Καιρός για αναστοχασμό και ριζικές αλλαγές μέσα μας και έξω

ΠΡΩΙΝΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ Ξύπνημα πριν το χάραμα ο νους κι η φαντασία κάνουν ζευγάρι φωτεινό μέσα σε συνουσία ταξίδι ξεκινήσανε στιγμή ευλογημένη να δουν τον παραλογισμό που είπαν ειμαρμένη

Αφετηρία τα παλιά κείνα τα πρώτα χρόνια γεννιότανε το όνομα, το εγώ, και τα καψώνια έλα να φας, μα δεν πεινώ, άκου εγώ τι λέω ψάχνω για καταφύγιο όταν πονώ ή κλαίω

Ύστερα ήρθε το σχολειό θανάτου ακινησία το πρωινό το ξύπνημα η πρώτη αφασία το μάθημα τροφή σκληρή κολλάει στο στομάχι κι ο διπλανός αντίπαλος θανάσιμη η μάχη

Πολλά τσιτάτα έμαθα νά'μαι αρεστός στους άλλους κι ήμουν μαζί μ' ασπρόμαυρους ανθρωποπαπαγάλους ποιός θ'ακουστεί, ποιός θα φανεί, ποιός θα επιβάλλει το σωστό κι αν μόνος είναι αδύνατο ψάχνω για κύκλωμα κλειστό

Και πάντα εν ονόματι εγκλήματα τελούνται χάνονται όλα τα πρόσωπα μάζες δοξολογούνται πόλεμοι, βία κι όλα αυτά πάντα για το καλό μας που θά'ρθει αν εξοντωθεί ο κάθ'ένας εχθρός μας

Αφύσικη διαδρομή κι όμως την είπαν φύση πως είναι τάχα ανθρώπινη και μού'χουνε αφήσει μια δύσκολη κληρονομιά και ψάχνω απεγνωσμένα φάρμακο για πολλά δεινά που βρήκανε κι εμένα

Ιοί πολλοί πλακώσανε το Εγώ και το δικό μου το δίκιο μου, ο φόβος μου και τ'όπλο το επ'ώμου σκοντάφτω πάλι στο Παιδί, κει στην αφετηρία λέω να το πιάσω απ'την αρχή, μοναδική ευκαιρία

Πέτρος Μ.