεί ή εκφραστεί ακόμα και σε κρατικές οντότητες (Ανατολική-Δυτική Γερμανία, Βόρεια και Νότια Κορέα);

2.8 Έχουμε τρείς παραμέτρους :Συμφωνία- αλλαγές στο Σύνταγμα - όνομα. Ποιές από τις τρείς μπορούν μελλοντικά να αλλάξουν ή να αγνοηθούν ;

3. Στο διά ταύτα :                                                                                                                                   Η Ελλάδα μετά το 2015 είναι καιρός να ορθώσει το ανάστημά της, και αυτό κατ’εξοχήν στηρίζεται στο να θέσει τους όρους, που εξυπηρετούν μια πραγματική συνάντηση-συζήτηση των δύο μερών.   
Θεωρούμε ότι η βιασύνη αυτή, αντί να μειώσει, θα αυξήσει τους εθνικισμούς και τους εθνικούς διχασμούς εκατέρωθεν. Κάποια βήματα που πρέπει να γίνουν, πριν από αυτά που προβλέπει η απόφαση του ΟΗΕ, είναι :

 3.1 Να σταματήσει άμεσα η διαπραγμάτευση.

 3.2 Να ανοίξει συζήτηση με τελικό στόχο δημοψήφισμα και στις δύο πλευρές.
                      
 3.3 Να πάρει πρωτοβουλία η Ελληνική πλευρά, και από πάνω (Κυβέρνηση ),και από κάτω (οργανώσεις, επιστήμονες, διανοούμενοι κλπ ) για  επαφή με επιστήμονες, διανοούμενους , πολίτες και οργανώσεις της γειτονικής  χώρας, και να προχωρήσουμε σε ουσιαστική συζήτηση, δίχως παρουσία τρίτων, και δίχως βιασύνη ,έτσι ώστε από κοινού να διαμορφωθούν συνθήκες κατάλληλες για σύγκλιση θέσεων και αποκατάσταση σχέσεων εμπιστοσύνης, πριν γίνουν τα δημοψηφίσματα για το τελικό σχέδιο.

     Έτσι, το σχέδιο αυτό που θα προκύψει,  θα είναι προϊόν πλατειάς διαβούλευσης, και δεν θα αφήνει περιθώρια σε άγνοια και παραπληροφόρηση, που τροφοδοτούν  τους εθνικισμούς και τις νεοφιλελεύθερες κοσμοπολίτικες  λύσεις από τα πάνω.
                                                                                                Β.Π.- Π.Μ.

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2019

Καλή χρονιά!

Με μια ευχή από τα παλιά :

'' Ας έχω τη δύναμη να αλλάξω αυτά που μπορώ,
  την υπομονή να αντέξω αυτά που δεν μπορώ να αλλάξω,
  και τη σοφία να διακρίνω ποιά μπορώ και ποιά δεν μπορώ ''

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2018

Καλά Χριστούγεννα με ευχές για καλά νέα :

Χριστουγεννιάτικη Ολλανδική κινητοποίηση: «εμείς τους θέλουμε στην πατρίδα μας»

Σήμερα το μεσημέρι, έξω από τη Βουλή των Ελλήνων, κατέφτασε ομάδα με αυτοκίνητα και ένα βαν από ολλανδούς πολίτες. Η είσοδος της Βουλής γέμισε πορτοκαλί χρώμα, τα χρώματα των Ολλανδών, που παραμονή Χριστουγέννων προέβησαν σε μια συμβολική κίνηση: ήρθαν με τα αυτοκίνητά τους να πάρουν 150 πρόσφυγες πίσω στην Ολλανδία. Γιατί; σύμφωνα με τους ίδιους η Ολλανδική κυβέρνηση δεν εκπλήρωσε την υπόσχεσή της για μετεγκατάσταση συγκεκριμένου αριθμού προσφύγων και έτσι οι πολίτες ήρθαν να κάνουν το χρέος τους

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2018

Παραμονές Χριστουγέννων...

Ένας 16χρονος Σύρος πρόσφυγας, που βρίσκεται δύο μήνες στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΚΥΤ) στον Έβρο, περιγράφει σε επιστολή του τις περιπέτειες και τις ταλαιπωρίες που πέρασε μέχρι να φτάσει στην Ελλάδα αναζητώντας, όπως γράφει, «το μέλλον μόνος του στην Ευρώπη».
Έβρος:                                                                                                                                                            «Πριν από τρία χρόνια αποφάσισα να φύγω από τη Συρία εξαιτίας του πολέμου. Η οικογένειά μου είναι ακόμα εκεί, δεν μπορούσαν να έρθουν μαζί μου επειδή οι γονείς έχουν προβλήματα υγείας. Η μητέρα μου έχει πρόβλημα με την καρδιά της και δεν μπορεί να περπατήσει καλά, ενώ ο πατέρας μου έχει χρόνια ασθένεια. Έχω μια αδελφή στην Αμερική κι άλλη μία στη Σαουδική Αραβία, όμως δεν ήθελα να πάω να τις βρω. Θέλω να φτιάξω το μέλλον μου μόνος μου, στην Ευρώπη...
Η οικογένειά μου χρειάστηκε πολύ καιρό για να μαζέψει τα χρήματα γι' αυτό το ταξίδι. Από τη Συρία πέρασα στην Τουρκία, όπου έμεινα οκτώ μήνες. Εκεί δούλευα και μοιραζόμουν ένα διαμέρισμα με άλλα παιδιά. Ήμουν σερβιτόρος και δούλευα και σε πλυντήριο αυτοκινήτων για να μαζέψω χρήματα και να έρθω στην Ελλάδα. Ακόμα χρωστάω χρήματα στον διακινητή και πρέπει να τα βρω όταν βγω από εδώ (το ΚΥΤ). 
Κατάφερα να έρθω στην Ελλάδα με τη δεύτερη προσπάθεια. Την πρώτη φορά, πήγα στο Μποντρούμ για να περάσω απέναντι στην Κω. Πήραμε μια μικρή βάρκα που ήταν για 4-5 άτομα μόνο, αλλά ο διακινητής έβαλε μέσα 11 από εμάς. Ακόμα και τα σωσίβια που μας έδωσε ήταν μεταχειρισμένα. Είχαμε φτάσει σχεδόν στα μισά όταν η βάρκα αναποδογύρισε και πέσαμε στη θάλασσα.
Μείναμε μισή ώρα στο νερό, μέχρι που μας μάζεψε το τουρκικό λιμενικό και μας γύρισε στην Τουρκία. Μείναμε με τα βρεγμένα ρούχα όλη μέρα. Όποτε έκανα μια ερώτηση, με έσπρωχναν και με χτυπούσαν. Μας χτυπούσαν πολύ και μας έδιναν φαγητό μόνο μία φορά τη μέρα, λίγα μπισκότα και χυμό μόνο.
Την άλλη μέρα με άφησαν και έστειλαν όλους τους Σύρους στην Ούρφα (μια πόλη στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας). Ύστερα, γυρίσαμε με λεωφορείο στην Κωνσταντινούπολη. Κάναμε 20 ώρες να φτάσουμε, επειδή ήμασταν 30-35 σε ένα λεωφορείο που είχε μόνο 9 θέσεις. Από την Κωνσταντινούπολη πήγαμε στον ποταμό Έβρο για να περάσουμε στην Ελλάδα.
Από τότε, εδώ και δύο μήνες, βρίσκομαι εδώ στο ΚΥΤ. Προσπάθησα να κρεμαστώ στο κοντέινερ. Έχω προσπαθήσει να αυτοκτονήσω τρεις φορές και συνεχίζω να κάνω τις ίδιες σκέψεις. Αυτό το μέρος είναι η αιτία που θέλω να δώσω τέλος στη ζωή μου.
Το φαγητό, για παράδειγμα, είναι χάλια, αν το δίναμε στα σκυλιά δεν θα το έτρωγαν. Ο καθένας μού υπόσχεται ότι θα με βοηθήσει, αλλά είμαι ακόμα εδώ. Έχω μιλήσει με ψυχολόγο τρεις φορές, κι άλλες δύο φορές με ψυχίατρο στην Αλεξανδρούπολη. Η ψυχίατρος ήρθε εδώ μία φορά, αλλά δεν με βοήθησε αυτό. Έχω χάσει κάθε ελπίδα. Θέλω μόνο να βγω, δεν χρειάζομαι κανέναν. Θα βρω τον δρόμο μου…»

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2018

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ : ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

-Τότε, η εναντίωση στη Χούντα των Συνταγματαρχών με  24 νεκρούς το τριήμερο της κατάληψης του Πολυτεχνείου και πολλούς περισσότερους σε όλη την 7ετία. 

Τώρα, η εναντίωση στη Χούντα των κερδοσκόπων-τραπεζών, στους ντόπιους Εφιάλτες και στα ''τανκς'' του χρέους και της πείνας με χιλιάδες νεκρούς, που αυτοκτόνησαν από απελπισία στα 8 μνημονιακά χρόνια.


-Τότε, ο αγώνας για  Ελευθερία. 

Τώρα, για Δημοκρατία, που τις καίριες αποφάσεις θα τις παίρνουν οι πολλοί και όχι μια χούφτα από μεσάζοντες, επαγγελματίες κομματάρχες.


-Τότε, ο αγώνας για Παιδεία δημοκρατική, ανθρωπιστική, πολύπλευρη.

Τώρα, ακριβώς το ίδιο.


-Τότε, το πρωταρχικό αίτημα της Εθνικής Ανεξαρτησίας.

Τώρα, ακριβώς το ίδιο.

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2018

Οι εταιρείες δεινόσαυροι απειλή για την ανθρωπότητα

Η Nestlé στερεί την πρόσβαση στο νερό

Σε απόσταση 90 λεπτών από τον Τορόντο, οι κάτοικοι της κοινότητας "First Nations" παλεύουν καθημερινά με τον εφιάλτη της λειψυδρίας, ενώ την ίδια στιγμή η Nestlé αντλεί εκατομμύρια λίτρα νερού από την περιοχή.

Το μυστηριώδες εξάνθημα στο χέρι του 6χρονου Θέρον δεν υποχωρούσε. Σχεδόν για έναν χρόνο, η μητέρα του και κάτοικος της περιοχής χρησιμοποιούσε αλοιφές και κρέμες, που το έδιωχναν για λίγο, αλλά το περίεργο κόκκινο εξάνθημα ξαναεμφανιζόταν. Τότε η μητέρα του άρχισε να συνειδητοποιεί πως η αιτία ήταν η έλλειψη νερού.
"Ολόκληρη η οικογένεια υπέφερε από την έλλειψη νερού. Βασικές καθημερινές ανάγκες  όπως η χρήση της τουαλέτας και του μπάνιου δεν μπορούσαν να ικανοποιηθούν. "Όλη αυτή η κατάσταση είναι εξαντλητική και απαράδεκτη, ιδιαίτερα σε μία χώρα όπως ο Καναδάς, που θεωρείται ανεπτυγμένη.", αναφέρουν μέλη της οικογένειας στον Guardian. 
Ενώ λοιπόν ολόκληρη η κοινότητα των ιθαγενών είναι υποχρεωμένοι να ζουν χωρίς νερό, η Nestlé αντλεί δωρεάν εκατομμύρια λίτρα νερού από την περιοχή σε καθημερινή βάση με αποτέλεσμα να εξαντλεί τις πηγές και να μην υπάρχει περιθώριο ανανέωσης.
Σύμφωνα με τους ντόπιους, η Nestlé εμπορευματοποιεί και στερεύει τις φυσικές πηγές της περιοχής δημιουργώντας τεράστια έλλειψη. Έτσι, δεν έχουν πλέον πρόσβαση σε μία τόσο βασική πηγή ζωής,  στο νερό.
Το πρόβλημα του περιβαλλοντικού ρατσισμού και των διακρίσεων σε βάρος των αδύναμων είναι πιο έντονο από κάθε άλλη φορά και η πρόσβαση των ανθρώπων σε βασικά αγαθά για την επιβίωσή τους καθίσταται όλο και πιο δύσκολη.

Πρόεδρος της Nestlé : Το νερό δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα! Κατά τη διάρκεια συνέντευξης του για το ντοκιμαντέρ “We Feed the World”, ο πρόεδρος της Nestlé, Peter Brabeck, έκανε την απίστευτη δήλωση ότι το νερό δεν αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα.

Πιστεύει επιπλέον ότι η μέγιστη κοινωνική ευθύνη ενός προέδρου είναι να δημιουργεί όσο περισσότερο κέρδος μπορεί για την εταιρία του... Επιτέθηκε επίσης στη βιολογική γεωργία, υποστηρίζοντας ότι τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα είναι καλύτερα.

Η Nestlé είναι ο μεγαλύτερος εμφιαλωτής νερού παγκοσμίως.  

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

To OXI των αφανών

Ματθαίος Πόταγας, προς τους Γερμανούς κατακτητές:
«Σταθείτε! Δεν θα μας σκλαβώσετε! Είμαι εδώ μόνος. Αλλά η Ελλάδα ολόκληρη ακολουθεί!».
Δύο μαρτυρίες :
1η μαρτυρία του Χρήστου Κουτσούγερα, (arcadians.gr):

«Ένα παιδί 18 χρονών στην Βυτίνα ο Ματθαίος Πόταγας συγχρόνως σχεδόν, λες και είχαν συνεννοηθεί με το Σάντα και τον Γλέζο που κατεβάσανε την σημαία από την Ακρόπολη, αυτό το παιδί των 18 χρόνων στην Βυτίνα δεν μπορούσε να συμβιβαστεί στην ιδέα ότι η πατρίδα υποδουλώθηκε, ότι θα ζει σκλάβος. Και κατάμονος μόνος χωρίς να είναι οργανωμένος πουθενά, ούτε είχε παρέα, πήρε το πιστόλι του πατέρα του το γέμισε και πήγε στην θέση Κουτρουμπή αφού έμαθε, μαθεύτηκε στην Βυτίνα ότι θα περάσουν οι Γερμανοί, πήγε στην θέση Κουτρουμπή σε ένα βράχο στην στροφή του δρόμου και όρθιος ο Ματθαίος Πόταγας μόλις ήρθαν οι Γερμανοί άδειασε το πιστόλι στα σιδερένια αυτοκίνητα των Γερμανών. Τι να έκανε δηλαδή. Σταματήσανε οι Γερμανοί, κάνουν μία κυκλική κίνηση, το πιάσανε το παιδί και του λιώσανε το κεφάλι στο σημείο εκείνο που διάλεξε να στήσει την ενέδρα. Αυτό έκανε ο ΜατθαίοςΠόταγας».


2η μαρτυρία του Μ.Γλέζου, που σε συνεντεύξεις που έχει δώσει, επιμένει να αρνείται  τον τίτλο του πρώτου αντισασιακού, διευκρινίζοντας ότι επάξια ανήκει στον Μάθιο (Ματθαίο) Πόταγα. 
Απόσπασμα από το βιβλίο του  Μανώλη Γλέζου «Εθνική Αντίσταση 1940 -1945», Εκδόσεις Στοχαστής, 2006: 

«Το μεσημέρι της 2ας Μαΐου 1941, ο 17χρονος μαθητής της Ε΄ Γυμνασίου του Βαρβακείου από τη Βυτίνα, Μάθιος Πόταγας, πετάχτηκε άοπλος στη μέση του δρόμου, ύψωσε το χέρι και φώναξε στη φάλαγγα των αρμάτων μάχης των ναζί που έφτασαν στη γέφυρα Κουτρουμπή, στο δημόσιο δρόμο, που περνούσε έξω από τη Βυτίνα: «Σταθείτε. Δεν θα μας σκλαβώσετε. Είμαι εδώ μόνος. Αλλά η Ελλάδα ολόκληρη ακολουθεί». Έκπληκτος ο διοικητής της φάλαγγας, ρώτησε το διερμηνέα, τι λέει αυτό το παιδί. Όταν ο διερμηνέας του εξήγησε, ο διοικητής με το αυτόματό του σκότωσε τον Πόταγα. Αλλά δεν έφτανε στον ναζί αξιωματικό μόνον ο θάνατος. Διέταξε τους στρατιώτες του και με έναν ογκόλιθο συνέθλιψαν το κεφάλι του νέου που τόλμησε να υψώσει το ανάστημά του απέναντι στο Γ΄ Ράιχ και το στρατό του…».

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018

Νο 2 Άνθρωποι και ανθρωπάκια

της Φραγκίσκας Μεγαλούδη

Σήμερα πήγα τον γιο μου να δει την παράσταση «Ένα παιδί μετράει τα άστρα»– βασισμένη στο γνωστό βιβλίο του Μενέλαου Λουντέμη. Και ενώ θα μπορούσα να γράψω πολλά για την παράσταση, θα ήθελα απλά με αφορμή αυτό το έργο να μοιραστώ μια ιστορία.
 
Μέχρι τις αρχές του 2016 ζούσαμε στη Νιγηρία. Το σπίτι μας ήταν στην πρωτεύουσα Abuja, μια άχρωμη πόλη όπου, λόγω ή με αφορμή, την απειλή της Μπόκο Χαράμ, υπήρχε απαγόρευση της κυκλοφορίας το βράδυ εκτός του κέντρου και παντελής απαγόρευση σε περιοχές γύρω από την πρωτεύουσα. Πάντα αδιαφορούσα για τις απαγορεύσεις και, μαζί με την Charity, μια νεαρή νιγηριανή που κάναμε παρέα, επισκεφτήκαμε το χωριό της, περίπου μια ώρα από την Abuja.
 
Όποτε επισκέπτομαι χωριά, για κάποιο λόγο που μάλλον έχει να κάνει με την προηγούμενη ζωή μου ως «δασκάλα», πάντα ζητάω να δω το σχολείο. Ένα φτωχικό κτήριο με πολλά παιδιά που περιφέρονταν, ενώ ένα αγοράκι μού έκανε ιδιαίτερη εντύπωση γιατί είχε κολλήσει το κεφάλι του στο παράθυρο και κοιτούσε κλεφτά μέσα στην τάξη.

Δεν χρειάστηκε να το σκεφτώ παραπάνω. Εδώ δεν σήκωνε προγράμματα ΜΚΟ, και αιτήσεις και assessments και «expats» με μισθούς χιλιάδων ευρώ για να «βοηθήσουν» τους «επωφελούμενους» (ή «πελάτες» ή «χρήστες υπηρεσιών»- πείτε τους όπως θέλετε). Μαζί λοιπόν με την Charity και τον πάστορα αποφασίσαμε να στείλουμε όσα παιδιά μπορούσαμε σχολείο.

Τα κριτήρια που έβαλα ήταν απλά: τα παιδιά να έχουν γραφτεί μια φορά στο σχολείο και λόγω οικονομικής αδυναμίας να έχουν σταματήσει (ο λόγος ήταν ότι η προηγούμενη εγγραφή τους  αποτελούσε μια εγγύηση της δέσμευσης των γονιών στην εκπαίδευση των παιδιών τους), να είναι κορίτσια (αυτό δεν τηρήθηκε, είχαμε τελικά 4 κορίτσια και 6 αγόρια και δυο μικρά- ένα αγοράκι κ ένα κοριτσάκι που ήταν αδερφάκια ενός αγοριού), να είναι από τις φτωχότερες οικογένειες και κατά προτίμηση μονογονεϊκές (δυστυχώς αυτό ήταν το ευκολότερο). Ανέλαβα εξ ολοκλήρου τα έξοδα εγγραφής, τη σχολική στολή, τα βιβλία και την πληρωμή των διδάκτρων. Μάζεψα το μισό ποσό από δωρεές φίλων και συμπλήρωσα εγώ το υπόλοιπο.

Μέσα σε μια εβδομάδα ήμουν με τα παιδιά στο γραφείο του διευθυντή. Ήταν η ωραιότερη και συνάμα η δυσκολότερη  μέρα της ζωής μου στη Νιγηρία. Δώδεκα μικρά κεφαλάκια, δώδεκα χαμόγελα, με κοιτούσαν σα χαμένα, μη πιστεύοντας ότι τα γράφω στο σχολείο. Ο διευθυντής δεν προλάβαινε να σημειώνει  τα ονόματα και κάθε λίγο ρωτούσε από ποια ΜΚΟ είμαι, γιατί κάτι τέτοιο δεν είχε ξαναδεί. Όταν του έλεγα  ότι δεν είμαι από καμία ΜΚΟ αρνούνταν να το πιστέψει. Ο πάστορας δίπλα σκούπιζε συνέχεια τα μάτια του πίσω από τα χοντρά γυαλιά του.

Σε κάποια στιγμή του λέω, αυτά για την εγγραφή. Τώρα θέλω να αγοράσω τα βιβλία για όλα τα παιδιάΌλα τα βιβλία της χρονιάς;

Όλα, απαντώ. Ένα αγοράκι, γύρω στα 10, ακούγοντας το αυτό, λέει δυνατά- και τα βιβλία; Και αρχίζει  να χειροκροτεί και να φωνάζει στα υπόλοιπα, «και τα βιβλία! και τα βιβλία!» Κοιτούσα κάτω γιατί δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου και δεν ήθελα τα παιδιά να νομίζουν ότι τα λυπάμαι. Ήθελα να είναι μια απλή μέρα- ήδη ένιωθα τόσο άβολα που μια λευκή γυναίκα έγραφε τα παιδιά στο σχολείο.

Λίγο πριν φύγω, ήρθε η μητέρα του δεκάχρονου, η οποία ήταν καθαρίστρια στο σχολείο. Τι ειρωνεία, κάθε μέρα καθάριζε τις αίθουσες, αλλά τα δικά της παιδιά δεν μπορούσε να τα στείλει να μάθουν γράμματα. Ο άντρας της ήταν αλκοολικός και ερχόταν στο σπίτι σπάνια, κι αυτό μόνο για να τη χτυπήσει. Μόλις με είδε έκανε υπόκλιση. Ένιωσα πολύ άσχημα, τη σήκωσα αμέσως και την αγκάλιασα. Μου είπε ότι βοηθώντας την  να ξαναστείλει τα παιδιά της στο σχολείο, τα σώζω από το ξύλο και τη βία του πατέρα τους. Ήθελα να εξαφανιστώ εκείνη την στιγμή, ντρεπόμουν και χαιρόμουν, αλλά κυρίως ντρεπόμουν γιατί ήμασταν όλες μάνες με τον ίδιο πόνο για τα παιδιά μας και ξαφνικά εγώ ήμουν σε θέση υπεροχής χωρίς να το αξίζω.

Γράψαμε όλα τα παιδιά εκείνη την ημέρα. Τους πήραμε καινούριες καθαρές στολές, καλοδεμένα βιβλία, μολύβια και τετράδια. Τη μέρα που ξεκινούσαν τα μαθήματα, ήρθαν από τις 6 το πρωί και χτυπούσαν την πόρτα της Charity να τους δώσει τις στολές τους.

 Και τι όμορφη πού ήταν η μέρα της σχολικής έναρξης! Τα πιο αληθινά χαμόγελα τα είδα εκείνο το πρωί. Την Κυριακή για να γιορτάσουμε το γεγονός, πήγαμε με την Charity και τις γυναίκες του χωριού και αγοράσαμε ρύζι, κρέας, λαχανικά, λάδι και ξύλα. Ο πάστορας μας έδωσε τις τεράστιες κατσαρόλες και το προαύλιο της εκκλησίας, οι γυναίκες μαγείρεψαν για όλο το χωριό και φάγαμε όλοι μαζί - πρέπει να ετοιμάσαμε πάνω από 1000 γεύματα εκείνη την ημέρα.

Αν κοιτάξω πίσω τη ζωή μου, από ό,τι δουλειά έχω κάνει ποτέ με ΜΚΟ ή με διεθνείς οργανισμούς, εκείνη η ημέρα και ίσως  2-3 ακόμα - είναι οι μόνες που υπήρξα χρήσιμη.

Και κρατάω κάτι ακόμα - την άσβεστη δίψα για γράμματα. Τα μεγάλα όνειρα των παιδιών που έλεγαν ότι θα γίνουν δάσκαλοι, γιατροί, μηχανικοί, επιστήμονες. Και πώς να τους πω εγώ ότι ο κόσμος είναι τόσο άδικος και θα σκοτώσει τα όνειρα τους, και θα τα στείλει να δουλεύουν σκλάβοι για 2 δολάρια τη μέρα; Όχι, δεν τους το είπα ποτέ.
Και σήμερα, δύο χρόνια μετά, στην Ελλάδα πλέον, κοιτάζω πίσω και σκέφτομαι ότι για 2-3 τέτοιες στιγμές άξιζε η ζωή μου. Και μετά λέω, όχι είναι τόσο ελάχιστες και παραμένω εδώ ώσπου να γίνω ένα φοβισμένο ανθρωπάκι, απορροφημένο από το σύστημα, που θα κοιτάει «τη δουλίτσα του» και ας έχει χάσει τη ψυχή του. Και να νιώθω άχρηστη μέσα σε αυτά που κάνω και ναγράφω ιστορίες για να μην ουρλιάξω από απόγνωση. Και ήρθε ξαφνικά μια παιδική παράσταση και «ένα παιδί που μετράει τα άστρα» να μου θυμίσει όσα θέλω να μην σκέφτομαι.