Κατασκήνωση (Κάμπινγκ)

Βρέθηκα να κάνω κάμπινγκ, κατασκήνωση το λέμε

κι αν τη γλώσσα την φτωχαίνουν κάποιοι λίγοι ακόμα κλαίμε

μα το θέμα μου είν'άλλο κι είπα αυτό παρεπιπτόντως

γιατί μείναμε στο δήθεν και ξεχάσαμε το όντως

Μιά απλή σκηνή τη στήνω κι η επαφή μου με το χώμα

νέα γέννηση μου δίνει απ'τη γη με νέο σώμα

από κεί μου λέει κρατάμε και σ'αυτό θα ξαναπάμε

μάταιο να το λησμονούμε κι όλο πράγματα ζητάμε

Άλλοι με σκηνή μικρούλα άλλοι με λίγο μεγάλη

μα η κατασκήνωσή μας γίνεται μία αγκάλη

δεν χωρίζουν τα μεγέθη, τίτλοι και κληρονομιά

η καταγωγή, ο φόβος κι η ρουτίνα στη δουλειά

Στ'άψε σβήσε όλοι πιάνουν με τη φύση επαφή

οι αισθήσεις τεντωμένες πρώτα απ'όλες η αφή

πιάνεις φύλλα, κλαδιά, φλούδες, πέτρες, πάσσαλους και χώμα

το νερό αλλιώς το νιώθεις να χαϊδεύει γυμνό σώμα

Ένας έρωτας πλανιέται λεύτερος δίχως συμβάσεις

το κορμί δεν λογαριάζει ρούχα, μάσκες κι αποστάσεις

παίρνει, απ'το μετά, το όταν και το χθες, το πάνω χέρι

στο ''καλύτερα μιας ώρας..'' έχει συντροφιά το αγέρι

Και το βράδυ το τραγούδι κάπου κει στην αμμουδιά

να μιλάει για το φεγγάρι που κερνάει τσικουδιά

Έλληνες μαζί και ξένοι ίδιες νότες μιά πνοή

να δοξάζουνε το είναι, το απλό και τη ζωή

Και τα ''Κόκκινα φανάρια'' η ταινία η γνωστή

έχουν θέση στην παρέα για τη ρήση τη σωστή

που ο Περιγιάλης λέει με καπνό και δίχως πείνα

''Δεν είν'η ζωή ωραία όμορφή μου Κατερίνα ; ''

Πέτρος Μπ.

Η κραυγή μιας σύγχρονης Αντιγόνης

Η Kay Sara είναι αυτόχθονας του Αμαζονίου, ακτιβίστρια και ηθοποιός. Το Σάββατο 16.5.20 θα έκανε πρεμιέρα ως Αντιγόνη, στο ομώνυμο έργο του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Milo Rau στο φεστιβάλ της Βιέννης Wiener Festwochen.Aντ’ αυτού έστειλε μέσω video το δικό της μήνυμα από την καρδιά του Αμαζονίου :“Ας σταματήσουμε να είμαστε ο Κρέοντας. Ας γίνουμε η Αντιγόνη. Γιατί όταν η ανομία γίνεται νόμος, η αντίσταση γίνεται χρέος. Ας αντισταθούμε όλοι μαζί. Ας γίνουμε άνθρωποι.” Αυτή η ομιλία ξεκινάει με πολλές υποθέσεις. Σήμερα θα έπρεπε να στέκομαι επάνω στη σκηνή του Burgtheater και να «ανοίγω» το Wiener Festwochen. Θα ήμουν η πρώτη αυτόχθονας που θα έβγαζε ποτέ λόγο σε αυτό το θέατρο, το πιο μεγάλο και πλούσιο στον κόσμο, όπως μου είπαν. Θα ξεκινούσα με μια φράση ενός ευρωπαϊκού κλασικού έργου, της «Αντιγόνης» του Σοφοκλή: «Πολλά είναι τα φοβερά, πιο φοβερό απ’ όλα ο άνθρωπος».Θα ερχόμουν απευθείας από τις πρόβες μας στον Αμαζόνιο για την ευρωπαϊκή-βραζιλιάνικη νέα παραγωγή της «Αντιγόνης». Θα έπαιζα την Αντιγόνη, που επαναστατεί ενάντια στον άρχοντα Κρέοντα, ο οποίος αρνείται να θάψει το νεκρό αδερφό της, γιατί θεωρείται εχθρός του κράτους. O Xορός θα αποτελούνταν από αυτόχθονες, επιζήσαντες μιας σφαγής οργανωμένης από την κυβέρνηση της Βραζιλίας. Θα παίζαμε αυτή τη νέα «Αντιγόνη» σε ένα δρόμο του Αμαζονίου, τα δάση του οποίου αυτήν τη στιγμή τυλίγονται στις φλόγες. Δε θα ήταν κάποιο θεατρικό έργο, αλλά μία δράση. Όχι μία πράξη τέχνης, αλλά μία πράξη αντίστασης ενάντια στην κυβερνητική δύναμη που καταστρέφει τον Αμαζόνιο.

Αλλά τίποτα από αυτά δε συνέβη. Ο δρόμος του Αμαζονίου έμεινε άδειος, εγώ δεν έπαιξα την Αντιγόνη. Είμαστε διασκορπισμένοι στην υφήλιο και βλεπόμαστε μέσα από τις οθόνες μας – όπως τώρα. Οι φίλοι μου από την Ευρώπη με ρώτησαν πως είμαι. Είμαι καλά. Βρίσκομαι στο δάσος με τους δικούς μου ανθρώπους, στο βραζιλιάνικο βορρά, στις όχθες του ποταμού Oiapoque. H φύση με περιβάλλει, με προστατεύει και με θρέφει. Ζω με το ρυθμό του τραγουδίσματος των πουλιών, της βροχής και τις τελετουργίες που με κρατούν σε επαφή με τους προγόνους μου. Για πρώτη φορά μετά από 500 χρόνια, η Ευρώπη και η Αμερική έχουν χωριστεί.

Ανήκω στην τρίτη φυλή του λαού των Tariano, της Φυλής της Βροντής. Είμαι μια κόρη του Θεού της Βροντής, μια κόρη βασιλιά, όπως η Αντιγόνη. Ο μύθος λέει ότι παλιότερα, εμείς οι Tariano, ήμασταν άνθρωποι από πέτρα. Αλλά αργότερα αποκτήσαμε ανθρώπινη σάρκα και μορφή για να μπορούμε να επικοινωνούμε με αυτούς που έρχονταν σε επαφή μαζί μας. Η μητέρα μου, μία Tucana, μου έδωσε το όνομα Kay Sara. Σημαίνει «αυτή που νοιάζεται για τους άλλους». Από την πλευρά του πατέρα μου είμαι, λοιπόν, μια Tariana. Mιλάω όμως μαζί τους στη μητρική μου γλώσσα, στα Tucano. Όπως όλοι μας είμαι μια μίξη πολλών πραγμάτων: είμαι Tucana και Tariana, γυναίκα, ακτιβίστρια και καλλιτέχνης. Σας μιλάω σήμερα με όλες αυτές τις ιδιότητες.Εμάς τους Tucano μας αποκαλούν Ινδιάνους. Εγώ όμως επιμένω να μας αποκαλούν αυτόχθονες. Γιατί αυτόχθονας θα πει ντόπιος. Έγινα ηθοποιός για να μπορώ να μιλάω για εμάς, τους αυτόχθονες. Για πολύ καιρό η ιστορία μας λεγόταν από τους ετερόχθονες. Τώρα είναι η ώρα να πούμε πάλι εμείς οι ίδιοι την ιστορία μας. Η δυστυχία μας ξεκίνησε όταν ήρθαν στα μέρη μας οι Ισπανοί κι οι Πορτογάλοι. Στην αρχή ήρθαν οι στρατιώτες κι έπειτα οι κληρικοί. Μαζί με τους Ευρωπαίους ήρθαν σε εμάς και οι αρρώστιες. Εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν. Και πόσοι ακόμη εκατομμύρια πέθαναν από τα χέρια των στρατιωτών και των κληρικών, στο όνομα του ενός Θεού, του ενός πολιτισμού, στο όνομα της προόδου και του κέρδους.

Κάποιοι εγκατέλειψαν τα δάση για να δουλέψουν στα χωράφια. Όμως μετά το τέλος της δουλειάς, τούς σκότωναν για να μην τους πληρώσουν. Σήμερα έχουμε απομείνει ελάχιστοι. Είμαι μία από τις τελευταίες Tariano. Και όμως πριν μερικές εβδομάδες ήρθε σε εμάς μια καινούργια αρρώστια από την Ευρώπη: ο κορονοϊός. Μπορεί να έχετε ακούσει ότι στο Manaus, την πρωτεύουσα του Αμαζονίου, η αρρώστια εξαπλώνεται ραγδαία. Δεν υπάρχει καιρός για κανονικές κηδείες, οι νεκροί ρίχνονται σε μαζικούς τάφους, τους οποίους κλείνουν τα τρακτέρ. Άλλοι κείτονται στο δρόμο άθαφτοι, όπως ο αδερφός της Αντιγόνης.Οι λευκοί εκμεταλλεύονται το χάος για να εισβάλουν ακόμα πιο βαθιά στα δάση. Οι φωτιές δε σβήνονται πλέον. Kαι ποιος να τις σβήσει; Όποιος πέσει στα χέρια των υλοτόμων θα θανατωθεί. Και τι κάνει ο Μπολσονάρο; Αυτό που έκανε πάντα: συγχαίρει τους υποστηρικτές του και χλευάζει τους νεκρούς. Έβαλε τους συνεργάτες του, απλώς να μας ενημερώσουν ότι έχει ξεσπάσει μια αρρώστια. Μας αφήνει να πεθάνουμε. Ο Μπολσονάρο θέλει να αποτελειώσει τη γενοκτονία των αυτοχθόνων που ξεκίνησε πριν 500 χρόνια.

Ξέρω ότι είστε συνηθισμένοι σε λόγους σαν αυτόν. Πάντα, όταν είναι πια πολύ αργά, έρχεται κάποιος προφήτης σε εσάς. Στις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες όταν εμφανίζεται η Κασσάνδρα ή ο Τειρεσίας, ξέρουμε ότι η συμφορά έχει ήδη πάρει το δρόμο της. Σας αρέσει να μας ακούτε να τραγουδάμε, αλλά δε σας αρέσει να μας ακούτε να μιλάμε. Και όταν μας ακούτε, δε μας καταλαβαίνετε. Το πρόβλημα δεν είναι ότι δε γνωρίζετε ότι τα δάση μας καίγονται και οι άνθρωποί μας πεθαίνουν. Το πρόβλημα είναι ότι έχετε εξοικειωθεί πια με αυτή την πληροφορία.Θα σας πω, λοιπόν, αυτό που όλοι ξέρετε. Πριν μερικά χρόνια στέρεψαν οι παραπόταμοι του Αμαζονίου, για πρώτη φορά από τότε που υπάρχει ανθρώπινη μνήμη. Σε δέκα χρόνια από τώρα το οικοσύστημα του Αμαζονίου θα καταρρεύσει, αν δε δράσουμε άμεσα. Η καρδιά αυτού του πλανήτη θα σταματήσει να χτυπάει. Αυτό το λένε τόσο οι δικοί μας, όσο και οι δικοί σας επιστήμονες, και ίσως είναι το μόνο στο οποίο συμφωνούν. Θα αφανιστούμε, αν δε δράσουμε.

Τις τελευταίες εβδομάδες έχουμε λάβει πολλά κείμενα διαμαρτυρίας, υπογεγραμμένα από διάφορες διασημότητες. Επιθυμείτε λιγότερους ρύπους, λιγότερες κλοπές, λιγότερους θανάτους. Μα πώς πιστεύετε ότι έπειτα από 500 χρόνια αποικιοκρατίας και χιλιάδες χρόνια υποδούλωσης του κόσμου, θα μπορούσατε να σκεφτείτε κάτι, χωρίς αυτό να περιέχει περαιτέρω καταστροφή; Αν ακούσετε τους εαυτούς σας, θα βρείτε μόνο τις ενοχές σας. Και όταν ταξιδεύετε ανά τον κόσμο, θα βρίσκετε μόνο τη βρομιά με την οποία εσείς το λερώσατε. Για εσάς δεν υπάρχει δυνατότητα επιστροφής. Δε φοβάμαι για εμένα. Φοβάμαι για εσάς.Ήρθε, λοιπόν, η στιγμή να σωπάσετε. Ήρθε η ώρα να ακούσετε. Μας χρειάζεστε, εμάς τους φυλακισμένους αυτού του κόσμου, για να κατανοήσετε τους εαυτούς σας. Γιατί το πράγμα είναι τόσο απλό: δεν υπάρχει κανένα κέρδος σε αυτόν τον κόσμο, υπάρχει μόνο η ζωή. Επομένως είναι καλό που δε στέκομαι αυτή τη στιγμή στη σκηνή του Burgtheater, που δε σας μιλάω ως ηθοποιός. Γιατί δεν έχει να κάνει πια με την τέχνη, δεν έχει να κάνει με το θέατρο. Η δική μας τραγωδία συμβαίνει τώρα εδώ, στον κόσμο, μπροστά στα μάτια μας.Και ίσως αυτό να είναι που με ανησυχεί πιο πολύ όταν ακούω τον Κρέοντα να μιλάει. Ξέρει ότι έχει άδικο. Ξέρει ότι αυτό που κάνει δεν είναι σωστό. Είναι λάθος από κάθε άποψη. Θα επιφέρει την πτώση του, την πτώση της οικογένειάς του, την Αποκάλυψη. Και παρ’ όλα αυτά το κάνει. Κρίνει τον εαυτό του, μισεί τον εαυτό του, αλλά συνεχίζει να κάνει αυτό που μισεί.

Αυτή η τρέλα πρέπει να σταματήσει. Ας σταματήσουμε να είμαστε ο Κρέοντας. Ας γίνουμε η Αντιγόνη. Γιατί όταν η ανομία γίνεται νόμος, η αντίσταση γίνεται χρέος. Ας αντισταθούμε όλοι μαζί. Ας γίνουμε άνθρωποι. Ο καθένας με τον τρόπο του, όπου κι αν βρίσκεται, ενωμένοι με τη διαφορετικότητά μας και την αγάπη μας για τη ζωή, που μας ενώνει όλους.

Γενέθλιο

Με σκέψη ληξιαρχική πόσο είμαι με ρωτάνε κάποιοι γνωστοί περαστικοί που έρχονται και πάνε θέλουνε μιά κατάταξη κάτι συνηθισμένο για ένα μυαλό στο μέτρημα που είναι εθισμένο

Τους απαντώ ειλικρινά, απλά, με παρρησία μη ψάχνουν σ'ένα νούμερο να βρούν την ηλικία είναι κι αυτή μυστήριο για τη ζωή τη ζώσα μοναδικό, αεικίνητο που δεν χωρά στο ''τόσα''

Η ηλικία καθενός είναι μεγάλο πράγμα δεν είναι ένας αριθμός μα ένα κάποιο μάγμα που έχει και βιώματα κι αισθήματα και σκέψη κι αν της τα βγάλεις όλα αυτά σίγουρα θα στερέψει

Για τα γονίδια αν θα πώ είμαι εκατό περίπου που όλο πάνε κι έρχονται σαν τον πορθμό του Ευρίπου όσο για το συναίσθημα είμαι εικοσιπέντε για σκέψη και για λογισμό κάπου τριανταπέντε

Για κείνο πέρα απ'το μυαλό κει γύρω στα πενήντα για τα πολλά βιώματα περίπου ενενήντα Αυτά αντάμα αν τα δεις φτιάχνουν την ηλικία και εκείνη η ληξιαρχική μικρή έχει σημασία

Χαίρομαι όσα έζησα είχα μεγάλη τύχη να φτάσω εδώ που έφτασα, γκρεμίζοντας και τείχη που ήταν φτιαγμένα από αλλωνών σκέψεις και δοξασίες και μ'εμποδίζαν για να δώ ορίζοντα, οπτασίες

Πέτρος Μ.

25/5/2011 -25/5/22020 : Αναδύθηκε πριν από εννέα χρόνια στην πλατεία Συντάγματος, μαζί με το πρόταγμα της Άμεσης Δημοκρατίας, απλώθηκε σε όλη την Ελλάδα από το Κίνημα των Πλατειών, και φούντωσε πάλι τώρα στον καιρό της πανδημίας :

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Μιά λέξη πού'χει απέραντο το βάθος και το πλάτος φιλανθρωπία αν γενεί να ο Πόντιος Πιλάτος μια λέξη που αναδύθηκε απ'της καρδιάς τα βάθη δεν λογαριάζει διαφορές παθήματα και λάθη

Τη μάθαμε στο Σύνταγμα στα δίσεκτα τα χρόνια τότε που εφάνη ο Διγενής ξανά σε νέα αλώνια έγινε κίνημα καρδιάς κι ανέμισε παντιέρα μ'όλα τα χρώματα της Γης σε νύχτα και ημέρα

Μας λέει λόγια τρυφερά και αυστηρά αντάμα ''έχεις κι εσύ όπως κι εγώ αυτό που λένε νάμα'' δεν δίνει μόνο υλικά δεν βλέπει μόνο σώμα έχει και νου και λογισμό και έρωτα ακόμα

Τον άλλο νιώθεις μέσα σου κι όχι στο παραέξω στη μπόρα του τα πόδια σου δεν λες ''να μην τα βρέξω'' κι αν σε πειράζει κάποτε κάποια αχαριστία είναι που χάνεις που και που του κόσμου την ουσία

Συμπάσχεις γι'αυτό νοιάζεσαι και οίκτος δεν χωράει πιό πάνω εγώ πιό κάτω εσύ κρασί είναι που χαλάει Το δώρο έχει έμβλημα και δεν έχει αρμόδιο είσαι εσύ μοναδικός στο κάθε επεισόδιο

Μιά κοινωνία άκτιστη προσμένει μας στο βάθος η Αλληλεγγύη προπομπός με όνειρο και πάθος του κόσμου όλα τα καλά χέρια διαρκώς θ'αλλάζουν ''τα πάντα ρεί'' και τα νερά ποτέ δεν θα λιμνάζουν

Οι ρόλοι πάνε κι έρχονται δίχως νά'ναι ψεγάδι πότε να είσαι ο κουβάς και πότε το πηγάδι

Πέτρος Μ.

Καιρός για αναστοχασμό και ριζικές αλλαγές μέσα μας και έξω

ΠΡΩΙΝΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ Ξύπνημα πριν το χάραμα ο νους κι η φαντασία κάνουν ζευγάρι φωτεινό μέσα σε συνουσία ταξίδι ξεκινήσανε στιγμή ευλογημένη να δουν τον παραλογισμό που είπαν ειμαρμένη

Αφετηρία τα παλιά κείνα τα πρώτα χρόνια γεννιότανε το όνομα, το εγώ, και τα καψώνια έλα να φας, μα δεν πεινώ, άκου εγώ τι λέω ψάχνω για καταφύγιο όταν πονώ ή κλαίω

Ύστερα ήρθε το σχολειό θανάτου ακινησία το πρωινό το ξύπνημα η πρώτη αφασία το μάθημα τροφή σκληρή κολλάει στο στομάχι κι ο διπλανός αντίπαλος θανάσιμη η μάχη

Πολλά τσιτάτα έμαθα νά'μαι αρεστός στους άλλους κι ήμουν μαζί μ' ασπρόμαυρους ανθρωποπαπαγάλους ποιός θ'ακουστεί, ποιός θα φανεί, ποιός θα επιβάλλει το σωστό κι αν μόνος είναι αδύνατο ψάχνω για κύκλωμα κλειστό

Και πάντα εν ονόματι εγκλήματα τελούνται χάνονται όλα τα πρόσωπα μάζες δοξολογούνται πόλεμοι, βία κι όλα αυτά πάντα για το καλό μας που θά'ρθει αν εξοντωθεί ο κάθ'ένας εχθρός μας

Αφύσικη διαδρομή κι όμως την είπαν φύση πως είναι τάχα ανθρώπινη και μού'χουνε αφήσει μια δύσκολη κληρονομιά και ψάχνω απεγνωσμένα φάρμακο για πολλά δεινά που βρήκανε κι εμένα

Ιοί πολλοί πλακώσανε το Εγώ και το δικό μου το δίκιο μου, ο φόβος μου και τ'όπλο το επ'ώμου σκοντάφτω πάλι στο Παιδί, κει στην αφετηρία λέω να το πιάσω απ'την αρχή, μοναδική ευκαιρία

Πέτρος Μ.

ΜΗΤΕΡΑ Είχε σέβας κι ήταν πρώτη μέσα στην κοινότητα και την αγαπούσαν όλοι ήταν η ποιότητα μήνυμα έστελνε σπουδαίο για αγάπη προσφορά ζωή νέα εγεννούσε, άγνωστη η αποφορά

Μα περάσανε τα χρόνια και τ'αρσενικό με θράσος σήκωσε ψηλά κεφάλι, ήθελε να ειν'ο άσσος που τα πάντα τα ορίζει και γυναίκα και παιδιά και μοναδικό αφέντη θέλει νά'χει τη σοδειά

Και την πτώση συνοδεύει η γνωστή κληρονομιά που παιδεύει ανιόντες, κατιόντες με τη μιά φτάνει κι η αχαριστία κι όλοι δυσαρεστημένοι κι από την ωραία σχέση άραγε τι απομένει;

Νά΄την και η προστασία που μου γίνεται συνήθεια χάνομαι δίχως να βρίσκω τη δική μου την αλήθεια και με τη συμβία πάντα να ξεσπάει ένας καυγάς γιατί το φαΐ δεν είναι σαν εκείνο της μαμάς

Η Μητέρα πού'χει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια σαν γεράσει κάνει κόνξες και ζητάει παρακάλια υποχρέωση να νιώθουν τα παιδιά της δια βίου φωτοστέφανο για κείνη κι όχι μόνο του αγίου

Αν δεν βρούμε τη μητέρα και αυτή τον εαυτό της θα μας μένει η γιορτή της κι όχι εκείνη η ποιότης που΄χε στα παλιά τα χρόνια κι όλο κάτι μας θυμίζει το πηγάδι που όλο δίνει και ξανά πάντα γεμίζει

Μάνα, μητέρα και μαμά μία καρδιά μεγάλη μα η δική μου η ζωή δεν είναι για χαλάλι να χαίρεσαι αν έμαθα μόνος μου να βαδίζω και το τραγούδι μου για σε λεύτερος να σφυρίζω Πέτρος Μ.

1η του Μάη

1η του Μάη

Πρωτομηνιά, Πρωτομαγιά της Άνοιξης καμάρι

    με μυρωδιές και χρώματα, λουλούδια και χορτάρι

 δοξαστική στη γέννηση, στον κόπο, στον ιδρώτα

   του δουλευτή που ξεγεννά την πλάση απ'τα πρώτα

Μέρα είναι σημαδιακή για κάθε ένα εργάτη

που τον διατάζει ξωτικό με την σκυφτή τη πλάτη

πούχει κουσούρι άσχημο Θεό νάχει το χρήμα

κι αν σακατεύει άλλες ζωές δεν τον αγγίζει κρίμα

Μα είναι και του Έρωτα αυτή η πρώτη μέρα

τα σώματα ανασταίνονται Άνοιξη πέρα ως πέρα

γυρεύουν τ'άλλο το κορμί να σμίξουν με ουσία

σ'ένα χορό δοξαστικό που λένε συνουσία

Το χρώμα που της δώσανε είναι ένα κόκκινο βαθύ

από γαρύφαλλο που ανθεί και αίμα που έχει χυθεί

για να'χουν πλέρια  ομορφιά πλάση και κοινωνία

και να αναβλύζει από παντού κρυμμένη αρμονία

Τ' άλλο μισό του ουρανού σαν βγήκε να δουλέψει

διπλό το βάρος ένιωσε σκοτείνιασε η σκέψη

φώναξε μιά Πρωτομαγιά κει στο Σικάγο πέρα

''ψωμί και τριαντάφυλλα θέλουμε κάθε μέρα''

ΠΑΣΧΑ 2020

                                                ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ 

                          Αν τούτη την Ανάσταση την πνίγουν τα σκοτάδια
                          αν έγκλειστοι βρισκόμαστε μέρες πολλές και βράδια
                          εμείς δεν θα κιοτέψουμε θα βρούμε κάποιο χάσμα
                          και το τσιμέντο θα σκιστεί και θα γενεί το θαύμα

                          Από τα χρόνια τα παλιά σκλαβιά και αιχμαλωσία
                          τά'διωχνε η αποκοτιά λεύτερου πανδημία
                          όταν αστέρι φώτιζε το κοιμισμένο μέσα
                          και ξύπναγε τ'ατίθασο με ανθρωπιά και μπέσα

                          Δροσάτο είναι της αυγής το ύστερο αστέρι
                          μηνάει για ήλιο κι ουρανό καθάριο που θα φέρει
                          ίδιο τ'αστέρι του βοριά Γκάτσου και Χατζηδάκι
                          βαστάει απ'του Σολωμού φρεσκάδα κι αεράκι

                          Και της αγάπης το φιλί που φώτιζε άσπρο κερί
                          προσμένει λεύτερη αγκαλιά, το ξέρουμε ''τα πάντα ρεί''
                          σε δαφνοφόρες εκκλησιές, σε δρόμους , σε πλατείες
                          για να φτιαχτούν ερωτικές οι νέες πολιτείες

                           Καλή Ανάσταση καλέ και έγκλειστέ μου φίλε
                           δεν μας τρομάζουν οι καιροί μαζί άγρυπνος μείνε
                           να διώξουμε από μέσα μας κι έξω φωνές σειρήνων
                           για να διαβεί η Πασχαλιά των ρόδων και των κρίνων

                                                                                                 Πέτρος Μ.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Μ.Παρασκευή Η ζωή εν τάφω σε Αθήνα, Πάφο γενεαί αι πάσαι σε καλούν για νά'σαι φως μεσ΄το σκοτάδι, αρνητής του Άδη ύμνον τη (τ)αφή σου, έαρ στη σιωπή σου Πέτρος Μ.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ

ΣΤΑΥΡΩΣΗ Η σταύρωση η φετινή οσμή έχει του αγνώστου δεν συγκινεί όπως παλιά η υπόσχεση του νόστου αυτό το πριν που έφερε ετούτο εδώ το τώρα κάτι καινούργιο αλυχτά κάτι που λέει προχώρα

Το φάρμακο του εγκλεισμού ήτανε μιά ανάγκη η δόση η υπερβολική το κάνει όμως φαρμάκι πολλοί είναι κάθε φορά οι νέοι σταυρωτήδες θέλει αγρύπνια, νιάξιμο, πίστη σ'αυτό που είδες

''Εδιζησάμην εμαυτόν'' μας είπε ο Ηράκλειτος είχε σοφία κι αρετή κι ας μην ήταν παράκλητος ''Τον εαυτό μου ρώτησα'' δεν ψάχνω γι'απαντήσεις σ'αυτόκλητους οδηγητές πού'χουν έτοιμες λύσεις
Πέτρος Μ.

Εγκλεισμός

Εποχή αναστοχασμού. Κάποιοι στίχοι από το μουσικό άλμπουμ: ''ΑΝΑΔΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ''

ΑΝΑΔΥΣΗ- ΚΑΤΑΔΥΣΗ
Γεννιέσαι πάντα απ’το μηδέν που τίποτα το λένε
Κι αν δεν το νιώσεις μέσα σου πάντα οι άλλοι φταίνε
Ιδέες, έμπνευση και φως έρχονται με ανάδυση
Και στης ψυχής τ’απόκρυφα πηγαίνεις με κατάδυση

Σιγά-σιγά μπορείς να δεις πως το κενό η Φύση
Που λεν πως αποστρέφεται δεν είναι άδεια ρήση
Μόλις θα πάει να γεννηθεί αμέσως το γεμίζει
Και τ’άγνωστο τ’αόρατο το μέσα πλημμυρίζει

Απ’το γεμάτο το κενό γεννήθηκε ένα αστέρι
Η γλύκα και η ομορφιά βράδυ και μεσημέρι
Κι άλλοτε λύπη και χαρά άλλοτε πάλι όχι
Μ’ανάδυση κατάδυση απ’την κορφή στην κόχη

 
Αυτό που βλέπεις γύρω σου λένε πως δεν υπάρχει
Κι ο άνθρωπος που ήθελε τα πάντα και να άρχει
Νιώθει μυστήρια ταραχή χάνει το λογικό του
Που πίστεψε τον κόσμο αυτό πως έκανε δικό του

Ανάδυση κατάδυση διώχνει τις βεβαιότητες
Δόγματα και αφορισμούς και άλλες βιαιότητες
Τα πάντα είναι σχετικά αισθήματα και σχέσεις
Πάνω και κάτω αλλάζουνε θέσεις και αντιθέσεις

Θα βρεθουμε ξανα- παιδικη χορωδια Τυπαλδου

Νικος Δημητρατος. Πολλά δεν θέλει ο άνθρωπος.

Εις μνήμην Μακρυγιάννη, Καραΐσκάκη, Διάκου, Κολοκοτρώνη,..

            Ο Τ(Ρ)ΟΠΟΣ ΜΟΥ

Αδέρφια, φίλοι και γονείς μέσα μου είναι ένα
όπως προγόνοι, σπιτικό, τόπος κι αγαπημένα
είν'ένας τρόπος μια πνοή που έρχεται και πάει
το πού θα πάω, τι θα πιώ, το κάτι που μεθάει

Αγάπη, εστία, έρωτας, πατρίδα και φιλία
δίνουνε χρώμα στη ζωή σαν έχουν απαρτία
ύμνος, παιάνας και κραυγή, φθόγγοι μ'ορθοφωνία
φέρνουνε φως, Απόλλωνα, Διόνυσο, αρμονία

Κάτι πολύ μοναδικό μα κρύβει μια παγίδα
να λησμονήσεις το ζουμί και να σου μείνει γίδα
σκληρή, άμαση, άνοστη που θα την περιφέρεις
πολλοί θα σε χλευάζουνε κι εσύ δεν θα το ξέρεις

Το κάθε μου ένα κύτταρο έχει λίγη Ελλάδα
το νιώθω στη συγκίνηση μα και στη φασολάδα
στο έξυπνο το χωρατό στο δρόμο στην πλατεία
σε υπερβολές που κρύβουνε μιά κάποια τραγωδία

Αγάπη, τρυφερότητα γυρεύει κι η πατρίδα
είναι ωραία, ατίθαση, δύσκολη κορασίδα
έχει κι ένα φιλότιμο που τα ξεπλένει όλα
και για τον ξένο πάντοτε γεμάτη η κατσαρόλα

Κι αν την υμνήσανε πολλοί απ'τα παλιά τα χρόνια
κάποιοι άλλοι την ξεχάσανε χαμένοι σε σαλόνια
τη δόξασαν όμως παιδιά, εγγόνια και παππούδες
που δεν μασάγαν κούμαρα όπως οι αλεπούδες

Κι αν την έχουν ταπεινώσει ξένοι αλλά και δικοί
της Παρασκευής το πένθος κρύβει μέσα Κυριακή
με Ανάσταση και γλέντι να καεί το πελεκούδι
μόλις το εγώ θα σμίξει με το εμείς σε νιό τραγούδι

                                                        Πέτρος M.   

Για τις δύσκολες ημέρες που περνάμε με διαρκείς απειλές μέσα κι έξω

'' Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί

όπου και να θολώνει ο νους σας

μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό 

και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη…''

Οδ. Ελύτης, Άξιον Εστί

Για την ημέρα της Γυναίκας

'' .....Το ζητούμενο της εποχής είναι η ανάδυση της θηλυκής ποιότητας, που είναι καταπιεσμένη, διαστρεβλωμένη και κατασυκοφαντημένη τις πέντε τελευταίες χιλιετίες της πατριαρχικής κοινωνίας. Ενσυναίσθηση, συμπόνια, κατανόηση, εμβάθυνση, ήρεμη δύναμη με μεγάλη διάρκεια, διαίσθηση, δεκτικότητα, προσφορά, υπομονή, ανεκτικότητα, ταπεινότητα, σεβασμός της ζωής, ειρηνική διάθεση, τρυφερότητα, επαφή με τη Φύση, σωματική ευαισθησία, φαντασία, αποδοχή του διαφορετικού, κοινωνική ευαισθησία και αγάπη είναι κάποιες ιδιότητες από το παρεξηγημένο περιεχόμενο της θηλυκής ποιότητας. Μιας θηλυκής ποιότητας που δεν έχει σχέση με την κυρίαρχη σήμερα γυναικεία ποιότητα της αυταρέσκειας, της εξάρτησης από ένα άλλο πρόσωπο, της φροντίδας αποκλειστικά για την εξωτερική εμφάνιση και του ‘’προορισμού’’ της, γάμος και παιδιά.
Η προσπάθεια της γυναίκας να ανακτήσει τη χαμένη της ιδιαιτερότητα και ισότητα, πολλές φορές την ξεστρατίζει. Αμυνόμενη επιδιώκει να βρεθεί σε πλεονεκτική θέση, υιοθετεί και μιμείται ανδρικές συμπεριφορές με χαρακτηριστικά όχι αρσενικά, που έτσι και αλλιώς διαθέτει σε μικρότερο βαθμό και εκείνη, αλλά ανδροκρατικά, που έχουν να κάνουν με την στρεβλή εξουσιαστική μετάλλαξη της αρσενικής ποιότητας.
Τα στοιχεία της αρσενικής ποιότητας όπως η σωματική δύναμη, η γραμμική αναλυτική σκέψη, η υψηλή ενέργεια μικρής διάρκειας, η αναζήτηση του καινούργιου και της αλλαγής και το πρακτικό πνεύμα, έχουν μεταλλαχτεί σε εργαλεία υπεροχής και εξουσίας, που η μίμησή τους από τις γυναίκες υπονομεύει την ισότιμη ερωτική σχέση. Έτσι μια Φύση που καταστρέφεται, μία θηλυκή φύση που καταπιέζεται ή διαστρέφεται και μια μεταλλαγμένη αρσενική φύση, δημιουργούν εμπόδια και στρεβλώσεις στον έρωτα και στην ελεύθερη ερωτική έκφραση. Η ενωτική ερωτική συμπληρωματικότητα μετατρέπεται σε διαλυτικό και ανέραστο ανταγωνισμό....''

Απόσπασμα από το βιβλίο ''12 Ερωτικές Διαδρομές'', Εκδόσεις ''Πηγή''

Αιτίες και αποτελέσματα

Όταν, φαινόμενα όπως, φτώχεια, ανεργία, πείνα, μετανάστευση, πόλεμοι, ναρκωτικά, trafficking (εμπόριο ανθρώπων, κυρίως γυναικών και παιδιών), μόλυνση περιβάλλοντος σε στεριά θάλασσα και αέρα, παίρνουν τεράστιες διαστάσεις, τεράστιες διαστάσεις παίρνει και ο πλούτος που συσσωρεύεται σε λίγα χέρια. Σύμφωνα λοιπόν με τις ανακοινώσεις της διεθνούς οργάνωσης Oxfam στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, που ολοκλήρωσε τις εργασίες του πριν από 5 ημέρες :

2.153 δισεκατομμυριούχοι έχουν πλούτο όσο 4,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι ( 60% του παγκόσμιου πληθυσμού).

 Το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού (77 εκατομμύρια άνθρωποι) έχουν διπλάσιο πλούτο από το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού (6,9 δισεκατομμύρια άνθρωποι).

Στη ''σκοτεινιά'' της Μ.Ανατολής για το 2020 έρχεται το φως από τη Φιλανδία

Η νέα πρωθυπουργός της Φιλανδίας, Sanna Marin, η νεότερη γυναίκα αρχηγός κυβέρνησης παγκοσμίως είναι 34 ετών και σκοπεύει να εισαγάγει στη Φινλανδία την 4ήμερη εβδομάδα και την 6ωρη εργασία.

Δηλώνει :''Πιστεύω ότι οι άνθρωποι αξίζουν να περνούν περισσότερο χρόνο με τις οικογένειές τους, τους αγαπημένους τους, τα χόμπι και άλλες πτυχές της ζωής, όπως ο πολιτισμός. Αυτό θα μπορούσε να είναι το επόμενο βήμα για εμάς στην επαγγελματική ζωή.»

Στη Φινλανδία, ισχύει το πενθήμερο – οκτάωρο για τους περισσότερους εργαζόμενους. .

Στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας το εξάωρο κάνει τους εργαζόμενους ευτυχισμένους και υγιείς

Η 6ωρη εργασία ήδη εφαρμόζεται με επιτυχία στη γειτονική Σουηδία: Το 2015, το Γκέτεμποργκ, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σουηδίας, μείωσε το χρόνο εργασίας σε έξι ώρες την ημέρα, για τους εργαζόμενους που φροντίζουν ηλικιωμένους κατ’ οίκον και για εκείνους που εργάζονται στα δημοτικά ιατρεία – ενώ ο μισθός τους δεν άλλαξε.

Tα αποτελέσματα δύο χρόνια αργότερα: Οι εργαζόμενοι είναι πιο ευτυχισμένοι, πιο υγιείς και πιο παραγωγικοί. Με τη μείωση των ωρών εργασίας, οι υπηρεσίες επεκτάθηκαν και οι ασθενείς ήταν πιο ικανοποιημένοι.

Και το εργασιακό κόστος παρέμεινε σταθερό: Προσλήφθηκαν περισσότεροι υπάλληλοι, οι οποίοι έφεραν περισσότερα φορολογικά έσοδα. Επιπλέον, καταγράφηκαν λιγότερες ημέρες ασθενείας, λιγότερες συντάξεις αναπηρίας και λιγότεροι άνεργοι.

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟ

Με δυό εικοσάρια η νέα χρονιά

είθε να ανταμείψει

και λογισμό και όνειρο

που οδηγούν στα ύψη

Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΔΙΑΠΕΡΝΑ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΥΦΑΣΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗ ΒΙΑ

Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Χιλής ενάντια στην κοινωνική ανισότητα, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το τραγούδι Un Violador en Tu Camino – A Rapist in Your Path (Ένας Βιαστής στο Δρόμο σου), το οποίο δημιουργήθηκε από τη Χιλιανή φεμινιστική ομάδα LasTesis και από τα τέλη Νοεμβρίου εξαπλώνεται στο Μεξικό, την Κολομβία, τη Γαλλία, την Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Τουρκία και τώρα στην Ελλάδα.

Σε κάλεσμα για «Συγκέντρωση ~ Performance Las Tesis» στο Σύνταγμα κατά το παράδειγμα της Χιλής την Κυριακή 22 Δεκέμβρη,και ώρα 11 π.μ. – 12 μ.μ.
την πρωτοβουλία της διοργάνωσης είχαν οι: RHEA Temple – Ritual Healing Arts, Fight Back Club, Centro Cultural «Nuestra America» GR, Το Μωβ.

Στη μη βίαιη καλλιτεχνική συγκέντρωση, που πραγματοποιήθηκε στις 22/12, συμμετείχαν πάνω απο 300 άνθρωποι, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Διαθεματικής Γυναικείας Κολεκτίβας Παραστατικών Τεχνών Las Tesis, μεταδίδοντας το μήνυμα της αντίστασης στη βία του πατριαρχιακού συστήματος της κοινωνίας μας που γεννά και όλες τις μορφές βίας.

Γυναίκες με τα μάτια δεμένα με μαύρο μαντήλι τραγούδησαν ενώνοντας τις φωνές καταγγέλλοντας την πατριαρχία, που γεννά βία, και διαχωρισμούς.

Στο κείμενο του καλέσματος αναφερόταν μεταξύ άλλων:

<< Η Χιλιανή Διαθεματική Γυναικεία Κολεκτίβα Παραστατικών Τεχνών Las Tesis, έχει ξεσηκώσει τις γυναίκες σε πάρα πολλές χώρες (από Λατινική αμερική, μέχρι Ευρώπη και Ασία) με τη δυναμική performance τους »Un violador en tu camino» (ένας βιαστής στο δρόμο σου) ενάντια στην έμφυλη βία αλλά και γενικότερα ενάντια στο πατριαρχικό σύστημα της κοινωνίας, που οδηγεί σε όλες τις μορφές βίας!

Το κύμα έχει ήδη μεταδοθεί και στην Ελλάδα! Σας καλούμε σε μια μαζική καλλιτεχνική – ειρηνική συγκέντρωση στο Σύνταγμα, να ενώσουμε τη δύναμη της φωνής μας, με πρόθεση να καταδικάσουμε τη βία και να υπερασπίσουμε τις αυτονόητες αξίες.. Ζητάμε δικαιοσύνη, σεβασμό, αγάπη και ελευθερία για τη ζωή μας και για τις επόμενες γενιές μετά από μας. Στηρίζουμε την τέχνη ως μέσο αφύπνισης συνειδήσεων.....

Καλούνται ελεύθερα χωρίς διαχωρισμό όλες οι ομάδες γυναικείων σωματείων, οργανώσεων, φεμινιστικών ομάδων, άλλων χρωμάτων, ισπανόφωνων, όλων των εθνικοτήτων, λοατκια, τρανς, κουιρ και όσες άλλες σχετικές ομάδες θέλετε να γίνετε συνδιοργανωτές....

Καθώς η βία στα πατριαρχικά συστήματα επεκτείνεται σε πολλές μορφές και υποφέρουν από αυτή όλα τα φύλα και ο πλανήτης ολόκληρος, το κάλεσμα αυτό είναι ανοιχτό και για όλους τους άντρες που θέλουν να δηλώσουν την αλληλεγγύη και στήριξή τους.

Ειδικά με όλη αυτή την απάνθρωπη συμπεριφορά της αστυνομίας που έχει κορυφωθεί, τις παραγραφές ασέλγειας, τους απαράδεκτους νόμους ανθρωπίνων δικαιωμάτων που περνάνε στη Βουλή και την λεηλασία της φύσης, χρειάζεται να δηλώσουμε όλες και όλοι την παρουσία μας κατά της βίας.

Η πρωτοβουλία αυτή δεν προέρχεται από κανένα φορέα, ήταν αυθόρμητη και χτίζεται οργανικά από την ένωση πολλών ψυχών που θέλουν να το πραγματοποιήσουν!
Παρακαλούμε ΟΧΙ πανό με συγκεκριμένες ταυτότητες.
Σε αυτό θέλουμε να συμμετέχουμε ως ΑΝΘΡΩΠΟΙ.>>

ΜΕΡΙΚΕΣ ΟΛΕΘΡΙΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ (ΥΠ) ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

ΙΝΔΙΑ, Νέο Δελχί:

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου : Λόγω υπερβολικής ατμοσφαιρικής ρύπανσης η κυβέρνηση κλείνει τα σχολεία για μία εβδομάδα και συνιστά στους κατοίκους να τρώνε...καρότα.

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου : Τα καρκινιγόνα σωματίδια ΡΜ2.5 βρίσκονται σε επίπεδα 60 φορές υψηλότερα από το επιτρεπτό όριο.

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου : Μία υψηλού επιπέδου κυβερνητική σύσκεψη για το θέμα ματαιώνεται αφού .... προσήλθαν ελάχιστοι.
Οι κάτοικοι προσπαθούν να σφραγίσουν τα σπίτια τους με πανιά κλπ.
 
Παρασκευή 29 Νοεμβρίου : Tο κατάστημα ''Oxy-pure'',  στο Select Citywalk, προσφέρει εισπνοές καθαρού οξυγόνου μέσω μάσκας προς 5 δολάρια τα 15λεπτά.

Μετά το νερό, σειρά στην αγορά θα έχει και ο αέρας.

Mία ανάπτυξη καρκινικό κύτταρο, που έχει μοναδικό στόχο τον πολλαπλασιασμό του, οδηγείται στην αυτοκαταστροφή του μαζί με την καταστροφή ολόκληρου του οργανισμού του οποίου είναι μέρος.

Το τραίνο της ανάπτυξης για την ανάπτυξη και για τη συσσώρευση είναι τραίνο σε μια ξέφρενη πορεία , τραίνο καταστροφής δικαίων και αδίκων, πλούσιων και φτωχών και δεν θα κάνει διακρίσεις στον εκτροχιασμό του, εάν δεν το σταματήσουμε.

Αϊνστάιν : '' Αν θέλει να επιζήσει η ανθρωπότητα, πρέπει να βρει έναν άλλο τρόπο σκέπτεσθαι''

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973 : ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Τα αιτήματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, που βάφτηκε στο αίμα των 24 διαπιστωμένων νεκρών από τα πυρά της αμερικανοκίνητης Χούντας των συνταγματαρχών, δυστυχώς παραμένουν επίκαιρα, 46 χρόνια μετά, στην Ελλάδα των μνημονίων της εξοντωτικής λιτότητας, της αρπαγής του δημόσιου πλούτου και της ξένης εξάρτησης, που διευκολύνουν σύγχρονοι Εφιάλτες.

28 Οκτωβρίου 1940
Η εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας απειλείται από τον φασιστικό Άξονα.
Σύσσωμος ο Ελληνικός λαός λέει ΟΧΙ, και το κάνει πράξη στα Αλβανικά βουνά ενάντια στην Ιταλική επίθεση και αργότερα ενάντια στη Γερμανική Κατοχή.
Πρώτη πράξη αντίστασης στη Γερμανική Κατοχή από έναν έφηβο:

Μαρτυρία του Χρήστου Κουτσούγερα, (arcadians.gr):
«Ένα παιδί 18 χρονών στην Βυτίνα ο Ματθαίος Πόταγας συγχρόνως σχεδόν, λες και είχαν συνεννοηθεί με το Σάντα και τον Γλέζο που κατεβάσανε την σημαία από την Ακρόπολη, αυτό το παιδί των 18 χρόνων στην Βυτίνα δεν μπορούσε να συμβιβαστεί στην ιδέα ότι η πατρίδα υποδουλώθηκε, ότι θα ζει σκλάβος. Και κατάμονος μόνος χωρίς να είναι οργανωμένος πουθενά, ούτε είχε παρέα, πήρε το πιστόλι του πατέρα του το γέμισε και πήγε στην θέση Κουτρουμπή αφού έμαθε, μαθεύτηκε στην Βυτίνα ότι θα περάσουν οι Γερμανοί, πήγε στην θέση Κουτρουμπή σε ένα βράχο στην στροφή του δρόμου και όρθιος ο Ματθαίος Πόταγας μόλις ήρθαν οι Γερμανοί άδειασε το πιστόλι στα σιδερένια αυτοκίνητα των Γερμανών. Τι να έκανε δηλαδή. Σταματήσανε οι Γερμανοί, κάνουν μία κυκλική κίνηση, το πιάσανε το παιδί και του λιώσανε το κεφάλι στο σημείο εκείνο που διάλεξε να στήσει την ενέδρα. Αυτό έκανε ο ΜατθαίοςΠόταγας».

28 Οκτωβρίου 2019

Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε αποικία χρέους από τους ''Συμμάχους'', και απειλείται πάλι η εδαφική της ακεραιότητα από τη γειτονική Τουρκία. Η κομματοκρατία παλιάς και νέας κοπής περί άλλα τυρβάζει. Αγνοεί το ΟΧΙ του Ελληνικού λαού στα Μνημόνια και στη Συμφωνία των Πρεσπών και το χαρίζει στους θιασώτες του τότε Άξονα. Αδιαφορεί και για τις απειλές σε Αιγαίο και Θράκη.
Το καθημερινό ΟΧΙ των δημοκρατών πατριωτών σε όλα αυτά το αποδίδουν κάποιοι στίχοι ενός σύγχρονου τραγουδιού:

Σταυρωμένη πατρίδα

μες στα μάτια σου είδα αχ είδα

της ανάστασης φως.

Κι ας μη μου 'χεις χαρίσει ποτέ

ένα χάδι ως τώρα

πάντα εδώ θα γυρνώ.

Από πείσμα και τρέλα θα ζω

σε τούτη τη χώρα

ώσπου να 'βρω νερό

γιατί ανήκω εδώ.

Τα καράβια μου καίω

τα καράβια μου καίω τα καίω

δε θα πάω πουθενά.

Η στρατιωτική βιομηχανία δηλητηριάζει τον πλανήτη μας

   Ο στρατός των Η.Π.Α. είναι ο θεσμός που κυρίως συνεισφέρει στις αυξανόμενες φυσικές καταστροφές.

      Η κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης των μαζικών καταιγίδων και των δασικών πυρκαγιών στην καρδιά της Αμαζονίας και της υποσαχάριας Αφρικής έχει επισκιάσει τη φοβερή αλήθεια ότι οι στρατιωτικές βιομηχανίες συμβάλλουν σημαντικότατα στην αλλαγή του κλίματος.

Είναι συνηθισμένο ότι, στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, που προέρχονται κυρίως από πετρέλαιο και βενζίνη, έχουμε την τάση να ξεχνάμε τον στρατό. Ίσως επειδή, στο μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου, ο στρατός είναι μισθοφορικός και οι στρατιώτες δεν αποτελούν μεγάλο μέρος του πληθυσμού, επομένως υποθέτουμε ότι ο ρόλος τους στις οικολογικές καταστροφές δεν είναι σημαντικός.                                           Λάθος!                                                                                                                                                                     

Στην πραγματικότητα, μόνο ο αμερικανικός στρατός ρυπαίνει σε ποσοστό μεγαλύτερο από ότι 140 χώρες μαζί. Γιαυτό, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέμειναν να εξαιρεθούν από την αναφορά των στρατιωτικών εκπομπών στο Πρωτόκολλο του Κιότο του 1997. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη καθώς οι ΗΠΑ έχουν μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές βιομηχανίες στην ιστορία του κόσμου και η αμερικανική Πολεμική Αεροπορία (USAF) έχει τη μεγαλύτερη κατανάλωση αεριωθούμενων καυσίμων στον κόσμο. Το 2006, το USAF ξόδεψε περισσότερα για τα καύσιμα από ό,τι κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.                                                         Ο στρατός των Η.Π.Α. είναι η μεγαλύτερη θεσμική μονάδα που συντελεί στις αυξανόμενες φυσικές καταστροφές, που εντάθηκαν από την παγκόσμια αλλαγή του κλίματος.Το Ινστιτούτο του Μονάχου που εξετάζει τα επίπεδα εκπομπών, αναφέρει: Το σύγχρονο Eurofighter καταναλώνει περίπου 70 έως 100 λίτρα κηροζίνης ανά λεπτό και μόνο στη βάση Ramstein (Γερμανία), απελευθερώνονται ετησίως 1,35 δισεκατομμύρια m³ αερίων που καταστρέφουν το κλίμα.

Επιπλέον, ο Αμερικανικός Στρατός έχει μια μακρά ιστορία χρήσης χημικών όπλων που χρονολογείται από τον πόλεμο του Βιετνάμ, συμπεριλαμβανομένου του ζιζανιοκτόνου Agent Orange που σκότωσε τους βιετναμέζους και αμερικανούς στρατιώτες. Σήμερα, ο αμερικανικός στρατός κάνει το ίδιο με το να εκπέμπει τοξικά απόβλητα από τις στρατιωτικές του βάσεις στις Φιλιππίνες και την Οκινάουα, για να μην αναφέρουμε τις εκπομπές ουρανίου κατά την εκστρατεία του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία το 1999 και τον πόλεμο στο Ιράκ το 2003.

Ενώ η δημόσια κατακραυγή εναντίον της κλιματικής αλλαγής συνεχίζεται, οι στρατιωτικές βιομηχανίες αναπτύσσονται, και όχι μόνο στις ΗΠΑ.

Σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI), οι στρατιωτικές δαπάνες αυξάνονται στην Κίνα (κατά 5%) καθώς και σε ολόκληρη την Ευρώπη (η Ουκρανία οδηγεί με αύξηση 21%), την Ασία, την Ωκεανία, την Αμερική με 716 δισεκατομμύρια δολάρια το 2019. Ο αμερικανικός στρατός δεν είναι μόνο ο παγκόσμιος ηγέτης στη συσσώρευση όπλων αλλά και καταστρέφει τον πλανήτη με 5429 στρατιωτικές βάσεις παγκοσμίως, 1000 εκ των οποίων βρίσκονται σε 80 διαφορετικές χώρες εκτός των ΗΠΑ.

                                                                                                                                       Δεν υπάρχει περιθώριο για λάθη, όπως η πρόσφατη υποστήριξη των προοδευτικών στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ για τον κολοσσιαίο στρατιωτικό προϋπολογισμό του Trump, δίνοντας λευκή κάρτα στο Πεντάγωνο για τα επόμενα δύο χρόνια. Οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να επηρεάσουν τον αμερικανικό νομοθέτη, μπορούν όμως να μειώσουν τους δικούς τους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς, να σταματήσουν να εξάγουν όπλα στο εξωτερικό, να απαγορεύσουν την αποθήκευση και τη χρήση πυρηνικών κεφαλών στην Ευρώπη, να αποσυρθούν από στρατιωτικές εκστρατείες σε όλο τον κόσμο.